Στην υπέροχη χώρα μας, στην οποία γεννήθηκαν γίγαντες του πνεύματος, οι οποίοι άφησαν τεράστιες παρακαταθήκες, που αφορούν όλο το εύρος της ανθρώπινης δραστηριότητας (τέχνες, επιστήμες, συγγράμματα κλπ), πιστεύω, σήμερα, θα ήταν «εκ του περισσού», να επαναλάβουμε ότι τα χαρακτηριστικά και οι βιολογικές μας καταβολές παρέμειναν αναλλοίωτες στους αιώνες.
Δεν θα επεκταθώ αναλυτικά, όμως, εάν ακολουθούσαμε τη ρήση του αρχαίου τραγικού συγγραφέα Ευριπίδη, που είχε πει ότι «όλβιος της ιστορίας έσχε μάθησιν», ίσως να είχαμε διδαχθεί πολλά πράγματα, γιατί είναι απόλυτα λογικό «να είναι ευτυχισμένος όποιος γνωρίζει ιστορία». Τουλάχιστον, θα μπορούσαμε, να έχουμε άλλη οπτική γωνία στα γεγονότα που εξελίσσονται γύρω μας και θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα.
Σήμερα, με την ανοίκεια επίθεση των Ρώσων στην Ουκρανία, με εντολή του παρανοϊκού Βλαντιμίρ Πούτιν, υπάρχει μια μερίδα Ελλήνων (μειοψηφική), η οποία είτε επικροτεί είτε λέει μισόλογα για τις τραγικές συνέπειες του πολέμου, την ώρα που ξεκληρίζεται ένας ολόκληρος λαός και ισοπεδώνεται μια χώρα. Στο Κίεβο και την Μαριούπολη, όπου υπήρχε ένας ακμάζων πληθυσμός Ελλήνων, θάβονται σε ομαδικούς τάφους, αθώα θύματα, ακόμα και μικρά παιδιά.
Και αντί οι ευαίσθητες ανθρώπινες χορδές να ευαισθητοποιηθούν ακούμε και διαβάζουμε, σε έντυπα, ότι καταδικάζουμε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, εξισώνοντας τα θύματα με τον θύτη. Παρόμοια στάση, είναι εκ του «περισσού», όπως ανέφερα και στην αρχή του άρθρου.
Δηλαδή, για να είμεθα ακριβείς, κρατάμε ίσες αποστάσεις, με την λογική ίσα βάρκα, ίσα νερά. Μα σύντροφοι, διαστρεβλωτές της ιστορίας, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, έχει σχέση με την επεκτατική πολιτική ενός κράτους. Και σήμερα επιτιθέμενη είναι η Ρωσία με εντολή του Πούτιν. Όλα τα υπόλοιπα είναι φληναφήματα για αριστερο-κομμουνιστική κατανάλωση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν σκοτώνονται άνθρωποι και ιδιαίτερα μικρά βλαστάρια, τότε εκείνος που δίνει την εντολή για το ξεκλήρισμα ενός λαού, δεν είναι ιμπεριαλιστής, αλλά είναι κοινός δολοφόνος.
Ας βγάλουν, λοιπόν, τις παρωπίδες, οι κάθε είδους αριστερόστροφοι, οι οποίοι ομνύουν υπέρ του Βλαδίμηρου, είτε στον Περισσό είτε στην Κουμουνδούρου και να καταλάβουν ότι το τελευταίο 20ήμερο γίνεται ένα έγκλημα καθοσιώσεως και ένα ανηλεές χτύπημα στους λαούς όλης της Ευρώπης, της Αμερικής και άλλων χωρών. Δεν είμαστε μάντεις κακών, αλλά αποτυπώνουμε την ωμή πραγματικότητα.
Η αοιδός, που έκανε συναυλία, ενώπιον μικρού ακροατηρίου στην πλατεία Συντάγματος βροντοφώναξε παραπλανητικά: «Είμαστε με τον άνθρωπο». Δεν μας είπε, όμως, ποιοι σκοτώνουν αθώους ανθρώπους. «Άσε μας ρε κοπελιά», όπως ευφυώς, είπε και ο φίλος Αντώνης Καφετζόπουλος.