Η επιστολή του κ. Ράμμου της ΑΔΑΕ ( διορισθέντος στη θέση του είκοσι μέρες πριν τις εκλογές του Ιουλίου 2019) προς τους κ.κ. Γεραπετρίτη και Τσιάρα, με την οποία ζητεί να πληροφορηθεί το νέο καθεστώς (ν. 5002/2022) για να διερευνώνται αιτήσεις πολιτών να μάθουν αν παρακολουθούνται «σύμφωνα με το νόμο» έκλεισε, υπέρ του κ. Ντογιάκου και της κυβέρνησης, ένα ακόμη τεχνητά κατασκευασμένο μέτωπο και οδήγησε, προσωρινά εννοείται, στη «σύνταξη» τους 16-1 συνταγματολόγους.
Στην επιστολή αυτή ήρθε και κόλλησε και η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που κρίνει απολύτως νόμιμη την πρωτοβουλία Ντογιάκου να γνωμοδοτήσει για το ν. 5002/2022 σε σχέση με τις «συνταγματολογικές κραυγές» για την δήθεν καταστρατήγηση του Συντάγματος, οπότε σχόλασε κι αυτός ο γάμος πριν καλά-καλά στρωθεί το τραπέζι κι αρχίσει το φαγοπότι.
Οι διάφοροι «ανησυχούντες» δεξιά κι αριστερά ίσα που πρόλαβαν να αρτηθούν κι αναγκάστηκαν να μαζέψουν τα συμπράγκαλά για άλλον γάμο, εν αναμονή του οποίου τελούν σε καθημερινή βάση.
Το κλείσιμο της υπόθεσης Ντογιάκου ακολούθησε αυτό της υπόθεσης Φλώρου! Πράκτορες, πρακτοράκια, υπάλληλοι και υπαλληλάκια, ένας πολιτικός και δημοσιογραφικός οχετός παρακρατικών έμειναν με τις παρακολουθήσεις στο χέρι στη γνωστή παιδιόθεν στάση της παλινδρομικής κίνησης επί καθέτου άξονος…
Η Κυβέρνηση δεν παρασύρθηκε από τις «ανησυχίες» των υπερασπιστών της δημοκρατίας και της αξιοκρατίας, επέμενε να διατηρήσει τον στρατηγό στη θέση του (τέταρτη χρονιά), «κλαίει η μάνα του Πελέ» στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, κλαίνε κι οι έμποροι όπλων στην Αθήνα με μαύρο δάκρυ κι από κοντά ολοφύρονται τα πληρωμένα πληκτρολόγια από την ΜΙΤ κι όλοι μαζί οι επαγγελματίες της «σωτηρίας» που περιδιαβαίνουν το Αιγαίο και «σώνουν ψυχές».
Το κόλπο με τον στρατηγό δεν βγήκε επειδή ο Μητσοτάκης εμφανίζεται απολύτως βέβαιος για τις ικανότητες και την εντιμότητα του, είναι δική του επιλογή και τη στηρίζει «με χίλια», το μήνυμα προς τους επαγγελματίες της εθνικής μειοδοσίας και τις παρεούλες των ιδεοληπτικών της 3ης διεθνούς είναι σαφές « αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε και γρήγορα».
Το κλείσιμο, με μηδενικές απώλειες, του ενός «μετώπου» μετά το άλλο από την κυβέρνηση, σε τομείς που εμφανίζονται να αντανακλούν δήθεν βαθιές δημοκρατικές ευαισθησίες των επαγγελματιών της αριστερής ανησυχίας, αποκατέστησε την πολιτική τάξη στην προηγούμενη κατάσταση, ο Μητσοτάκης εξακολουθεί, προς μεγάλη απογοήτευση των «ανησυχούντων και των συνταγματολόγων» να διατηρεί την πρωτοβουλία του παιχνιδιού, δεν δείχνει διατεθειμένος να την απωλέσει προς όφελος μερικών μικρόνοων και -το σημαντικότερο- επανέφερε στο προσκήνιο τις σημαντικές περιοχές άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας, την οικονομία, τη στήριξη των πολιτών και τις διεθνείς επιτυχίες της χώρας.
Τι δεν μπορεί ούτε ένας Μητσοτάκης να επαναφέρει; Τους πλισέδες μιας Πόπης που ξαφνικά «εξαφανίστηκαν» από τις φωτογραφίες «πρώτη μούρη στο Καβούρι» κι εκεί που έβλεπες μια φυσιολογική πρώτη εικόνα, ξαφνικά συναντάει το βλέμμα σου μια παραμορφωμένη επιφάνεια, χωρίς ίχνος τσάκισης, ένα φοβιστικό πράμα λες και είσαι σε ταινία με κάτι βρυκολακιασμένες υπηρέτριες του Δράκουλα.
Είναι που κύλησε ο τέντζερης (Τσαπανίδου) και βρήκε το καπάκι (Τσίπρας), οπότε, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, «η νέα και φρέσκια εκπρόσωπος του Σύριζα» κατέληξε εκεί ακριβώς που αναμένονταν να καταλήξει: να υιοθετεί τις χειρότερες επιδόσεις των διάφορων πρακτορίσκων, να τις ενσωματώνει στον δημόσιο λόγο της, να τις χρησιμοποιεί για να «πλήξει» την κυβέρνηση και να αποκαλύπτεται αυτό που κανονικά είναι, μια συνηθισμένη τηλεπερσόνα, που κάποτε πλασσαρίστηκε για κάτι σημαντικό και ξεχωριστό και κατάντησε να περιφέρεται σε κάτι αριστερά «Τρία, δύο ένα» στην Κουμουνδούρου με αντάλλαγμα έναν διορισμό βουλευτή επικρατείας.
Με τον Ντογιάκο να κλίνει τις παρακολουθήσεις και τον Φλώρο να παραμένει το μεγάλο αφεντικό του στρατεύματος τι απόμεινε στην «κυβερνώσα αριστερά» για να ασκήσει αντιπολίτευση; Η έκθεση μιας επίσης ευαίσθητης ανησυχούσας ψυχής από το Ευρωκοινοβούλιο, που δίνει «οδηγίες» στην κυβέρνηση και καλεί την Europol να επιληφθεί κι ένας Κούλογλου που την πάει και τη φέρνει σαν «δημοκρατικό επιτάφιο» σε μια πανηγυρτζίδικη περιφορά χωρίς κανένα απολύτως νόημα.
Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ακόμη καταλάβει πως οι επόμενες εκλογές θα παιχτούν εκεί ακριβώς που πρέπει: στις προτάσεις για τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα και τους πολίτες, στην οικονομία, την κοινωνική πολιτική, τον εκσυγχρονισμό και την ψηφιακή αναβάθμιση του κράτους, την εθνική άμυνα και την ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων και την διεθνή εικόνα της χώρας. Αν για όλα αυτά έχουν κάτι να πουν και να πείσουν είναι πιθανό να έχουν τύχη να χάσουν με μικρότερη του αναμενομένου διαφορά και να παρατείνουν την κυριαρχία τους στην κεντροαριστερά, απόντος, έτσι κι αλλιώς, του κ. Ανδρουλάκη που θα παλέψει να αποφύγει να πέσει κάτω από το διψήφιο ποσοστό.
Οι Εκλογές που παίχτηκαν και κερδήθηκαν ή χάθηκαν από την σκανδαλολογία και τις κατασκευασμένες ανησυχίες μερικών πρακτόρων είναι μακρινό παρελθόν, είτε αρέσει, είτε όχι.
Άντε, λοιπόν, να δούμε τι ψάρια πιάνουν τα think tank της Κουμουνδούρου, μπας και γλιτώσει το τσίτωμα κι ο πλισές της Πόπης….
Δημοσκόπηση Opinion: Τι ψηφίζει το Κέντρο, τι λένε οι κεντρώοι ψηφοφόροι για Μητσοτάκη - Τσίπρα (κάρτες)
H Goldman Sachs ρίχνει τη Wall και ο Σταϊκούρας κάνει επιτυχημένα deals
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
