Πώς οι δημοκρατίες Ευρώπης και Αμερικής γιγαντώνουν τη βιομηχανία και την οικονομία της Κίνας

Ένα ολοκληρωτικό κράτος, υπό την επίσημα νομοθετημένη καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, που με άμεσα και δραστικά μέτρα, κατά τον πλέον ακραίο απολυταρχικό τρόπο, επέβαλλε τον περιορισμό της έξαρσης και εξάπλωσης του ιού, αφαιρώντας κάθε βούληση από τους πολίτες.

Του Νίκου Παπαποστόλου

Η κυβέρνηση της χώρας ανέστειλε άμεσα και εξ ολοκλήρου τις μετακινήσεις και οι βιομηχανίες της Κίνας, κατά το μέγιστο ποσοστό τους, παρέμειναν αδρανείς για όσο διάστημα απαιτούνταν, ώστε τώρα, μετά την εξουδετέρωση του αόρατου εχθρού, να είναι έτοιμες να γιγαντωθούν.

Σε αντίθεση με την Κίνα, οι δημοκρατίες της Ευρώπης και της Αμερικής, με την ιδεολογία του φιλελευθερισμού και την ιδέα της ατομικής ελευθερίας πάνω στην οποία δομείται το δυτικό μοντέλο κοινωνίας, παρόλο που έβλεπαν το σκληρό πρόσωπο του αόρατου εχθρού και τον υψηλό κίνδυνο μετάδοσής του διεθνώς, με τον φόβο να φανούν απολυταρχικές και θίξουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, δεν τόλμησαν να αποστούν της ιδεολογίας τους, με αποτέλεσμα τον αποδεκατισμό των πολιτών και των οικονομιών τους.

Τα όποια μέτρα τόλμησαν, πάρα πολύ αργά και που τα θεώρησαν ως αυστηρά, πόρρω απέχουν από τον τρόπο αντιμετώπισης του κινδύνου από την κυβέρνηση της Κίνας.

Αυτό είχε και έχει ως αποτέλεσμα οι οικονομίες τους να έχουν ανεπανόρθωτες ζημίες, οι βιομηχανίες να μένουν κλειστές για μεγάλο χρονικό διάστημα, απροσδιόριστο αυτή τη στιγμή, την ώρα που η βιομηχανία της Κίνας θα γιγαντώνεται, παράγοντας αγαθά για όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο και έχοντας τη δυνατότητα να αυξήσει τις τιμές τους, μη έχοντας οικονομικούς αντιπάλους, κερδίζοντας ακόμη περισσότερα.

Κατέληξαν έτσι με την ιδεολογία τους, οι δημοκρατίες της Ευρώπης και της Αμερικής, να ενισχύσουν την οικονομική δομή της Κίνας, που πρωταγωνιστεί στον καπιταλισμό, κάτω από ένα απόλυτα ελεγχόμενο απολυταρχικό καθεστώς.

Θα πρέπει ίσως να προϋποθέσουμε, ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αόρατος εχθρός της ανθρωπότητος, να επιβάλει ένα διαφορετικό Κοινωνικό και Οικονομικό σύστημα, που υπό το βάρος και τη συνεχή απειλή αόρατων δυνάμεων κατά του ανθρώπου, υποχρεωτικά θα γίνει αποδεκτό ως το νέο επικρατούν Κοινωνικό και Οικονομικό Σύστημα παγκοσμίως.