«Στο πολίτευμα της δημοκρατίας, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να εκφράζει αβίαστα και άνευ οποιασδήποτε λογοκρισίας, τη γνώμη του, για κάθε θέμα, που αφορά την κοινωνία και το λαό.»
Του Θεόδωρου Αυγερινού
Ως πανεπιστημιακός, σέβομαι και εκτιμώ την επιστήμη. Γι’ αυτό τιμώ ιδιαίτερα τον καθηγητή της οικονομίας κ. Χριστόφορο Πισσαρίδη, για την απονομή του βραβείου Nobel της Οικονομίας το 2010. Επίσης όλη η ομάδα που συνέταξε την έκθεση, αποτελείται από αξιόλογους επιστήμονες, τους οποίους εκτιμούμε ιδιαίτερα.
Όμως στην πολιτική και την οικονομία για ένα θέμα υπάρχουν πολλές απόψεις. Πέραν τούτου το «αλάθητο» κατέχει μόνο ο Πάπας του Βατικανού. Ακόμη στο πολίτευμα της δημοκρατίας, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να εκφράζει αβίαστα και άνευ οποιασδήποτε λογοκρισίας, τη γνώμη του, για κάθε θέμα, που αφορά την κοινωνία και το λαό.
Ως εκ τούτου καταθέτω κι εγώ τη δική μου άποψη , στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας:
Οποιαδήποτε συζήτηση, για την ελληνική οικονομία δεν μπορεί να παρακάμψει ορισμένες αντικειμενικές αλήθειες, που κυριαρχούν στη χώρα μας, όπως:
• Την ύπαρξη του μεγάλου δημοσιονομικού χρέους που κυμαίνεται στα 356 δις Ευρώ και για το οποίο πρέπει να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια , τουλάχιστον για ένα αιώνα.
• Η Ελλάδα είναι μια αναπτυσσόμενη κοινωνία, από την οποία λείπει η βιομηχανία.
• Στην Ελλάδα κυκλοφορούν περίπου 8 εκατομμύρια αυτοκίνητα και 2 εκατομμύρια μοτοσικλέτες, που φορούν 40 εκατομμύρια ελαστικά. Όλα αυτά βέβαια είναι εισαγόμενα. Πέρα τούτων όμως υπάρχει μια συνεχής ροή εισαγομένων ανταλλακτικών, που κοστίζουν τα μαλλιά της κεφαλής μας.
• Η γεωργική παραγωγή μας δν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες του ελληνικού λαού, ώστε συχνά – πυκνά κάνουμε εισαγωγές γεωργικών προϊόντων. Άσχετα, αν και εμείς εξάγουμε κάποια λίγα αγροτικά προϊόντα.
• Ο τομέας της κτηνοτροφικής παραγωγής είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Για να καλύψουμε τις ανάγκες μας εισάγουμε από κάθε γωνιά της γης. Ακόμη κι από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία.
• Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων παρακαλούν τους ξένους να έρθουν να επενδύσουν. Αλλά επενδυτές δεν βλέπουμε.
• Στο θέμα της σύγχρονης τεχνολογίας είμαστε παρασάγγες πίσω. Θα καταφέρουμε άραγε να προλάβουμε το τρένο; Ιδού η απορία….
• Και ενώ έχουμε δημοσιονομικές δυσκολίες εξαγγέλλουμε αύξηση μισθών και συντάξεων με παράλληλη μείωση των φόρων. Εάν δεν συμβάλλει σύσσωμος ο ελληνικός λαός δεν υπάρχει περίπτωση να ανασάνουμε.
• Το ότι οι ξένοι επενδυτές δεν θέλουν φόρους, που μικραίνουν τα κέρδη τους, είναι αυτονόητο. Γι’ αυτό θα μπορούσε η μείωση της φορολογίας να παρέχεται μόνο στους ξένους επενδυτές , για να προσελκυσθούν στη χώρα μας. Αντίθετα, με τη διατήρηση της ισχύουσα φορολογίας, θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάθε λίγο ένα σύγχρονο βιομηχανικό εργοστάσιο. Αλλιώς φέξε «Μάη να φας τριφύλλι», που λένε.
• Τέλος, οι τουρκικές προκλητικότητες, ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στα οικονομικά της χώρας. Οι Γάλλοι για τις δυο φρεγάτες, μας ζητούν 4 δις Ε., που αδυνατούμε να καταβάλουμε. Ένας τομέας, για τον οποίο δεν μπορούμε να αδιαφορούμε. Πέραν τούτου η Τουρκία έχει παραγγείλει στη Γερμανία 7 υπερσύγχρονα επιθετικά υποβρύχια. Εμείς τι κάνουμε; Αδιαφορούμε;
Ειδικότερα επί των προτάσεων
Το σχέδιο ανάπτυξης της Ελληνικής κοινωνίας, στις 151 σελίδες, ακουμπά όλες τις πτυχές της ελληνικής οικονομίας, με συγκεκριμένες προτάσεις.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής:
1. Να βοηθηθούν οι άνεργοι στην προσπάθειά τους να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας με την ενσωμάτωση της κατάρτισης. Πού όμως θα εργασθεί ο άνεργος Θα υπάρχουν δουλειές ;
2. Να επεκταθεί το σύστημα μητρικής άδειας και στους πατέρες που θα είναι υπόχρεοι κάποιας πατρικής άδειας. Με αυτό το μέτρο δεν φτιάχνει η οικονομία.
3. Να δοθούν φορολογικά κίνητρα σε νοικοκυριά που επενδύουν μακροπρόθεσμα σε ελληνικές εταιρείες που εισάγονται στο Χρηματιστήριο Αθηνών, όπως γίνεται σε άλλες σε χώρες . Επειδή οι Έλληνες έχουν κακιές εμπειρίες από το χρηματιστήριο του 1999 είναι αμφίβολο πόσοι θα βάλουν τα ωραία τους λεφτά εκεί.
4. Να δοθούν κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών με στόχο την μεγέθυνση της μέσης ελληνικής επιχείρησης, στις οικονομίες κλίμακος και την προώθηση της συνεργασίας. Μπορεί η σκέψη να είναι καλή, αλλά θέλει και θάρρος. Ο χρόνος θα δείξει, αν κάποιοι μικροί επιχειρηματίες θα τολμήσουν το άλμα.
5. Να δημιουργηθούν εξειδικευμένα τμήματα στα δικαστήρια για υποθέσεις σημαντικού οικονομικού ενδιαφέροντος με ανώτατο όριο 12 μηνών έως την απόφαση, στο πρότυπο και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Είθε να εφαρμοστεί.
Προτεραιότητες
Οι οικονομικές προτεραιότητες του σχεδίου περιλαμβάνουν:
*την άνοδο των επενδύσεων και των εξαγωγών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Οι επενδύσεις χρειάζονται κεφάλαια. Υπάρχουν; Οι εξαγωγές απαιτούν παραγωγή προϊόντων. Τι θα εξάγονται; Ραδίκια;
* την ενίσχυση της μισθωτής εργασίας και τη μείωση της παραοικονομίας, Αυτή η πρόταση είναι μάλλον μια ευχή, παρά μια πρακτική ενέργεια
* την επένδυση στην εκπαίδευση και τη γνώση, Σωστή μεν πρόταση, αλλά θέλει μακρύ χρόνο για να φανεί η αποδοτικότητά της. Επίσης θα πρέπει να συνοδεύεται και από τη ριζοσπαστική βελτίωση της οικονομίας
την αύξηση του μεγέθους των ελληνικών επιχειρήσεων Ερωτάται : πώς μεγαλώνει μια επιχείρηση, χωρίς κεφάλαια;
την προώθηση της τεχνολογίας αιχμής, της καινοτομίας και της ψηφιοποίησης, Μακάρι η προσπάθεια να αποδώσει την επίτευξη φιλόδοξων περιβαλλοντικών στόχων. Για να δούμε τι προτάσεις θα κατεβούν;
την υποστήριξη των αδύναμων νοικοκυριών. Με τι θα υποστηριχθούν τα αδύναμα νοικοκυριά; Με την καλή πρόθεση ;
Άξονες αναπτυξιακής πολιτικής Η ομάδα προτείνει 15 άξονες αναπτυξιακής πολιτικής:
1. Μείωση του φορολογικού βάρους στη μισθωτή εργασία. Αυτό τα θέμα χρειάζεται συζήτηση
2. Επιταχυνόμενες αποσβέσεις και μείωση κόστους ενέργειας στη μεταποίηση. Είθε η πρόταση να είναι εφαρμόσιμη
3. Ενίσχυση βασικής έρευνας μέσω άρσης αγκυλώσεων στα πανεπιστήμια. Μακάρι να μπορεί να γίνει έτσι. Τέτοιες προτάσεις έγιναν και στο παρελθόν, αλλά δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Κίνητρα για ενίσχυση της καινοτομίας.
4. Ριζική αναβάθμιση του συστήματος κατάρτισης για ανέργους και εργαζόμενους. Αυτήν την πρόταση την απαντήσαμε
5. Υποστήριξη των γυναικών ώστε να διευκολυνθεί η συμμετοχή τους στην
αγορά εργασίας. Είθε
6. Εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στο δεύτερο πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης. Θα πρέπει πρώτα να αποδειχθεί, πόσο εφαρμόσιμη είναι η πρόταση
7. Συνέχιση και εμβάθυνση της ψηφιακής μεταρρύθμισης στη δημόσια διοίκηση. Ναι.
8. Εκσυγχρονισμός του συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας στον τομέα της προστασίας των επενδυτών. Είθε, ευπρόσδεκτη πρόταση
9. Εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες. Είθε.
10. Αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας με προτεραιότητα στην ψηφιοποίηση. Είθε
11. Σταδιακή μεταφορά πόρων του φόρου ακίνητης περιουσίας σε τοπικό επίπεδο. Είθε
12. Ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων. Είθε
13. Στροφή σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με άμβλυνση του κόστους μετάβασης και στήριξη των τοπικών κοινωνιών κατά την απολιγνιτοποίηση. Είθε
14. Ανάπτυξη υποδομών. Εύκολα λέγεται δύσκολα γίνεται, γιατί χρειάζονται πρόσθετα κεφάλαια.
Συμπέρασμα
Οι προτάσεις είναι μεν θετικές, αλλά κατά τη δική μας γνώμη όχι ισχυρές , για
να ορθοποδήσουν την Ελλάδα , να την εκβιομηχανίσουν και να την ανεβάσουν στο επίπεδο των αναπτυγμένων χωρών. Κι αν ακόμη υποθέσουμε ότι οι προτάσεις αυτές είναι θετικές, πόσο χρόνο χρειάζονται, για να αλλάξουν την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας;
Άλλες δραστηριότητες
Αυτόν τον καιρό τρέχει το έργο του Ελληνικού. Το έχουν βαπτίσει ως πολύ σημαντικό. Ίσως, Όμως είναι ένα project, που εντάσσεται κύρια στα τουριστικά. Κατά συνέπεια η απόδοσή του θα περιορίζεται στη θερινή σεζόν.
Πρόσφατα σε συνεργασία με τον συνάδελφο Λεωνίδα Γρηγοράκο, καθηγητή του ΕΚΠΑ, πρώην αναπληρωτή υπουργό και χρόνια βουλευτή, εκδώσαμε ένα βιβλίο με τίτλο «Για μια Ελλάδα νέα». Εκεί ο συνάδελφος κάνει την πρόταση της υλοποίησης του μεγάλου έργου της σύνδεσης του Αξιού με τον Δούναβη και μέσω του Ρήνου με τον Ατλαντικό.
Τα πλοία από το Σουέζ, θα μπαίνουν στον Αξιό και θα παρακάμπτουν το Γιβραλτάρ. Μεγαλειώδες έργο, που θα μπορούσε να αλλάξει την Ελλάδα ριζικά.
Το ξεκίνημα αυτού του έργου σε πρώτη φάση, δεν απαιτεί κεφάλαια, αλλά καπατσοσύνη και τρέξιμο, γατί μπορεί να καλυφθεί εξ ολοκλήρου από την Ε.Ε. Κύριε πρωθυπουργέ πάρτε μια απόφαση και ξεκινήσετε το έργο, που θα είναι μεγαλειώδες και θα φέρει το όνομά σας.