Οι ρυθμίσεις για τα νέα Δ.Σ. των ελληνικών τραπεζών ενδεχομένως να τις οδηγήσουν σε ακαμψία τους και σε κρατισμό. Κίνδυνος να απομακρυνθούν από τα τεκταινόμενα στην πραγματική οικονομία.
Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος
«Το Διοικητικό Συμβούλιο θα πρέπει να διαθέτει το απαραίτητο ισοζύγιο δεξιοτήτων, ανεξαρτησίας και γνώσης της εταιρείας, ώστε να επιτρέπει στα μέλη της να ασκούν αποτελεσματικά τα καθήκοντα και τις ευθύνες τους, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των κόκκινων δανείων (NPEs), σε συνδυασμό με τον σωστό επιχειρηματικό προσανατολισμό που απαιτείται για την ξεκάθαρη αναδιάρθρωση των τραπεζών».
Αυτά και άλλα πολλά, εξόχως ενδιαφέροντα, συμπεριλαμβάνονται στην επιστολή που απέστειλε στις 8 Ιουνίου 2016 το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) προς τους προέδρους των τραπεζών, αναλύοντας με μοναδική γραφειοκρατική ακρίβεια όλα τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν τα μέλη των νέων Δ.Σ., τα οποία στην ουσία θα αναλάβουν και την διαχείριση της ελληνικής τραπεζικής οικονομίας. Επίσης, στην ίδια επιστολή, οι διοικήσεις των τραπεζών καλούνται να προχωρήσουν όπου χρειάζεται στις σχετικές αντικαταστάσεις μελών.
Η επιστολή εστάλη στην συνέχεια από τους προέδρους των τραπεζών σε όλα τα μέλη των Δ.Σ. Με βάση το γράμμα του νόμου, αναμένεται σύντομα να αντικατασταθούν περίπου 12-13 μέλη των Δ.Σ. και για τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, τα οποία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, καθώς πρόκειται για επιχειρηματίες, συνδικαλιστές, νομικούς, κ.ά. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι μέχρι το τέλος του τρέχοντος μηνός θα έχουν ενημερωθεί τα μέλη των Δ.Σ. που δεν θα παραμείνουν στις θέσεις τους, ώστε να παραιτηθούν.
Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο που εγκρίθηκε προσφάτως, τα νέα μέλη θα πρέπει να διαθέτουντουλάχιστον 10 χρόνια εμπειρίας σε ανώτερες διευθυντικές θέσεις στους τομείς της τραπεζικής, της ελεγκτικής, της διαχείρισης κινδύνων ή διαχείρισης επισφαλών περιουσιακών στοιχείων, εκ των οποίων, ειδικά για τα μη εκτελεστικά μέλη, 3 χρόνια ως μέλος Δ.Σ. σε πιστωτικό ίδρυμα ή επιχείρηση του χρηματοπιστωτικού τομέα ή σε διεθνές χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.
Επίσης, να μην ασκούν ούτε να τούς έχει ανατεθεί κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια πριν από τον διορισμό τους, σημαντικό δημόσιο λειτούργημα.
Από αυτά που προηγούνται προκύπτει ξεκάθαρα ότι οι ελληνικές συστημικές τράπεζες τίθενται υπό αυστηρό έλεγχο, ο οποίος δεν θα είναι άνευ επιπτώσεων για την ελληνική οικονομία.
Για δύο πολύ απλούς λόγους:
Πρώτον, ο αποκλεισμός επιχειρηματιών από τα Δ.Σ. των τραπεζών, προφανώς για αποφυγή σχέσεων διαπλοκής, θα απομακρύνει τις τράπεζες από τα πραγματικά τεκταινόμενα στην πραγματική οικονομία, η οποία, ειδικά στην χώρα μας, έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε από ελευθερία, φαντασία και καινοτόμο πνεύμα.
Δεύτερον, είναι ηλίου φαεινότερον ότι το τραπεζικό σύστημα θα το διαχειρίζονται έως έναν βαθμό έμπειροι και ικανοί αλλοδαποί τραπεζίτες, οι οποίοι όμως θα συμπληρώνουν τις ήδη παχυλές συντάξεις τους στην χώρα μας. Στην ουσία, θα πρόκειται για τεχνοκράτες με εμπειρία, αλλά και με σχετική αδιαφορία ως προς τις πραγματικές και βαθύτερες ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και των αναπτυξιακών της προσανατολισμών.
Με άλλα λόγια, είναι σοβαρός ο κίνδυνος μίας άκαμπτης «γραφειοκρατικοποίησης» του τραπεζικού μας συστήματος, η οποία δεν αποτελεί λύση στις όποιες αμαρτίες του. Στην φάση που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, όπως θα έλεγε και ο μεγάλος Γιόζεφ Σουμπέτερ, έχει ανάγκη από «δημιουργική καταστροφή» και όχι από γραφειοκρατικά στερεότυπα.
Ας μην ξεχνάμε, ότι αυτό ήταν εν μέρει και η αιτία των σημερινών δεινών.
Εκτός και αν, μέσω των τραπεζών, οι εταίροι-δανειστές μας αποφάσισαν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα έναν νέο κρατισμό, με τεχνοκρατικό μανδύα.
Ίδωμεν.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
