Καλώς ή κακώς, για τη δυναμική απαλλαγή από την «Κατοχική» κυβέρνηση μία και μόνη είναι η βασική επιλογή!
Δηλαδή τι χειρότερο πρέπει να πάθουμε για να καταλάβουν και οι πιο κολλημένοι ότι ΑΝ, λέω Αν και ΕΦΟΣΟΝ, υπάρχει ακόμη δυνατότητα ζωής στον πλανήτη-κάρβουνο που θα παραδώσει (;) ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή είναι μία πανίσχυρη αντίπαλη δύναμη που θα μας ξεκολλήσει από τον Πρώτη Φορά Βούρκο Αριστερά; Με πολύ «αέρα» και τσαμπουκά!
Επειδή σίγουρα θα είστε κουρασμένοι από τη μεγαλύτερη έξοδο των τελευταίων Πάσχα που είδε ο πρωθυπουργός, και με κίνδυνο να αποκάμετε τελείως με το νέο τριήμερο της Πρωτομαγιάς, δεν έχετε πολύ χρόνο για χάσιμο, το λέω μονοκοπανιά: Πρώτη Φορά ΟΛΟ ΠΙΟ ΔΕΞΙΑ!
Που σημαίνει, είτε μας αρέσει είτε όχι, Νέα Δημοκρατία μ’ όποιον έχει αρχηγό, δηλαδή τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και μετά, σαν ΠΙΟ θρησκευόμενοι και από τον Αρχοντα των Αυταπατών, να κάνουμε και τον σταυρό μας. Το θέλετε πιο λιανά; Ολα τα άλλα οδηγούν πίσω στον ΣΥΡΙΖΑ! Από εκεί που πρέπει να ξεφύγουμε για λόγους ζωής ή θανάτου!
Οσον αφορά το καθ’ όλα σεβαστό Κέντρο και τους περί το ΠΑΣΟΚ, ναι μόνο σε όσους ξεκαθαρίσουν ότι ΔΕΝ θα προσφέρουν ποτέ στήριξη σε νέα κυβέρνηση Ευρωκατσαπλιάδων. Αλλιώς είναι σαν να ρίχνεις Πολάκη δαγκωτό.
Τι δεν καταλαβαίνεις; Εχουμε τη μοναδική κυβέρνηση που μπορεί να κάνει τους πλούσιους φτωχούς, τους φτωχούς φτωχότερους και τους πεινασμένους να λιμοκτονούν. Γιατί προς τα εκεί πάει η δουλειά, κι ας μας τα λένε ανάποδα!
Την πιο άσχημη και μαύρη χρονιά όλης της ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ζει ο λαός και αντί να βλέπει την κατάσταση να βελτιώνεται, την παρακολουθεί να εκτροχιάζεται.
Αν μάλιστα είναι αλήθεια ότι στη χώρα που βούλιαξε κατά 70% από τους διορισμούς και την κραιπάλη πολιτικών - ιδιωτών με το δημόσιο χρήμα, πάνε να μονιμοποιήσουν... άλλους 30.000 έκτακτους, σημαίνει ότι θέλουν να μας στείλουν στον βυθό με σιδερένιες μπάλες στα πόδια. Ολοι ΠΑΤΟ! Η πεμπτουσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ακόμη και όποιοι δεν είναι Νεοδημοκράτες (καλή ώρα) ή δεν γουστάρουν φατσικά ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο τον Κυριάκο και όλο του το σόι (παρότι έτερον εκάτερον), για να γυρίσει το καράβι στο λιμάνι και να μην πάει αύτανδρο, ας δοκιμάσουμε την απέναντι συνταγή. Την ακριβώς αντίθετη!
Πρώτη Φορά Μόνο Ολο Πιο Δεξιά.
Μπας και με ένα ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ σωθούμε. Και όταν λέμε Δεξιά, δεν εννοούμε σώνει και καλά την αναβίωση της ΕΡΕ ή του Καραμανλισμού, αλλά ούτε και την αέναη αναζήτηση ενός ξαφνικού ήρωα τύπου Μακρόν, όπως συνέβη ως εκ θαύματος ή από καραμπόλα στη Γαλλία. (Τη μόνη χώρα από τις μεγάλες, όπως οι ΗΠΑ και η Αγγλία, που τώρα, ευρισκόμενη σε οριακή στιγμή, ψήφισε με το ένστικτο της επιβίωσης και όχι σύμφωνα με το τι «δεν γουστάρει» γενικώς.)
Εκανε στην άκρη τα άκρα, έριξε μια μούντζα και στο παλιό κεντρικό πολιτικό κατεστημένο και έβγαλε ένα σχετικά νέο πρόσωπο που ΚΑΝΕΙ γι’ αυτή τη δουλειά σε ένα άκρως προβληματικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μπγαβό ή μπράβο τους! Εμείς όμως επειδή δεν έχουμε Μακρόν, ας μην πάρουμε... το μακρότερον. Που θα είναι μια παράταση της αβεβαιότητας με ακυβερνησία, σχήματα συνεργασίας και άλλα ωραία στα χαρτιά, τα οποία όμως δεν είναι λύση. Είναι ταφόπλακα στον απέραντο μαζικό λάκκο μικρομεσαίων και φτωχών που έχουν ανοίξει οι Συριζαίοι.
Ενάμιση χρόνο ακόμη να τους έχουμε, θα ζητάμε δανεικά από τους ξένους πρόσφυγες και μετανάστες, που, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, είναι οι τελευταίοι που θα απομείνουν με... σταθερό μηνιαίο μισθό γιατί αυτός πληρώνεται από την Ευρώπη.
Οταν η Πρώτη Φορά Αριστερά σ’ έχει πάει τόσο... μην πω τι (κάνει ομοιοκαταληξία), τότε η μόνη σωτηρία είναι να το πάρεις όλο ανάποδα. Ολο Πιο Δεξιά.
Σιγά κιόλας, τι έχεις να φοβηθείς; Εξάλλου τώρα μπορείς ειλικρινά να αναρωτηθείς: «Και τι χειρότερο να πάθουμε;». Ναι, αλλά χειρότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει - πλην των φυσικών και εθνικών καταστροφών, τις οποίες όλοι απευχόμαστε.
Ητοι: αδιανόητος ο εσωτερικός πόλεμος στη Νέα Δημοκρατία. Ο οποίος, ΑΝ και εφόσον γίνεται, εξυπηρετεί, συνειδητά ή από ανοησία, τους Συριζαίους και μόνο.
Ητοι: αχρείαστος και άκαιρος ο... προβληματισμός αν μας αρέσει ή όχι η φάτσα του Μητσοτάκη και αν μπορεί να τα πει καλά στη Βουλή. Ασε, ακούσαμε ήδη αρκετά. Δεν χρειαζόμαστε κάποιον που να μιλά, αλλά να πράττει. Τελειώσαμε και μ’ αυτό. Πρωθυπουργό ψάχνουμε, ΟΧΙ τον επόμενο Ντάνο.
Ητοι: αδιέξοδος και αβάσιμος πια ο πολιτικός και συναισθηματικός αυτοεκβιασμός τύπου «μα εγώ δεν ψήφισα ποτέ Δεξιά». Α, ρε θύμα, α, ρε ψώνιο, Πρώτη Φορά Αριστερά νόμισες ότι ψήφισες και σου βγήκε κατά δήλωση των ξένων (Μοσκοβισί) η κυβέρνηση που έκανε μέσα σε δύο χρόνια τις πιο κάργα «δεξιές» μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές συντάξεων που δεν θα έβλεπαν ούτε στα όνειρά τους ο... κακός Σημίτης και ο Γιαννίτσης.
Πάει και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, πάνε και τα τρένα, πάνε και τα αεροδρόμια, όλα μισοτιμής στους ξένους και πανηγυρίζουν από πάνω. Ητοι: αφού ψήφισες Αριστερά και σου βγήκε... κατοχικό -κατά Γλέζο- καθεστώς, πάρ’ το ανάποδα.
Πρώτη Φορά Ολο Πιο Δεξιά. Οτιδήποτε διώχνει σίγουρα τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο αν συνειδητοποιήσουν όλοι ότι τελευταίο σωσίβιο είναι η Ν.Δ., συν τα κόμματα που θα ξεκόψουν κάθετα ότι δεν συνεργάζονται με τίποτα με τους φαρισοσυριζαίους, μπορεί να σχηματιστεί ένα πανεθνικό μέτωπο, σαν το κύμα νίκης που φαίνεται στις δημοσκοπήσεις.
Αναγκαίο για να συμπαρασύρει και να φρενάρει το Συριζιστάν, που είναι ικανό να ξεκινήσει έναν ΝΕΟ ΕΜΦΥΛΙΟ, τον τέταρτο γύρο, παρά να κάνει κανονικές εκλογές σε συνθήκες νομιμότητας και διαφάνειας. Μην μπερδεύεστε. Ολους τους αστούς και μικροαστούς τούς έχει ήδη ξεκάνει.
Εχουμε να κάνουμε με νέου τύπου «συμμορίτες» παρέα πάλι με λαθρέμπορους και μαυραγορίτες. Οπως κάποτε για να σωθούμε χρειάστηκε να συσπειρωθούμε γύρω από σχετικά ανολοκλήρωτες στην εποχή τους πολιτικές φυσιογνωμίες (Γεώργιος Παπανδρέου το ’44), το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα. Δεν μετράει το πρόσωπο. Μετράει η επιστροφή στην κανονικότητα αντί μια ζωή βαρβαρότητα. Μία και καμία η ευκαιρία.
Για μια φορά, «πάρ’ το όλο» Δεξιά!