Τα απόνερα της εφαρμοσμένης πολιτικής της προηγούμενης Κυβέρνησης είναι πάρα πολλά και σε όλα, σχεδόν, τα επίπεδα. Τώρα, κατά πόσο αυτό λέγεται πολιτική, είναι ένα άλλο θέμα για σχολιασμό, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.

Της Θάλειας Χούντα*

Η Δικαιοσύνη δεν θα μπορούσε με τίποτα, να λείπει από την πολιτική επικαιρότητα τόσο επί ημερών Β. Θάνου, όπου υπήρξε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου-υπηρεσιακή Πρωθυπουργός- πάλι Πρόεδρος του Αρείου Πάγου-άμισθη Σύμβουλος Πρωθυπουργού και εν τέλει Πρόεδρος ανεξάρτητης Αρχής όσο και επί υπουργικής θητείας Δ. Παπαγγελόπουλου, ο οποίος υπήρξε ακλόνητος στην θέση του και με πολλά καταμαρτυρούμενα εις βάρος του.

Η υπόθεση NOVARTIS κυριαρχεί επί μήνες στην πολιτική και δικαστική καθημερινότητα, όπου, πέραν των άλλων, εμπλέκονται με διάφορους τρόπους υψηλόβαθμοι Δικαστικοί δηλ. Εισαγγελείς του Αρείου Πάγου και Εισαγγελείς Εφετών.

Οι εκατέρωθεν καταθέσεις είναι γνωστές, όπως είναι γνωστή και η σύγκλιση όλων σε ένα πρόσωπο που φέρεται, να γνώριζε τα πάντα και να κατηύθυνε τις εξελίξεις δηλ. την τ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Αυτά όμως που συνεχίζουν και συμβαίνουν, ξεπερνούν και τον καλύτερο σεναριογράφο και εκθέτουν στον μεγαλύτερο βαθμό την όποια εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη.

Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, ακολουθώντας την Πρόταση της Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών, με σχετικό Βούλευμά του απέρριψε ως «αόριστους» τους ισχυρισμούς των Ε. Ράικου – Εισαγγελέως Εφετών και Ι. Αγγελή – Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου αναφορικά με το θέμα εξαίρεσης της Εισαγγελέως Ε. Τουλουπάκη.

Και για να κατανοηθεί πλήρως το Βούλευμα αυτό, πρέπει να εξηγηθεί, ότι οι Εφέτες Δικαστές αποφάσισαν, ότι μία Εισαγγελέας Εφετών με εγνωσμένη νομική κατάρτιση και ένας Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, του οποίου ο βαθμός και μόνο προσδιορίζει το επίπεδο νομικών γνώσεων, δεν γνωρίζουν έναν εκ των βασικότερων νομικών κανόνων ήτοι να είναι συγκεκριμένη και ορισμένη μία καταγγελία!

Η συνέχεια δε, θα είναι η εξής: αύριο σε κάποια υπόθεση κάποιου πολίτη θα επιληφθούν εκ της Εισαγγελικής τους ιδιότητας η Ε. Ράϊκου και ο Ι. Αγγελής και θα κρίνουν, αρχικά, το ορισμένο της υποθέσεως που εξετάζουν. Πως θα πράξουν αυτό, όταν φέρονται να μην το γνωρίζουν για τον εαυτό τους; Πως θα έχει εμπιστοσύνη ο πολίτης στον χειρισμό της υπόθεσής του;

Όσο και να έχουν καλές προθέσεις ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και να έκαναν με την ανάληψη των καθηκόντων τους λόγο για επανάκτηση σχέσης εμπιστοσύνης πολιτών – Δικαιοσύνης, φαίνεται ότι η συνέχεια των πραγμάτων θα τους δυσκολέψει πολύ. Όπως φαίνεται και το τι ακριβώς διεμήφθη στο χώρο της Δικαιοσύνης τα προηγούμενα χρόνια.

Επικουρικά, τα λεγόμενα από την Εισαγγελέα Ε. Τουλουπάκη περί «διαρροών εγγράφων» καθώς και η αναφορά της στο σχετικό άρθρο της Δικονομίας που αφορά τη μυστικότητα της προανάκρισης, τυγχάνουν άνευ σχολιασμού, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ακόμη και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι μαθαίνουν πρώτα από τα ΜΜΕ τη νομική πορεία των υποθέσεών τους.

Και σ’ αυτό δεν ευθύνονται οι δημοσιογράφοι, αφού δεν είναι κλέφτες εγγράφων ούτε δολίως υφαρπάζουν δικογραφίες. Κάποιοι άλλοι τους χορηγούν τα στοιχεία και δεν είναι ποτέ δύσκολο να βρεθούν αυτοί οι κάποιοι, αφού ο νόμος ορίζει ποιοι έχουν πρόσβαση στο υλικό των δικογραφιών ανά στάδιο που ευρίσκονται.

Το ζητούμενο είναι, αν μέσα από αυτόν τον ορυμαγδό που γινόμαστε κοινωνοί, υπάρχει όντως «αύριο» στη Δικαιοσύνη, κατά την Συνταγματική θεώρηση των πραγμάτων αλλά και την καλώς εννοούμενη κατά το κοινωνικό γίγνεσθαι. 

* Η Θάλεια Χούντα είναι δημοσιογράφος