Του Κωνσταντίνου Γκουζία
««Λένε ότι στην αρχαία Σπάρτη, άρρωστα, ανάπηρα παιδιά πετάγονταν από την κορυφή του Ταϋγέτου. Σήμερα, ιστορικοί και αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αυτό είναι μόνο ένας θρύλος, ένας μύθος… Γνωρίζουμε όμως ότι η κοινωνία της Σπάρτης χτίστηκε πράγματι σε μια άκαμπτη τάξη. Ωστόσο, αυτό δεν βοήθησε… Μάλιστα, γίνεται αναφορά πως η φυλή των Σπαρτιατών εγκατέλειπε τους ηλικιωμένους, οι οποίοι αντιμετωπίζονταν σαν βάρος. Τα ίδια τους τα παιδιά τους άφηναν λίγο φαγητό και τους εγκατέλειπαν, αφήνοντάς τους να πεθάνουν και να φαγωθούν από άγρια ζώα…
Υπάρχει ένας θρύλος ενός ηλικιωμένου που τον εγκατέλειψαν και εκείνος πίστευε και ήλπιζε πως οι γιοι του θα επέστρεφαν να τον πάρουν. Μπορείτε να φανταστείτε τους εαυτούς σας να κάνετε με τους γονείς μας, με τους παππούδες μας, κάτι τέτοιο; Δεν θα το πιστέψω ποτέ. Αυτό δεν είναι στο DNA μας. Επειδή μεγαλώσαμε από τους προγόνους μας με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Με τις αξίες της αμοιβαίας βοήθειας, της αλληλεγγύης, η Ρωσία έχει ζήσει χίλια χρόνια. Και σήμερα είναι ο κύριος πυλώνας της πολιτείας μας.
Για εμάς τώρα, το κύριο μέλημά μας είναι οι άνθρωποι, οι ζωές. Διαφορετική επιλογή δεν υπάρχει. Είναι απαράδεκτη και σαν σκέψη. Ξέρω ότι η πλειοψηφία των Ρώσων ενεργεί σωστά. Σώζουμε ζωές. Σώστε ζωές. Και όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν».
Βεβαίως δόθηκε λεπτομερής απάντηση ως προς, το τί ακριβώς συνέβαινε την εποχή του Λυκούργου στην Σπάρτη, το πολίτευμα-την κοινωνική συμπεριφορά των Σπαρτιατών&ευγενική πρόσκληση φιλοξενίας προς τον Κον Πούτιν, από τον Δήμαρχο της Σπάρτης, Πέτρου Δούκα προκειμένου να σχηματίσει ο Πούτιν ιδίοις όμμασιο ολοκληρωμένη άποψη της Ιστορίας της Σπάρτης.
Δράττομαι της ευκαιρίας να συμπληρώσω τα εξής, στην απάντηση του Πέτρου Δούκα , για την καινοτομία του Λυκούργου ως νομοθέτη, δηλαδή της συστάσεως της γερουσίαςτην εποχήεκείνη του σιδήρου , στο πολίτευμα της Σπάρτης, ως ‘’έρμα’’ μεταξύ τωνεξουσιών των( 5) εφόρων και των ( 2) βασιλέων: Κατ’αυτήν λοιπόν την νομοθεσία, όπως εξιστορεί ο Πλούταρχος, την θέσιν του εκάστοτεαποθνήσκοντοςμέλουςτης γερουσίας κατελάμβανεεξ όσων,είχανυπερβεί το 60ονέτος της ηλικίας των,εκείνος που είχεαναδειχθεί μεταξύαγαθών και σωφρόνωνανθρώπων ως ο άριστος και σωφρονέστατος και κατελάμβανε ως έπαθλον της αρετής, την ανώτατηδύναμι στην πολιτείακυρίαρχοςζωής και θανάτουτιμής και στερήσεωςαυτής και γενικώς επί όλων των σπουδαιότερωνζητημάτων.(παραπομπή 3 )
Επιπλέον, για την συμμετοχή των γερόντων στην κοινωνικήζωή και την σεβαστήθέσι που κατείχον, για όσους το αγνοούν, όπως ο κος Πούτιν, να αναφέρουμεότι κατά τας εορτάς στην Σπάρτηελάμβανανμέρος τρεις χοροίσυγκροτούμενοικάτ’ αντιστοιχίαν προς τας τρεις ηλικίας, Και ο μεν χορός των γέροντωνάρχιζεπρώτος και τραγουδούσε: ‘’Ήμεθα και
ημείςκάποτερωμαλέοινέοι’’ ..Ο δε χορός των ανδρών στην ακμή της ηλικίας των έλεγαν ως απάντησι:‘’Εμείςείμεθατώραρωμαλέοι εάν θέλειςέλα να μας δης’’ .. Και ο τρίτοςχορός των παιδιώντραγουδούσε: ‘’ Εμείς όμως θα γίνουμε πολύ δυνατότεροι από σας’’(παραπομπή 4)
Αφούόμως ο Κος Πούτιν με την παράδοξη-άδικη αναφορά του, στην Αρχαία Σπάρτη του Λυκούργουμας έφερε 2800 χρονιάπίσω, εφελκύει την μνήμη μας μία κραυγαλέα,σύμπτωσι, αξία προσοχής και προβληματισμού, δυστυχώς αντιθέτων δράσεωνμεταξύτου ιδίου του Κου Πούτιν και του Λυκούργου, που αυτοδικαίως αξίζει να επικαλεσθούμε κι εμείς για λόγους ‘’φιλοσοφίας ανθρωπισμού’’ όπως έπραξε ο Κος Πούτιν και να βγάλουμε και τα συμπεράσματα μας……
Όπως πιθανώςγνωρίζετε, ο Λυκούργοςδιευθέτησε από κοινού με τονΊφυτο την λεγομένηΟλυμπιακήεκεχειρία( ‘’παρὰτὸἔχειντὰςχεῖρας,’’, την παύσι εχθροπραξιών δηλαδή) όπως επιβεβαιώνει ο Αριστοτέλης(παραπομπή 5 ) και επαναλαμβάνει ο Πλούταρχοςαναφέρων ως αποδεικτικάστοιχεία τον ευρισκομένον εις Ολυμπίαδίσκον ‘’ἐν ᾧ τοὔνοματοῦΛυκούργουδιασώζεταικαταγεγραμμένον’’(παραπομπή 6). Αναφορά στον δίσκο του Ιφίτουγίνεταιεπίσης και από τον Παυσανία στις περιηγήσεις του , οπούπεριγράφει ότι τα γράμματα της εκεχειρίας, την οποία προκηρύσσουν οι Ηλείοι χάριν των Ολυμπιακών αγώνων δεν είναι γραμμένα σε ευθεία γραμμή, αλλά προχωρούν πάνω στο δίσκο σε σχήμα κύκλου.(παραπομπή7 )
Εν τάξει θα πείτε και τι σχέσιέχειαυτό το ιστορικό γεγονός με τον ΚοΠούτιν.Και όμως δυστυχώςέχει.Διότι ο ένας επέβαλλε εκεχειρία την εποχή του σίδηρου και ο άλλος την καταστρατήγησε την εποχή της ‘’φιλοσοφίας του ανθρωπισμού.’’(Παραπομπή 8)
Πότε? Κατά την διάρκεια των ΟλυμπιακώνΑγώνων του 2008 ( Αγώνες της 29ης Ολυμπιάδας που έλαβε χώρα στο Πεκίνο, , από τις 8 έως τις 24 Αυγούστου 2008) για 1ηφορά στην ιστορίαπαραβιάσθηκε η Ολυμπιακήεκεχειρία και την Ολυμπιακήφλόγα‘’έσβησαν‘’οι βομβαρδισμοί της Ρωσσίαςπρωθυπουργεύοντος του ΚουΠούτιν .
Οι εφημερίδες της εποχήςεκείνηςπεριγράφουν το γεγονός της παραβιάσεως της Ολυμπιακής εκεχειρίας ως εξής: ‘’Η Ρωσία πραγματοποίησε το πρωί του Σαββάτου 8 Αυγούστου 2008 αεροπορικές επιδρομές στη γεωργιανή πόλη Γκόρι, οποία βρίσκεται σε απόσταση 50 χλμ από τη Νότια Οσετία. Το γεωργιανό υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι εκτός από στρατιωτικές εγκαταστάσεις χτυπήθηκε κατοικημένη περιοχή και σκοτώθηκαν πολίτες.
Το γεωργιανό υπουργείο Εσωτερικών ανέφερε ότι η Ρωσία βομβάρδισε επίσης το λιμάνι Πότι στη Μαύρη Θάλασσα και στρατιωτικές βάσεις στα περίχωρα της Τιφλίδας. Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι «καταστράφηκε ολοσχερώς» το λιμάνι, το οποίο βρίσκεται κοντά στον πετρελαιαγωγό Μπακού-Σούπσα και τον τερματικό σταθμό Σούπσα της Γεωργίας.’’(παραπομπή9 )
Για την πληρότητα του άρθρου να προσθέσω ότι: Τα ρωσικά τάνκςεισέβαλαν στην Νότια Οσετία, με την δικαιολογία ότι έπρεπε να ‘’προστατεύσουν ‘’τους κατοίκους της χώρας, απώθησαν τους Γεωργιανούς εκτός των εδαφών της Νότιας Οσετίας και ,οι Ρώσσοι επιτέθηκαν σε προάστια της Τιφλίδας σ ένα πόλεμο που κράτησε συνολικά πέντε μέρες με θύματα 800 άτομα .. Η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Νότιας Οσετίας και της
Αμπχαζίας. Ενώ Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Τιφλίδας και Μόσχας πάγωσαν…( παραπομπή10)
Τελειώνοντας όμως, ας μου επιτραπεί να γενικεύσω την αναφορά μου αυτή για τα δεινά της ανθρωπότητος και την απαιτουμένη αλληλεγγύη – ανθρωπισμό,όπως παροτρύνει ο κος Πούτιν,πέραν εκείνων εκτων φυσικών καταστροφών και των λιμών- όπως σήμερα με τον covid19- για τις οποίες ο άνθρωποςίσως είναιαμέτοχος, συμπεριλαμβάνοντας και τις υπόλοιπες καταστροφές για τις οποίες ο ‘Ανθρωποςευθύνεται .Τις πλέον ανθρωποκτόνες μάλλον, που προέρχονται από την κακούργο δράσι των ανθρώπων, καταγράφονταςτην διαχρονικής αξίας αλήθεια του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν :
‘’’Η ιδεολογία! Αυτή δίνει την απαιτούμενη δικαίωσι στο κακούργημα και την απαραίτητη μακρόχρονη σταθερότητα στον κακούργο. Αυτή είναι η κοινωνική θεωρία που κάνει τις πράξεις του να φαίνονται καλές τόσο στα δικά του ματιά όσο και στα ματιά των άλλων, έτσι ,ώστε νa μην ακούει μομφές και κατάρες αλλά επαίνους και εγκώμια .Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους οι ιεροεξεταστές ισχυρίζονταν ότι αποβλέπουν στην εδραίωσι του χριστιανισμού , οι κατακτητές ότι θέλουν να μεγαλώσουν την πατρίδα τoυς, οι αποικιοκράτες ότι επιδιώκουν την διάδοσι του πολιτισμού, οι ναζί ότι περιφρουρούν την φυλή τους, και οι Ιακωβίνοι ( οι παλαιότεροι και οι νεότεροι) ότι θέλουν να εξασφαλίσουν την ισότητα την αδελφοσύνη και την ευτυχία των μελλοντικών γενεών.
Χάρις στην ιδεολογία φόρτωσαν στον 20 ο αιώνα κακουργήματα εις βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων Αυτό δεν είναι σε θέσι να το διαψεύση κανείς Πως τολμούμε να επιμένουμε ότι δεν υπάρχουν κακούργοι? Ποιος αφάνισε αυτά τα εκατομμύρια? Χωρίς αυτούς τους κακούργους δεν θα υπήρχε το Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ…’’(Παραπομπή 11)
ΑλεξάντρΣολζενίτσιν ( 1ο Μέρος Κεφάλαιο4ο, ΑρχιπέλαγοςΓκούλαγκ, )