Τις παραμονές των Χριστουγέννων η Κυβέρνηση δημοσιοποίησε τις προθέσεις της για ένα πρόγραμμα προστασίας των νέων έως 15 ετών από την λαίλαπα των social media, που αποδεδειγμένα δημιουργούν τεράστια προβλήματα στην ανάπτυξη των νεοσσών της ελληνικής κοινωνίας και προκαλούν τη βία που βλέπουμε καθημερινά.
Μια πρωτοβουλία, που όφειλε να αναλάβει σε χρόνο πρωθύστερο η Ευρωπαϊκή Ένωση των πλουσιοπάροχα αμειβόμενων στελεχών της, αντί να αναλώνεται με το πως δεν θα αποσπάται το πώμα από τα εμφιαλωμένα νερά.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Στην Αθήνα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αντί να συνεισφέρουν με προτάσεις τους την κυβερνητική αυτή πρωτοβουλία, έσπευσαν να επικρίνουν με σφοδρότητα την προσπάθεια αυτή.
Το γεγονός αυτό εξηγεί τα καχεκτικά δημοσκοπικά αποτελέσματα της πολυκερματισμένης αντιπολίτευσης των αρχηγίσκων, που δεν συγκροτούν μια πολιτική δύναμη ικανή να προσφέρει αξιόπιστες προτάσεις διακυβέρνησης.
Από αυτά τα μικρά, που είναι τελικά και πολύ μεγάλα, όπως αυτό της προστασίας των νέων από την μάστιγα των social media, αναδεικνύεται η ανικανότητα της αντιπολίτευσης να λειτουργήσει αφενός θεσμικά και αφετέρου εποικοδομητικά απέναντι στην κυβέρνηση.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να ασκεί κριτική στις πράξεις και τις παραλείψεις της κυβέρνησης. Βεβαίως αλλά να ασκεί εποικοδομητική κριτική, που συνεπάγεται και προτάσεις. Οι γενικοί αφορισμοί ουδέν προσφέρουν στην επίλυση προβλημάτων, απλά ικανοποιούν όσους ζουν σε καθεστώς μιζέριας.
Ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων μπορεί να εξυπηρετεί σε αυτή τη φάση τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που βλέπει στο μέσον της δεύτερης θητείας του να εδραιώνεται ως η μόνη αξιόπιστη πολιτική δύναμη, που μπορεί να ασκήσει την διακυβέρνηση της χώρας, ενέχει όμως και ορισμένους κινδύνους, μιας και τα σημερινά ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι ικανά να συγκροτήσουν μια αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι εύκολες οι συνεργασίες, μιας και στα αριστερά της κυβέρνησης απορρίπτουν κάθε συζήτηση μετά βδελυγμίας, ενώ η Νέας Δημοκρατίας δεν συζητά με τα δεξιότερα κόμματα, που τα θεωρεί ότι βρίσκονται εκτός των γενικότερων θέσεων της για πολλά κρίσιμα θέματα της πολιτικής.
Αυτό σημαίνει από την μια συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις και από την άλλη απουσία μιας σταθερής κυβέρνησης, σε μια ιδιαιτέρως ταραγμένη περιοχή του πλανήτη με τους πολέμους να μαίνονται γύρω μας.
Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Τουρκία συνηθίζει να εκμεταλλεύεται κάθε στραβοπάτημα της ελληνικής πλευράς, βλέπε Κύπρος, Ίμια κλπ, τότε μπορεί να συνειδητοποιήσει σε τι κινδύνους μπορεί να μπει η χώρα αν το 2027 περιέλθει σε μια παρατεταμένη ακυβερνησία.
Εξ αυτών συνάγεται το συμπέρασμα ότι πρέπει κάποτε να αποκτήσουμε την κουλτούρα των συνεργασιών, κάτι που συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και παράλληλα να δημιουργηθούν με συνενώσεις κόμματα αρχών στην πολυκερματισμένη αριστερή πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.
Οι αρχηγίσκοι, που θυμίζουν φυλάρχους της Αφρικής, ουδέν προσφέρουν στην πολιτική ζωή της χώρας. Αντιθέτως κατακερματίζουν το πολιτικό τοπίο, εκμεταλλευόμενοι το 3% που ισχύει για την είσοδο στη Βουλή. Αυτή είναι μια στρεβλή εικόνα της δημοκρατίας, που εκφυλίζει το αντιπροσωπευτικό πολίτευμα μας.
Χαρακτηριστικό δείγμα της συμπεριφοράς των προσώπων, που υπηρετούν στο Κοινοβούλιο είναι ότι μέτρησαν με ποιόν έχουν ελπίδα να επανεκλεγούν και έτσι καθόρισαν, αν θα μείνουν ή αν θα φύγουν από το σχήμα, που εκλέχθηκαν.
Αυτά τα νοσηρά φαινόμενα οφείλουν οι δημοκρατικοί θεσμοί να θεραπεύσουν. Και ένα από αυτά είναι η άνοδος του πήχη για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή, που μπορεί να ανέλθει αντί του 3% στο 5%.
Παράλληλα να μην αλλάξει το bonus για τους συνασπισμούς κομμάτων, γιατί έτσι θα μπορούσαν να κάνουν μια εικονική συναίνεση και μετά να διαλυθούν εις τα εξ ων συνετέθησαν.
Η Κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλουν να δουν την επόμενη μέρα και να προστατεύσουν το πολίτευμα από τους κάθε λογής υπονομευτές του, που παίζουν αλλότρια παιχνίδια επικαλούμενοι πατριωτισμό και άλλα κουραφέξαλα.
Μετά την εκλογή του ή της νέας Προέδρου και τις προτάσεις για τις αλλαγές στο Σύνταγμα η κυβέρνηση οφείλει να δει το αύριο για να μην είναι ζοφερό για την πατρίδα μας…
«Θα τελειώσει αυτή η τρέλα;»
Χαλιφάτο σε μία κατακερματισμένη Συρία; (Β΄ Μέρος)
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
