Του Θανάση Φροντιστή
Μεγάλη ύφεση, φτώχεια, ανεργία, δημόσιο και ιδιωτικό χρέος στα ύψη για τις περισσότερες χώρες και διαλυμένο το κοινωνικό κράτος. Θα υπάρξουν κερδισμένοι στο τέλος της πανδημίας:
Μα, φυσικά, αυτοί που είναι πάντα κερδισμένοι, όταν όλα φτάνουν στον πάτο, η αυτοκρατορία του χρήματος. Αυτοί που θα «σώσουν» τις οικονομίες με τα νέα δάνεια. Αυτοί που θα διαθέσουν τα τρις δολάρια για να καλυφθεί το κόστος της επιδημίας.
Το τι πραγματικές αξίες βέβαια θα αντιπροσωπεύουν γι’ αυτούς αυτά τα τρις. δολάρια είναι ένα άλλο τεράστιο θέμα, που ξεφεύγει όμως από τα όρια του παρόντος σημειώματος.
Αυτό γίνεται και στη γειτονιά μας, την Ε.Ε. δηλαδή. Πόσα τρις Ευρώ θα αντλήσουν οι χώρες της Ε.Ε. και ποιοι θα τα διαθέσουν; Η Ε.Ε. θα συνάψει δάνεια, τα οποία θα βάζει στη συνέχεια ενέχυρο για να συνάπτει νέα δάνεια. Για ποια αλληλεγγύη μιλά η πονηρή κυρία Μέρκελ; Το κορονο-ομόλογο θα ήταν πράγματι μια ισχυρή ένδειξη αλληλεγγύης. Τώρα, ο κύκλος θα αρχίσει πάλι από την αρχή:
Δάνεια, Μνημόνια, αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, λιτότητα, μεγαλύτερη ανεργία, περικοπές μισθών και συντάξεων, πάλι απ’ την αρχή. Ο Ευρωπαϊκός νότος θα πληρώσει και πάλι τα σπασμένα, όπως και στην προηγούμενη κρίση, η οποία ανέδειξε πιο ισχυρό τον Ευρωπαϊκό βορρά, που τώρα δεν δέχεται την αμοιβαιοποίηση του χρέους, δηλ. την ουσιαστική αλληλεγγύη. Αυτή είναι η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση!
Η Γερμανία, ηττημένη σε δύο παγκόσμιους πολέμους, ύστερα από εκατό περίπου χρόνια, ακόμα και μετά τις αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις πραγματοποίησε το όνειρό της που ήταν η διεύρυνση του ζωτικού της χώρου. Και μάλιστα, χωρίς νέο πόλεμο.
Μια χώρα δηλαδή με 80 εκατομμύρια κατοίκους «αλωνίζει» κυριολεκτικά πλέον στην Ε.Ε. των 450 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, με κύρια εργαλεία το σκληρό Ευρώ και τους φίλα προσκείμενους ηγετίσκους των άλλων Ευρωπαικών χωρών! Αυτός είναι τώρα ο defacto ζωτικός χώρος της Γερμανίας. Ούτε στη φαντασία του Βίσμαρκ!
Γι’ αυτό φαίνεται ότι δεν την βολεύει η Οικονομική Ολοκλήρωση και η Πολιτική Ενοποίηση της Ευρώπης, ώστε να δημιουργηθεί μια μεγάλη υπερδύναμη, μιάμιση φορά μεγαλύτερη από τις ΗΠΑ, τρείς φορές μεγαλύτερη από την Ρωσία. Γιατί δεν τη βολεύει; Μα, γιατί τότε, δεν θα μπορεί να «αλωνίζει» όπως μέχρι τώρα.
Οι Γερμανοί, είναι γεγονός, ότι βαδίζουν με βάση ένα σχέδιο, που κάθε άλλο παρά είναι σχέδιο win-win για την Ευρώπη. Εκτός ίσως από ένα μικρό πληθυσμιακά τμήμα της. Θα εξειδικεύσω το σχέδιο αυτό στη χώρα μας. Τηρουμένων όμως των αναλογιών, το σχέδιο αυτό ισχύει και για άλλες χώρες του νότου, μικρές ή μεγαλύτερες.
Το σχέδιο αυτό κάθε άλλο παρά παίρνει υπόψη παραμέτρους όπως ο ανθρωπισμός, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός των ιδιαιτεροτήτων των λαών, η φτώχεια, η ανεργία, κ.λπ. Οι δύο στόχοι αυτού του παλιού σχεδίου της Γερμανίας σύμφωνα με τη δική μας ανάλυση είναι:
1. Ο έλεγχος κρίσιμων, στρατηγικών, υποδομών και τομέων της χώρας ή μέρος τους από το Γερμανικό κράτος ή από μεγάλες γερμανικές εταιρίες. Έτσι, μειώνεται defacto η εθνική μας περιουσία, κυριαρχία και η ευελιξία μιας εθνικής πολιτικής. Ήδη, η Γερμανία ελέγχει άμεσα τις τηλεπικοινωνίες, τα (περισσότερα) αεροδρόμια, επιδιώκει να ελέγξει τους σιδηροδρόμους και την ενέργεια, τουλάχιστον τις ΑΠΕ, ελέγχει ήδη ένα σημαντικό τμήμα του λιανεμπορίου σε ορισμένους τομείς και μια σειρά από άλλες μεγάλες σημαντικές εταιρίες, σε κρίσιμους στρατηγικούς τομείς, όπως η τεχνολογία, τα φάρμακα, κ.ά.
Κυρίως όμως ελέγχει το πολιτικό σύστημα της χρεοκοπημένης χώρας μας, της οποίας τόσο το δημόσιο όσο και το ιδιωτικό χρέος θα εκτιναχθούν μετά το τέλος της επιδημίας, όταν θα γίνει ο λογαριασμός. Τότε θα ζητήσει να ξεπουληθούν και τα υπόλοιπα της δημόσιας περιουσίας μέσω του Υπερ ταμείου που με δική της…πρόνοια έχει δημιουργηθεί.
2. Η φτωχοποίηση της χώρας και των Ελλήνων, λύνει σε μεγάλο βαθμό ένα μεγάλο πρόβλημα της Γερμανίας, αφού την προμηθεύει και μάλιστα… δωρεάν με άριστο επιστημονικό και έμπειρο εργατοτεχνικό προσωπικό και της διασφαλίζει έτσι τα κλειστά σύνορα για τους μετανάστες, ιδίως από ισλαμικές χώρες! Η Γερμανία αποκτά έτσι «ακόπως» την ικμάδα της χώρας μας, την οποία η χώρα αντικαθιστά με πρόσφυγες και μετανάστες…. Η Γερμανία έχει εμπειρία με τους Έλληνες εργαζόμενους εκεί πολλά χρόνια και τους προτιμά. Γιατί είναι γνώστες του αντικειμένου τους, πολύ εργατικοί, δημιουργικοί, δεν δημιουργούν προβλήματα. Παρά την… πατροπαράδοτη φιλία τους με την Τουρκία, γιατί άραγε δεν ικανοποιούν το πάγιο αίτημα του Ερντογάν για βίζες σε Τούρκους υπήκοους ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τους σε εργάτες; Μάλλον γιατί κάτι γνωρίζουν ως εμπειρία από τα εκατομμύρια των Τούρκων μεταναστών που ήδη ζουν στη Γερμανία. Και γιατί οι Τούρκοι αργά ή γρήγορα υπάρχει φόβος ότι θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στους Γερμανούς.
Τα παραπάνω είναι προσωπικές μου προσεγγίσεις, βασισμένες στον κοινό νου, αλλά και στην ιστορία. Ως παιδί της Κατοχής ο ίδιος, έχω γνωρίσει τους Γερμανούς..απ’ την καλή. Ο εθνικισμός τους και η σκληρότητά τους δεν γνωρίζουν όρια.
Όπως δεν γνωρίζει όρια και το μίσος τους για τους Έλληνες. Των οποίων δεν συγχώρησαν ποτέ την Αντίσταση, όχι τόσο για τις απώλειες που τους επέφερε, αλλά, κυρίως γιατί καθυστέρησαν την επίθεσή τους στη Σοβιετική Ένωση, η οποία, λόγω του επελθόντος στο μεταξύ χειμώνα, αποτέλεσε τον τάφο τους, μαζί με τον τάφο του ονείρου τους να γίνουν κοσμοκράτορες, πράγμα που είχε διαφανεί ότι ήταν πραγματοποιήσιμο! Αλλά τους χάλασε τους υπολογισμούς η Ελληνική Αντίσταση, η ένοπλη του ΕΛΑΣ και η διαβρωτική στις πόλεις.
Το γεγονός αυτό το έχει αναγνωρίσει και επισήμως η Ρωσία, αλλά το αποκρύπτουν όσο μπορούν οι εγχώριοι οπαδοί του Γερμανικού….θαύματος και της Γερμανικής «φιλίας». Πως μπορώ να δικαιολογήσω αλλιώς το μίσος του Σόιμπλε αν δεν υποθέσω, όχι μόνο τα παραπάνω, αλλά και το ότι κάποιος πολύ κοντινός του συγγενής, αξιωματούχος του Χίτλερ, σκοτώθηκε στην Ελλάδα;
Πώς να δικαιολογήσω την άρνησή του Γερμανικού κράτους που είναι συνέχεια του Τρίτου Ράιχ να αποδώσει δικαιοσύνη στα θύματα της Κατοχής, να αποπληρώσει το Κατοχικό δάνειο, να καταβάλει τις δέουσες αποζημιώσεις για τις ανεπανόρθωτες ζημιές που προκάλεσαν στη χώρα και να επιστρέψουν τα 8500 περίπου αρχαία αντικείμενα ανυπολόγιστης αξίας που έκλεψαν κατά την Κατοχή και πλέον κοσμούν τα μουσεία τους;
Η γενικότερη άποψη του Σόιμπλε για την… δευτερεύουσα αξία της ζωής, όπως εκφράστηκε πρόσφατα, επιτρέπει και ένα εξ αντιδιαστολής επιχείρημα υπέρ και των επιχειρήσεων που καταστρέφουν το περιβάλλον και τη ζωή. Αρκεί να αποφέρουν κέρδη. Αυτή ήταν πάντα και αυτή εξακολουθεί να είναι η Γερμανία…
Αποτελεί όμως στίγμα ντροπής και για τις μετακατοχικές Ελληνικές κυβερνήσεις που δεν έπραξαν όσα και όταν έπρεπε για να διεκδικήσουν ενεργά τις οφειλές της Γερμανίας στη χώρα μας, που ξεπερνούν πλέον τα 400 δισ. Ευρώ!
Μετά την άρνηση από την κυβέρνησή τους της ρηματικής διακοίνωσης που της επέδωσε η κυβέρνηση Τσίπρα το 2019, η παρούσα κυβέρνηση υποχρεούται τώρα να προσφύγει στα αρμόδια διεθνή δικαστήρια σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Το διακύβευμα είναι πελώριο, οι αξιώσεις δε αυτές δεν έχουν παραγραφεί, όπως έχει διακηρύξει κατ’ επανάλειψη και από θέση γνώσης και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
Ως θύμα της Κατοχής, αλλά και ως μέλος του ΕΣΔΟΓΕ περιμένω να το πράξει. Αν δεν το πράξει, ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να έχει το λόγο επ’ αυτού, γιατί η απόφαση για την ρηματική διακοίνωση προς τη Γερμανία στηρίχθηκε σε ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων!
*Δρα Οικονομολόγου-Συγγραφέα
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
