Συμβουλές και παροτρύνσεις του Μηνά Τάνες, ύστερα από 30 και πλέον χρόνια ηγετικής εμπειρίας, ως επικεφαλής της μεγαλύτερης ζυθοποιίας της χώρας.
Σε ένα περιεκτικό και γεμάτο νοήματα και συμβουλές βιβλιο του,με τίτλο «Το Πράσινο Κύμα»,ο Μηνάς Τάνες κορυφαίος Έλληνας μάνατζερ, με τη συμβολήτης οικονομολόγου – επικοινωνιολόγου κυρίας Κλαίρης Β. Μαντζαβινάτου,επιχειρεί να ανοίξει νέους δρόμους σκέψης στον πολύπλοκο κόσμο της ηγεσίας.
Στο παρόν άρθρο μας έτσι, θα αναφερθούμε στη φιλοσοφία του συγγραφέα,που επί 30 χρόνια υπήρξε επικεφαλής της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στην Ελλάδα και στο ευρύτερο βαλκανικό χώρο. Επηρεασμένος από την πορεία και προσωπικότητα του επικεφαλής του Ομίλου Heinekenκαι του γκουρού του μάνατζμεντ, όπως ο φιλοσοφημένος WarrenBennis , ο Μηνάς Τάνες είχε και έχει ως αρχή τη ρήση: «Οι μάνατζερς κάνουν τα πράγματα σωστά. Οι ηγέτες κάνουν τα σωστά πράγματα».
Από την άλλη πλευρά όμως, ο συγγραφέας του «Πράσινου Κύματος», πιστεύει και σε αυτό έχει δίκηο, ότι οι ηγέτες πρέπει να αναγνωρίζουν τους ανθρώπους που πίστεψαν σε αυτούς.
«...Οι ηγέτες...», γράφει ο Μ.Τάνες, «...πέρα από του ότι πρέπει να κάνουν τα σωστά πράγματα, κατά τη γνώμη μου, έχουν και ένα ακόμα σημαντικό χα¬ρακτηριστικό, που τους διαφοροποιεί. Ποτέ μα ποτέ, δεν ξεχνάνε τους ανθρώπους που πίστεψαν σε αυτούς, τους ξεχώρισαν, τους καθοδήγη¬σαν και τους ευεργέτησαν με τον πιο αξιομνημόνευτο τρόπο. Κατά συ¬νέπεια, και για πολλοστή φορά, θέλω να υπογραμμίσω την συμβολή του Προέδρου Freddy Heineken, σε ότι έμαθα και έπραξα, στο ρόλο μου ως manager και ως ηγέτη, στη μικρή, αλλά θέλω να πιστεύω, τόσο ιστορικά σπουδαία χώρα, που λέγεται Ελλάδα.
Ο manager, παρόλα αυτά, όπως η εμπειρία μου με δίδαξε, είναι «θέσει» ηγέτης. Έτσι, πρέπει να αποδείξει έμπρακτα, και όχι μόνο με τη φιλοσο¬φία του, ότι είναι και «φύσει» ηγέτης! Αυτή η φαινομενικά απλή, αλλά ουσιαστική διαφορά, με λίγα λόγια, έχει τη δυνατότητα να σε κάνει τον MVP (δανειζόμενος τον όρο από το NBA, δηλαδή Most Vatuable Player), στην αγορά που επιχειρείς.
Πρακτικά, λοιπόν, η παραπάνω ρήση, μεταφράζεται στο γεγονός ότι, σε όλη τη μακροχρόνια σταδιοδρομία μου και στον στόχο μου να φτάσω στην κορυφή του χώρου που επέλεξα να υπηρετήσω, δεν έβγαλα ποτέ από το μυαλό μου, τούτες τις κρίσιμες διαφορές ανάμεσα σε αυτόν που λαϊκά αποκαλούμε «αφεντικό» και σε αυτόν που οι φιλόσοφοι ονομά¬ζουν «ηγέτη».
1. Το αφεντικό «απαιτεί», ο ηγέτης «διδάσκει».
2. Το αφεντικό βασίζεται στη θέση «εξουσίας» του,ο ηγέτης βασίζεται στην εδραιωμένη του «φήμη» στον χώρο του.
3. Το αφεντικό δίνει «τελεσίγραφα», ο ηγέτης δημιουργεί «ενθουσιασμό».
4. Το αφεντικό χρησιμοποιεί τη λέξη «εγώ», ο ηγέτης χρησιμοποιεί τη λέξη «εμείς».
5. Το αφεντικό «χρησιμοποιεί» τους ανθρώπους, ο ηγέτης τους «εξελίσσει».
6. Το αφεντικό λαμβάνει τα «εύσημα», ο ηγέτης αποδίδει τα «εύσημα».
7. Το αφεντικό «επιρρίπτει» την ευθύνη, ο ηγέτης «αποδέχεται» την ευθύνη.
8. Το αφεντικό λέει «εμπρός», ο ηγέτης λέει «πάμε εμπρός».
9. Το αφεντικό υποστηρίζει ότι «ο δικός μου δρόμος είναι ο μοναδικός δρόμος», ο ηγέτης υποστηρίζει τη «δύναμη εν τη ενώσει».
Με το ρίσκο να σας φανούν όλα αυτά αυτονόητα ή κλισέ, σας διαβεβαι-ώνω, πως δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό από το να παλεύεις με τον Ομηρικό, ηρωικό σου εαυτό και να αναγνωρίζεσαι από τους συνεργάτες, συναδέλφους, θρύλους στον τομέα σου και να βλέπεις να καρποφορούν οι προσπάθειες, οι αναζητήσεις, τα ξενύχτια στο γραφείο, η ανηφόρα, η πίστη στα όνειρα και στο προσωπικό σου στοίχημα...».
Και με αυτά τα λόγια, ο Μηνάς Τάνες, προσφέρει τροφή για σκέψη σε κάθε άνθρωπο του επιχειρείν που μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι ο κόσμος όχι μόνον αλλάζει, αλλά με ταχύτητα αλλάζουν και οι αλλαγές.