Ο Τσίπρας ας ξανακοιτάξει τον καθρέφτη στο Ζάππειο

Μία από τις χιλιάδες μοναδικές ιδιαιτερότητες, οι οποίες ενδημούν στην χώρα μας και την κάνουν να ξεχωρίζει από οποιοδήποτε άλλο κράτος της οικουμένης, είναι το γεγονός ότι μεταξύ μας, πολύ ή λίγο γνωριζόμαστε.

Του Γιάννη Μιχαήλ 

Όλοι μας έχουμε κάποιον γνωστό ή φίλο ή συγγενή που ξέρει πολύ καλά τον τάδε και τον δείνα, γιατί η ανιψιά της πρώτης ξαδέλφης, μαθαίνει πολλά κουτσομπολιά από την κομμώτρια που περιποιείται τα μαλλιά της θείας της κοπέλας, που μένει στην απέναντι πολυκατοικία και έχει συγγενείς στο χωριό, που τα ξέρουν όλα για τον… λεγάμενο.

Παραδεχόμαστε όλοι, ότι η Ελλάδα μας, είναι μία μικρή γειτονιά και κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα παραθυρόφυλλα του σπιτιού του.

Από τους κανόνες αυτούς, δεν εξαιρούνται οι πολιτικοί καθώς ο δικός τους βίος παρουσιάζει –λόγω θέσεως και προβολής- ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί η κάθε ενέργειά τους, βρίσκεται πάντοτε στην πρώτη θέση της επικαιρότητας.

Άλλωστε, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, την προβολή αυτή την επιδιώκουν και οι ίδιοι, γιατί με αυτήν ζουν και αναπνέουν όλο το 24ωρο. Από τον κανόνα αυτόν, δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έστρωσε την καριέρα του, πάνω σε γυάλινες και συνεπώς εύθραυστες θεωρίες.

Ζώντας την τελευταία δεκαετία – όταν ξεκίνησε την επανάσταση του πεζοδρομίου- σε έναν γυάλινο κόσμο, πίστευε ότι οι καθρέφτες, στους οποίους ολημερίς καμάρωνε την κορμοστασιά του, ποτέ δεν θα ράγιζαν και δεν θα αλλοίωναν το προφίλ του.

Δυστυχώς για τον ίδιο, μετά από το πρώτο εξάμηνο του 2015, άρχισαν να θρυμματίζονται και μέχρι πέρυσι τέτοια εποχή (26 Μαΐου 2019) έγιναν στην κυριολεξία συντρίμμια.

Ο Τσίπρας, δεν μπορούσε πια να δει το πρόσωπό του, απέναντι στον μεγάλο καθρέφτη (και διάφανο), που κατασκεύασε η κοινωνία, γι’ αυτό απελπισμένος, εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο. Οι αντοχές του κράτησαν, μέχρι το τελευταίο δίμηνο.

Τώρα επιχειρεί να ξαναστήσει νέους καθρέφτες, για να ξαναδεί το είδωλό του, το οποίο είναι ξεφτισμένο, αλλά θέλει να του κάνει λίφτιγκ, χρησιμοποιώντας πεπαλαιωμένα υλικά.

Στο Ζάππειο, το απόγευμα της Δευτέρας, 25 Μαΐου , θα παρουσιάσει νέο πρόγραμμα για την οικονομία, όμοιο με εκείνο που παρουσίασε το 2014 στην Θεσσαλονίκη (κόπυ πάστε που θα έλεγε και ο Πολάκης). Το πρόγραμμα εκείνο πήγε άπατο. Γιατί, άραγε, πιστεύει σήμερα ότι θα επιπλεύσει;

Πάντως, προτού αρχίσει να μοιράζει πομφόλυγες ο Αλέξης, ας κοιτάξει, για ακόμη μια φορά τον καθρέφτη του. Ίσως, για πρώτη και τελευταία φορά, μάθει κάποιες αλήθειες…