Είθισται, όταν φεύγει από την ζωή μια σημαντική προσωπικότητα, να λέμε ότι το επάγγελμα το οποίο ασκούσε έγινε «φτωχότερο». Ίσως, θέλουμε να αιτιολογήσουμε σημερινές καταστάσεις, προκειμένου να ξορκίσουμε την υποβάθμιση η οποία παρατηρείται σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας – και κατ’ επέκταση της κοινωνικής ζωής- στην χώρα μας.
Με την έννοια αυτή, η εκδημία του Σταύρου Ψυχάρη, αναμοχλεύει μνήμες, κατά τις οποίες, το δημοσιογραφικό επάγγελμα για όλους όσους παλαιότερα το εξασκούσαν, ήταν λειτούργημα.
Ο Ψυχάρης, ήταν από αυτή την δημοσιογραφική στόφα, γιατί διακόνησε ένα επάγγελμα επί μισό- περίπου- αιώνα και γεύτηκε όλο το νέκταρ της επιτυχίας.
Ξεκίνησε στα πρώτα του βήματα, στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» και αργότερα την περίοδο της δικτατορίας εργάσθηκε στο «Έθνος», ως κοινοβουλευτικός Συντάκτης.
Η καριέρα του απογειώθηκε από το 1972, όταν ασχολήθηκε με το πολιτικό ρεπορτάζ στα «Νέα». Από το 1983 ήταν διευθυντής της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ». Από το 2003 ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος και αντιπρόεδρος του Ομίλου, συμμετέχοντας σε Δ.Σ των εκδοτικών εταιριών του Ομίλου, ΔΟΛ.
Επί τρεις δεκαετίες ήταν ο ισχυρός άνδρας του Οργανισμού, αλλά στις 8 Απριλίου 2017, «έχασε» όλες τις θέσεις του.
Ο Σταύρος Ψυχάρης, ήταν μια από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της δημοσιογραφίας. Ενδεχομένως, πολλοί δημοσιογράφοι που συνεργάστηκαν μαζί του, να είχαν σχηματίσει την άποψη ενός σκληρού και άτεγκτου διευθυντή, όμως η πραγματικότητα ήταν εντελώς αντίθετη.
Ο Ψυχάρης, μπορεί να έδινε την εντύπωση ενός «ψυχρού» διευθυντή, όμως στην ουσία ήταν φιλικός και δίκαιος με όλους τους συναδέλφους. Απλούστατα, επειδή ο ίδιος ήταν τελειομανής, ζητούσε από τους συνεργάτες του τα ρεπορτάζ να ήταν τεκμηριωμένα και – προ παντός- καλογραμμένα.
Χιουμορίστας ο ίδιος και παθιασμένος με την δουλειά του, ήταν λάτρης του ποδοσφαίρου και φανατικός φίλαθλος του Παναθηναϊκού.
Ο Σταύρος Ψυχάρης, ο οποίος ήταν προνομιακός συνομιλητής του Κωνσταντίνου Καραμανλή αλλά και του Ανδρέα Παπανδρέου, γεύτηκε όλο το μεδούλι των επιτυχιών στην πολυσχιδή δημοσιογραφική του καριέρα, όμως, τα τελευταία χρόνια από το 2014 και κατόπιν, υπήρξε θύμα μιας άθλιας αντιμετώπισης , από το τότε κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με ηγέτη έναν ανερμάτιστο νεανία τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς είχαν κινήσει «γη και ουρανό» προκειμένου να τον εξοντώσουν επιχειρηματικά και ηθικά.
Δεν θα αναφερθώ στις σκαιές μεθοδεύσεις, οι οποίες εκπορεύονταν, πρώτα από την Κουμουνδούρου και μετά από το Μαξίμου, όταν το 2015 ανέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Το τι ακριβώς συνέβη, έχει γραφεί αναλυτικά στον Λυκαβηττό, με το υπέροχο σενάριο της «γάτας των Ιμαλάιων».
Ο στόχος του Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του επετεύχθη – όμως όπως απέδειξε η ιστορία- προσωρινά- με αποτέλεσμα να μπει λουκέτο σε όλα τα δημοσιογραφικά μέσα του ΔΟΛ (ΒΗΜΑ- Νέα-Mega), επειδή, δεν είχαν καταντήσει λιβανιστήρια στο «αριστερό θυσιαστήριο» του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σταύρος Ψυχάρης, αντιμετώπισε εκείνη την ζοφερή περίοδο της ζωής του, με αξιοπρέπεια και ψυχραιμία, γι’ αυτό και παρέμεινε στην σιωπή του, καθώς κλονίστηκε και η υγεία του.
Έχω την αίσθηση ότι ο ευφυής και οξυδερκής δημοσιογράφος Ψυχάρης, θα έχει καταγράψει όλα τα ντοκουμέντα, της πιο ντροπιαστικής περιόδου της σύγχρονης Ελλάδας, τα οποία όταν δημοσιοποιηθούν θα συνταράξουν την κοινή γνώμη, όπως πολύ συχνά γινόταν με την αρθρογραφία του εκλιπόντος.
Το κόλπο του ΣΥΡΙΖΑ, με τις γελοιότητες για τις 4 τηλεοπτικές άδειες, σύμφωνα με το εφεύρημα του Νίκου Παππά (με την συγκατάνευση Τσίπρα), μπορεί να απέτυχε παταγωδώς, όμως τα αληθινά γεγονότα, που έχουν σχέση με την εξόντωση, ενός δυναμικού δημοσιογράφου Ομίλου και του ηγέτη του, θα αποτελούν όνειδος και εφιάλτη για τους εμπνευστές του.
Σταύρο, Καλό Ταξίδι
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
