«Ναι, αλλά εσείς το 2019…» ανέκραξε το επίσημο (και το ημιεπίσημο τηλεοπτικό και κατά παραγγελία) Συριζιστάν σε μια απέλπιδα προσπάθεια να απαντήσει στις βαρύτατες κατηγορίες του Κυριάκου Μητσοτάκη για «πεζοδρομιακή δημοκρατία», από την οποία θέλγεται η Κουμουνδούρου και προς την οποία προσβλέπει για να ανατρέψει τις σημερινές (παγιωμένες) ισορροπίες.
Όπου «εσείς» η στάση της Νέας Δημοκρατίας το 2019, στο τέλος της θητείας του κ. Τσίπρα στο Μαξίμου, όταν η τότε Aντιπολίτευση «κήρυξε αποχή από τις εργασίες της Βουλής».
Σε αυτή την πεθαμένη απόπειρα συμψηφισμού κάποιες μικρές λεπτομέρειες δεν μπορούν, κατά τους ακραιφνείς Συριζαίους, να χαλάσουν μια υπέροχη ιστορία, αλλά ας τις δούμε δι’ ολίγον μήπως και τα πράγματα είναι διαφορετικά από όσα η επικοινωνία των ιδεοληπτικών άεργων επιχειρεί να παρουσιάσει.
Τον Ιούνιο του 2019 η Νέα Δημοκρατία, τότε αξιωματική αντιπολίτευση, κήρυξε αποχή από τις εργασίες της Βουλής στις εξής συνθήκες:
Η Kυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε απωλέσει, με επίσημη από τηλεοράσεως ομολογία του ίδιου του Τσίπρα, την δεδηλωμένη μετά από δύο (2) σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις ( Ευρωεκλογές, Αυτοδιοικητικές εκλογές) στις οποίες είχε συντριβεί
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε ανακοινώσει πως θα προσφύγει στις κάλπες για την εκλογή νέας κυβέρνησης.
Είχαν προκηρυχτεί οι εκλογές για τις 07 Ιουλίου 2019.
Σε αυτό το σκηνικό μέσα ο Τσίπρας αποφάσισε να παρατείνει τη θητεία της Βουλής «για μια εβδομάδα» για να καταφέρει να ψηφίσει τον νέο Ποινικό Κώδικα, για την ψήφιση του οποίου έγινε ο κακός χαμός εντός και εκτός Κοινοβουλίου.
Εκείνη η απόφαση του κ. Τσίπρα και όσων του την επέβαλαν για μερικούς πολύ συγκεκριμένους λόγους ήταν μια κανονική εκτροπή, να παρατείνεται η θητεία μιας διαλυμένης λόγω προκήρυξης εκλογών Βουλής για να ψηφίσει μόνο ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο!
Αυτή την εκτροπή η τότε αξιωματική αντιπολίτευση, δια του κ. Μητσοτάκη, δεν την νομιμοποίησε δια της παρουσίας της υπερασπιζόμενη, μόνη αυτή, το Σύνταγμα και την κοινοβουλευτική τάξη.
Το τι ακριβώς παίχτηκε με εκείνη την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα έγινε γνωστό αργότερα (δηλαδή επιβεβαιώθηκαν οι φήμες και οι υπόνοιες) με τις δημόσιες ομολογίες του Σταυρομπάμπη Κοντονή, όταν το σύστημα της Κουμουνδούρου τον ξωπέταξε σαν την τρίχα από το ζιμάρι κι αυτός άνοιξε το στόμα του και τα αποκάλυψε όλα.
Σήμερα, η Kυβέρνηση έχει, με κάθε επισημότητα, την δεδηλωμένη και το απέδειξε με την τελευταία ψηφοφορία στη Βουλή μετά από πρόταση δυσπιστίας του κ. Τσίπρα.
Οι Eκλογές απέχουν πέντε μήνες από την επίσημη λήξη της θητείας της. Σειρά νομοσχεδίων είναι έτοιμα να κατατεθούν, η επεξεργασία και κατάθεση των οποίων έχει προαναγγελθεί από ημερών.
Δεν υπάρχει καμία επίσημη (και/ή δημοσκοπική) «μέτρηση» που να δηλώνει πως έχει χαθεί η δεδηλωμένη και πως η κυβέρνηση είναι σε φάση αποχώρησης.
Οι Eκλογές έχουν ημιεπίσημα ανακοινωθεί «κάποια στιγμή στο δίμηνο Απριλίου-Μαΐου», οι ανακοινώσεις υποψηφίων ξεκίνησαν, όλα εξελίσσονται ομαλότατα.
Μεταξύ των δύο γεγονότων υπάρχει μια «σχέση» αντίστοιχη με εκείνη «του φάντη με το ρετσινόλαδο», αλλά αυτό ουδόλως επηρεάζει το Τσιπριστάν να «ανακαλύπτει ομοιότητες» και να θέλει για μια εισέτι φορά να βιάσει την πραγματικότητα για να δικαιώσει την δική του αλήθεια.
Ούτε αυτό η απόπειρα είναι πρωτόγνωρη! Αντίθετα, υπακούσει πλήρως στην Αχτσιόγλεια άποψη «η κανονικότητα ποτέ δεν είναι ευκαιρία για την αριστερά», είναι ξεκάθαρο πως στην Κουμουνδούρου φαντασιώνονται ήδη το 2012, τις δύο πλατείες, τις αγκαλιές και τα φιλιά με τους Μιχαλολιάκους και τους Κασιδιάρηδες, τις εφόσους στη Βουλή «για να καεί το μπουρδέλο», τις Τσακαλώτειες αποφάσεις των λαϊκών δικαστηρίων παρέα με τον Καζάκη και το καραφλό παγώνι με το ένα μου νι, τις επιθέσεις σε πολιτικούς, τα ματωμένα κεφάλια, την «γλυκιά αναταραχή, που είναι πάντα μια υπέροχη κατάσταση».
Χαμπάρι δεν έχουν πάρει (πως άλλωστε να συμβεί αυτό με τα μυαλά που κουβαλάνε;) ο Αλέξης και η Πόπη πως το 2023 δεν είναι 2012, η κοινωνία των πολιτών έχει σε πολύ μεγάλο βαθμό κανονικοποιηθεί, ο κόσμος στρέφεται προς το μέλλον, η ελληνική πολιτική σκηνή έχει αλλάξει δραματικά και τίποτε από όσα τους βολεύουν πολιτικά δεν συμβαίνει…
Επιμύθιο: Ήταν τόσο συγκλονιστική αυτή η «αποκάλυψη» της επικοινωνίας της Κουμουνδούρου (υπό την Πόπη) που μέσα σε λίγες ώρες ξεχάστηκε εντελώς, εξαφανίστηκε από το προσκήνιο, ουδείς ασχολήθηκε ξανά με αυτή την ηλιθιότητα, ούτε καν οι «αήττητοι» πραιτωριανοί της προεδρικής φρουράς του κ. Τσίπρα.
Πάμε γι’ άλλα …