Στο ομότιτλο βιβλίο περιέχονται χρήσιμες πληροφορίες. Δεν τονίζονται -όμως- τα κρίσιμα συμβάντα του Αυτά, δηλαδή, που -συνολικά- οδήγησαν στην τελική της αυταρχίας. Ήτοι:
● Ο , την 23η Απριλίου 1973 ζήτησε από την δικτατορία επί λέξει …«… …»…
Οι δηλώσεις Καραμανλή δημοσιεύονται εξ ολοκλήρου στην “” και στην “”. Τα φύλλα κατάσχονται. Ασκούνται διώξεις. Ο και οι άλλοτε υπουργοί Δικαιοσύνης υπογραμμίζουν προς την εσωτερική και διεθνή κοινή γνώμη ότι είναι εθνοφελής η προσπάθεια Καραμανλή.
● Μετά εικοσαήμερο αποκαλύπτεται η κίνηση στο Καθ΄εαυτήν, δεν οδηγούσε στην ανατροπή του καθεστώτος. Ακολούθησαν, όμως αλυσιδωτές αντιδράσεις που, τελικά, επέφεραν την κατάλυση της αυταρχίας.
● Η διεξαγωγή του επικυρωτικού δημοψηφίσματος της οδήγησε σε πλήρη διάσταση φιλοδικτατορικούς και βασιλικούς.
● Ακολούθησε η πολιτικοποίηση με την ορκωμοσία του ως πρωθυπουργού την 8.10.1973. Έτσι επήλθε ρήξη και στο Στρατό, κύριο έρεισμα του καθεστώτος. Σοβαρή μερίδα στρατιωτικών ήταν αντίθετη προς την πολιτικοποίηση.
Ο Μαρκεζίνης έδωσε εξετάσεις “” στην αντιμετώπιση των γεγονότων του “” το Νοέμβριο. Επέλεξε, δηλαδή, την αποφυγή άμεσης και δυναμικής επέμβασης. Εάν τέτοια επέμβαση, απ΄αρχής, είχε επιχειρηθεί, το μάλλον πιθανόν είναι πως η εξέλιξη θα ήταν ομοία προς εκείνη των γεγονότων της “” το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος. Κατ΄ακρίβεια, θα είχαμε νωρίς δυναμική εκκένωση των χώρων του Πολυτεχνείου. Αλλ΄ο Μαρκεζίνης απέφυγε την βία εναντίον των καταληψιών.
● Αυτή, όμως η αποφυγή προκάλεσε την βία των αντιστρατευομένων την πολιτικοποίηση αξιωματικών. Ο Ταξίαρχος κατήργησε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Ο τελευταίος, χωρίς αντίσταση, παραδόθηκε (!!!). Αυτομάτως καταργήθηκε και το σχήμα Μαρκεζίνη.
● Από 25.11.1973 αρχίζει η κυριαρχία Ιωαννίδη. Όμως το καθεστώς αυτό δεν είχε την γενική αποδοχή του Στρατού. Απέτυχε να καταβάλει τον Μακάριο τον Ιούλιο του 1974. Οι Τούρκοι επενέβησαν στην Κύπρο. Περάσαμε από μία αποτυχημένη προσπάθεια επιστράτευσης στο εσωτερικό. Έγινε φανερό πως ο Στρατός δεν στηρίζει τον Ιωαννίδη. Κλήθηκε εσπευσμένα ο . Ήλθε τα ξημερώματα της 24 Ιουλίου 1974.
Γ.Κ. Στεφανάκης