Υπάρχει ευρέως διαδεδομένη, η γνωστή άποψη η οποία υποστηρίζει, ότι όταν ο Μέγας Αλέξανδρος, έκοψε τον δεσμό από το άρμα του Γόρδιου, πατέρα του Μίδα, με το σπαθί του αναφώνησε: «Ότι δεν λύεται, κόπτεται». 

Γράφει ο Γιάννης Μιχαήλ

Ο Αλέξανδρος έφτασε στον Γόρδιο τον Μάρτιο του 333 π.χ. και παρέμεινε εκεί, για μικρό χρονικό διάστημα, για να αναπαυθεί ο στρατός μετά από την μεγάλη πορεία.  Στο ανάκτορο των παλαιών βασιλέων της Φρυγίας, βρισκόταν του άρμα του Γόρδιου, ως ανάθημα στον Δία. Ο ζυγός ήταν τόσο περίπλοκος, δεμένος με φλοιό κρανιάς, ώστε δεν φαινόταν πουθενά η αρχή του.

Σύμφωνα με την παράδοση, όποιος έλυνε τον Γόρδιο δεσμό, θα κυριαρχούσε στην Ασία. Ο Αλέξανδρος, πήγε στο ανάκτορο, εξέτασε τον δεσμό και τον έλυσε εύκολα. Ο τρόπος που χρησιμοποίησε, παραμένει μυστήριο. Η πιο διαδεδομένη άποψη υποστηρίζει ότι έκοψε τον δεσμό, αναφωνώντας, «ότι δεν λύεται, κόπτεται».

Πάντως, με όποιο τρόπο και να τον έλυσε ο Αλέξανδρος, η πράξη του συμβολίζει κάθε τι που είναι δυσεπίλυτο στην προσωπική ή επαγγελματική ζωή, αλλά και στην πολιτική (ιδιαιτέρως) , ο συμβολισμός παραμένει διαχρονικά αναλλοίωτος. Δείχνει την αποφασιστικότητα, αρμοδίων παραγόντων (και μη) προκειμένου να παρθούν αποφάσεις, που θα δώσουν λύσεις. Γι’ αυτό χρειάζεται μυαλό και δράση, ιδιαίτερα στον κρατικό τομέα, όπου χρονίζουν ζητήματα, τα οποία μπορούν να λυθούν, αλλά παραπέμπονται στις καλένδες, λόγω ωχαδερφισμού.

Η μόνιμη επωδός είναι: «εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;». Κι αυτό γίνεται γιατί δεν υπάρχει θέληση και έμπνευση. Θα αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα και θα ακολουθήσουν- προσεχώς- κι άλλα. Στο κέντρο της Αθήνας (Σύνταγμα, Φιλελλήνων, στήλες Ολυμπίου Διός κλπ) παρατηρείται κάθε μέρα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση, γιατί σταθμεύουν τα θηριώδη τουριστικά λεωφορεία και τα πούλμαν, τα οποία μεταφέρουν τους τουρίστες, προκειμένου να επισκεφτούν την Ακρόπολη και άλλα μνημεία. Καλοδεχούμενοι όλοι οι ξένοι. Το πρόβλημα, όμως, με την κυκλοφοριακή συμφόρηση πρέπει να λυθεί, γιατί ταλαιπωρεί- κάθε μέρα- χιλιάδες συμπολίτες μας.

Βέβαια, δεν υπάρχει σήμερα ο Μέγας Αλέξανδρος, για να λύσει τον «Γόρδιο Δεσμό». Λύσεις, όμως, μπορούν να δοθούν, εάν οι κάθε είδους αρμόδιοι, μπορούσαν να ασχοληθούν με το πρόβλημα και όχι να διακατέχονται από ωχαδερφισμό. Φίλος, αναγνώστης του ‘’Λυκαβηττού’’ πρότεινε μια διέξοδο στο πρόβλημα. Στον πεζόδρομο, που ο προηγούμενος δήμαρχος κ. Μπακογιάννης, είχε πει την φαεινή ιδέα, προκειμένου να γίνει «περίπατος», όταν στην ακριβώς επάνω πλευρά, υπάρχει άπλετος χώρος για περιπάτους στον χώρο του Ζαππείου, θα μπορούσε να δοθεί για πάρκινγκ στα τουριστικά λεωφορεία, αφού από τον δρόμο εκείνο διέρχεται μόνο το τραμ.

Ο νυν δήμαρχος κύριος Δούκας, ο οποίος ποδηγετείται από διάφορες «ομάδες» προς το παρόν αγρόν αγοράζει. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες κρατικές υπηρεσίες (συγκοινωνιών, τροχαίας κλπ), οι οποίοι περί άλλων τυρβάζουν. Προφανώς, θα αναμένουμε έναν Μεγαλέξανδρο για να λύσει, έναν ακόμη «γόρδιο δεσμό», από τους χιλιάδες οι οποίοι είναι διάσπαρτοι στην ελληνική επικράτεια. Υπάρχει κανείς να απαντήσει; Θα αναμένουμε. Πάντως, οι τουρίστες δεν πρόκειται να διαμαρτυρηθούν, γιατί αφενός γνωρίζουν ότι πρέπει να τηρούν τα μέτρα και αφετέρου, θα περπατήσουν άλλα 200 με 300 μέτρα…