Είναι ένα μοναδικό είδος υπουργού και πολιτικού: διαχειρίστηκε με απόλυτη επιτυχία ένα «άυλο» υπουργικό χαρτοφυλάκιο, με δράσεις που αλλάζουν δραματικά τη ζωή μας, αλλά εκλογικά δεν μετριούνται υλικά (π.χ. δεν δίνει … συντάξεις, ούτε αυξήσεις μισθών, ούτε πακέτα διακοπών, ούτε προσλαμβάνει νεοέλληνες εργαζόμενους), πλην όμως, το αλάθητο λαϊκό ένστικτο τον κατέταξε, «άμα τη εμφανίσει» που λένε, στην πρώτη θέση της αξιολόγησης των υπουργών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο ένας εκ των δύο Κυριάκων που έβαλαν την Ελλάδα στον χάρτη της παγκόσμιας ψηφιακής εξέλιξης και είχαν την τύχη «να κάνουν μαθήματα» στο Κογκρέσο και στον προεδρικό σύμβουλο των ΗΠΑ για θέματα ψηφιακής πολιτικής, δεν είναι ούτε κανονικός (!) υποψήφιος βουλευτής κι ο λόγος είναι απλός: δεν μπορεί να τάξει διορισμούς, αυξήσεις μισθών, προσλήψεις, παιδικούς σταθμούς και χαμηλότερες τιμές στα αγαθά.
Τι μπορεί να κάνει (και το κάνει); Να επικοινωνεί με ένα εξαιρετικά ενδιαφέροντα τρόπο ένα όραμα. Το όραμα μιας Ελλάδας ψηφιοποιημένης, ενός κράτους «υπηρέτη» του πολίτη και μιας δημόσιας διοίκησης, η οποία στο 2027 θα είναι λειτουργική, αποδοτική και φιλική στην κοινωνία! Κι όμως η επικοινωνία αυτού του οράματος φτάνει για να τον κατατάξει σε μια λίστα (μικρή σχετικά) πολιτικών που έχουν κατακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού (πλην των ψεκασμένων) επειδή πρώτα πράττουν και μετά μιλάνε κι επειδή όταν μιλάνε λένε πάντα την αλήθεια, χωρίς ωραιοποιήσεις και βυζαντινολογίες.
Αποδείχτηκε και στην προεκλογική περίοδο πως ο φέρελπις αυτός νεανίας (ούτε σαράντα δεν είναι) της πολιτικής έχει ένα μοναδικό τρόπο να πλησιάζει την κοινωνία, να συνομιλεί μαζί της, να της μεταδίδει μια αισιοδοξία για το μέλλον και να της προσφέρει όραμα που τόσο πολύ έχει ανάγκη μαζί με απεριόριστη εμπιστοσύνη και αξιοπρέπεια.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στο πως πολιτεύθηκε ο Κυριάκος Πιερρακάκης όλο αυτό το διάστημα αντιλαμβάνεται εύκολα ότι έχτισε μια προεκλογική εκστρατεία (την πρώτη ουσιαστικά της ζωής του) πάνω στη συγκλονιστική αλήθεια των αριθμών και της ψηφιακής πραγματικότητας, χωρίς να χρειαστεί ούτε στιγμή να υπερβάλλει ή –ακόμη σημαντικότερο- να «πουλήσει στο πόπολο» αισιοδοξία κι ελπίδα, αρνήθηκε, δηλαδή, «τη μεγάλη δύναμη του παραμυθιού», που κάθε Τσίπρας στη θέση του θα αποθέωνε!
Κι επειδή η πραγματικότητα είναι εδώ και κανένας δεν μπορεί να την αρνηθεί ή να την ξεπεράσει, μόνη η κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση φτάνει και περισσεύει για να αποθεώσει την εικόνα ενός πολιτικού νέας κοπής, που ό,τι λέει το υποστηρίζει με αριθμούς και ό,τι υπόσχεται είναι βέβαιο πως θα το υλοποιήσει, αυτό έδειξε η μέχρι τώρα πορεία του.
Αυτή η εικόνα μιας συγκέντρωσης - πολιτικής θεατρικής παράστασης με «έργο» την Ελλάδα της επόμενης δεκαετίας και συγγραφέα την ψηφιακή τεχνολογία δεν έχει ταίρι στα πολιτικά χρονικά, είναι πρωτόγνωρη και για το λόγο αυτό ισχυρή απόδειξη ενός νέου, ψηφιακού (!) ήθους που ο Κυριάκος Πιερρακάκης κουβαλάει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Ναι, «σαν τον Πιερρακάκη δεν έχει» (όπως και «σαν την Χαλκιδική» θα έλεγε μια ψυχή από το επιτελείο του) κι αυτή είναι μια διαπίστωση κοινή σε όλη τη χώρα, ειδικά στην Α΄ Αθήνας που ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης αποφάσισε να είναι υποψήφιος για να τιμήσει προσωπικά την εμπιστοσύνη των πολιτών αυτά τα τέσσερα χρόνια και να μην μείνει έξω από την μεγάλη μάχη για την Ελλάδα του 2030, που πρέπει και χρειάζεται να είναι εντελώς διαφορετική και από την Ελλάδα του 2023!
Μεταξύ μας, αυτό είναι το καθήκον του νεαρού υποψήφιου! Να εκλεγεί στην καλύτερη δυνατή θέση (στην πρώτη λέω εγώ, ως ανταπόδοση της κοινωνίας στην προσφορά του), να αναλάβει αυτό το τεράστιο πακέτο των αλλαγών στο δημόσιο και στα μέσα του 2027 να έχει παραδώσει στην κοινωνία των πολιτών ένα κράτος που θα την κάνει υπερήφανη να λέει «σαν την Ελλάδα δεν έχει!».
Δεν είναι καθόλου δύσκολο, μια απόφαση για τις δομικές αλλαγές χρειάζεται (την έχει πάρει ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης) και μια ομάδα «φανατικών της προόδου και των μεταρρυθμίσεων» να την υλοποιήσει, έχουμε τον Πιερρακάκη και τους δικούς του να βρούμε κι άλλους να συνδράμουν και μετά να περιμένουμε τις εξελίξεις, βέβαιοι όντες πως στα χέρια των δύο Κυριάκων όλα αύριο θα είναι διαφορετικά.
Την Κυριακή δεν ψηφίζουμε απλώς Κυριάκο Πιερρακάκη στην Α΄ Αθήνας! Αναθέτουμε, με την ψήφο μας στον Πιερρακάκη να αλλάξει ριζικά τη ζωή μας, τη σχέση μας με την δημόσια διοίκηση, να μας εξασφαλίσει την αξιοπρέπεια που ως πολίτες απαιτούμε από το κράτος, μαζί με την ταχύτητα και την διαφάνεια των συναλλαγών μας.
Για «απευθείας ανάθεση» πρόκειται του δημόσιου και ιδιωτικού μέλλοντος μας σε ένα αποδεδειγμένα ικανό και άξιο πολιτικό στέλεχος!
Υ.Γ.: Την κυρία Σοφία Ζαχαράκη δεν την γνωρίζω, εκτιμώ βαθύτατα το έργο της και μαθαίνω από αξιόπιστες πηγές τα καλύτερα για τις ικανότητες της και την εντιμότητα της. Εκεί στην Ανατολική Αττική υπάρχει συνετή και άξια επιλογή στο πρόσωπο της υφυπουργού Τουρισμού.