Στις 25 Ιουνίου η κοινωνία των πολιτών έχει μια χρυσή ευκαιρία στα χέρια της: να τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα με το πλέον μισαλλόδοξο, κοινωνιοπαθές, εχθρικό και πολιτικά αλητήριο πολιτικό μόρφωμα που εμφανίστηκε ποτέ στη χώρα, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην διακριτική ευχέρεια των «κυρ-Παντελήδων» εναποτίθεται η ευθύνη να καταστρέψουν πολιτικά, δια της εκλογικής οδού, αυτή την πρωτοφανή για χώρα του δυτικού κόσμου οργανωμένη συνομοταξία αγράμματων εμμονικών, άεργων ιδεοληπτικών, επαγγελματιών του ηθικού πλεονεκτήματος, εκτσογλανισμένων και αυθαδέστατων μειράκιων και παχυδερμοποιημένων νεόγερων, από την πολιτική επιρροή της οποίας ξέφυγαν με τόσο κόπο και αφού πρώτα απειλήθηκε η ίδια η ύπαρξη της χώρας το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Απέναντι στο κοροϊδευτικό χαμόγελο των χορτασμένων της δήθεν επιστημοσύνης «καθηγητάδων» του εξωτερικού, των κουμμουνισμένων επενδυτών με τα λειψά ελληνικά στις διάφορες Black Rock των ΗΠΑ, στα φολκλόρ πουκάμισα των καραφλών παγωνιών και στην δομική αγραμματοσύνη του δήθεν «άχαστου ηγέτη» οι πολίτες που επιθυμούν πατρίδα, ασφάλεια, ανάπτυξη και προκοπή για να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών χρειάζεται να πάρουν μια πολύ απλή απόφαση: άλλη αριστερά δεν έχει!
Αυτή είναι η μια και μόνη εκδοχή της οργανωμένης κομματικά αριστεράς, δεν υπάρχει άλλη, ούτε πρόκειται να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα, αυτό το μόρφωμα υποτίθεται πως εκφράζει πολιτικά «τον χώρο», ότι εντός της Κουμουνδούρου συμβαίνει, συμβαίνει παντού στη χώρα, δεν προκύπτει κάτι διαφορετικό, ούτε πρόκειται να προκύψει. Τελεία, παράγραφος!
Ο κ. Τσίπρας στην Καλαμάτα ως «πραγματογνώονας-ανακριτής», ο κ. Παπαδημούλης στις Βρυξέλες ως δήθεν ενδιαφερόμενος (προφανώς χάνει πελάτες για τα σπίτια), ο κατσαρομάλλης εκ του ασφαλούς επαναστάτης και ντουντουκοφόρος της Ζωής εναντίον του φράχτη στον Έβρο, η ξανθιά που ξεχείλιζε από εχθροπάθεια και μίσος για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλος ο συρφετός των κοινωνιοπαθών που ξέρασε μίσος και ιδεοληψία στα κανάλια και στα ραδιόφωνα είναι η κανονική αριστερά.
Άλλη αριστερά, πιο κανονική από αυτή δεν έχει! Με αυτή την αριστερά καμία κοινωνία στην δημοκρατική Ευρώπη δεν έχει κανένα λόγο να συναγελάζεται ή να συνομιλεί, πόσο μάλλον να ανέχεται τις εκδηλώσεις της και να υπόκειται στις πιέσεις της.
Η εξίσωση είναι απλή: η πρόοδος στη χώρα και η ευημερία των επόμενων γενεών περνάει μέσα από την πολιτική καταστροφή αυτού του μορφώματος με όλα τα όπλα που η κοινοβουλευτική δημοκρατία προσφέρει στους πολίτες για να αντιδρούν και να υπερασπίζονται τις ζωτικής σημασίας ελευθερίες που τους προσφέρθηκαν αφειδώς από τις αστικές επαναστάσεις, τις μόνες που προώθησαν τις ιδέες της φιλελεύθερης κοινωνίας και εξέλιξαν τις ατομικές ελευθερίες.
Μην γελιόμαστε: αντιθέσεις και αντιφάσεις θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν στην κοινωνία και μετά την πολιτική εξαφάνιση των απανταχού Τσιπραίων, διεκδικήσεις θα προκύπτουν και αιτήματα θα προκαλούν κινητοποιήσεις, οι κοινωνικές διεργασίες δεν πρόκειται να σταματήσουν ή να καταργηθούν.
Η απουσία αυτής της οργανωμένης κοινωνιοπάθειας είναι που θα επιτρέψει στις πολιτικές δυνάμεις και στην κοινωνία να κάνουν άλματα και να προσεγγίσουν τον μέσο όρο της παγκόσμιας ανάπτυξης, ώστε να είναι σε θέση μελλοντικά η χώρα και οι πολίτες να διεκδικήσουν μερίδιο από την νέα τεχνολογική (και οικονομική) πραγματικότητα.
Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιουνίου χρειάζεται να είναι πιο εκκωφαντική από αυτή της 21ης Μαΐου, το μήνυμα χρειάζεται να είναι καθαρότερο και ισχυρότερο! Ο στρατηγικός χαρακτήρας που έλαβε η συντριβή του Μαΐου πρέπει να επαναληφθεί και να οδηγήσει αυτό το πολιτικό «πράμα» στην παρακμή και στην εξαφάνιση, εξέλιξη που θα ικανοποιήσει πλήρως τις συνθήκες για να «λάβουν τα κανονικά όνειρα εκδίκηση» στο πεδίο της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας.
Δεν ενδιαφέρει κανένα τι θα διαδεχθεί τον ΣΥΡΙΖΑ ή ποιος θα διεκδικήσει τον ρόλο του Τσίπρα στη νέα γραφική κατάσταση που θα προκύψει.
Οι πολίτες έχουν ανάγκη να φύγουν προς τα εμπρός, να παράγουν, να αυξήσουν το προϊόν, να βρεθούν στην όχθη των νικητών στην νέα τάξη πραγμάτων, ο καιρός που έχαναν χρόνο και δυνάμεις για να συμβιώνουν με πλιατσικολόγους και πολιτικούς κατσικοκλέφτες πέρασε και δεν γυρίζει πίσω.
Ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αναλάβει, σε κυβερνητικό επίπεδο, αυτή την ευθύνη είναι σημαντικό μεν, δευτερεύον δε, θα μπορούσε κάποιος άλλος «σαν τον Μητσοτάκη» ( κομματάκι δύσκολο, αλλά για την οικονομία της συζήτησης το υποθέτουμε) να είναι στη θέση του. Το ζήτημα παραμένει η καταστροφή του μορφώματος, τα κριτήρια είναι δεδομένα, οι επιλογές σαφείς και τα «όπλα» της δημοκρατίας γνωστά.
Το πολιτικό κλείσιμο του κύκλου του ΣΥΡΙΖΑ ισοδυναμεί με το άνοιγα ενός νέου κύκλου για την κανονική κοινωνία. Έτσι πάνε αυτά!