Ταξίδι ΥπΕξ στην Τουρκία: Άνευ λόγου

Η τωρινή επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στην Τουρκία έρχεται σε μία χρονική περίοδο, κατά την οποία θεωρείται σίγουρο, ότι ουδέν ουσιαστικό θα εισφέρει στο όλο κλίμα, το οποίο για μεγάλο χρονικό διάστημα καλλιεργεί ο Τούρκος Πρόεδρος. Κλίμα απόλυτης έντασης, αμφισβήτησης των πάντων, επίδειξης των απαιτήσεών του, αμιγώς επεκτατικό εις βάρος της Ελλάδας κοκ.

Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου

Προς τι τότε αυτό το ταξίδι; Σε διπλωματικό επίπεδο, θεωρείται ως μία ευκαιρία για επαναδιατύπωση των θέσεών μας και μία ακόμη προσπάθεια επανένταξης της Τουρκίας στη διεθνή νομιμότητα.

Σε επιχειρηματικό επίπεδο, θεωρείται σαν άνευ ουσίας, δεδομένης και της οικονομικής κατάστασης της Τουρκίας. Σε πολιτικό επίπεδο τέλος, θεωρείται σαν μία κίνηση εντός των ιδεών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι η Χώρα μας δεν αρνείται τον διάλογο. Αποτέλεσμα: μηδέν.

Τα δεδομένα που έχουμε, δεν αλλάζουν. Η Τουρκία ποντάρει αφ’ ενός στην γεωγραφική της θέση και την ανάγκη των Μεγάλων Δυνάμεων για δι’ αυτής πρόσβαση στην ευρύτερη περιοχή και αφ’ ετέρου στην ικανότητα του Προέδρου της να ισορροπεί στις διεθνείς καταστάσεις, με κάθε τρόπο που επιθυμεί.

Είναι ουτοπικό, να πιστεύει ο οποιοσδήποτε, ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα μεταβάλλει τα «πιστεύω» του και τα «θέλω» του εξ’ αιτίας της Ελληνικής επίσκεψης.

Ίσως, θα έπρεπε η Ελληνική πλευρά, να αναρωτηθεί – και μακάρι να έχει γίνει - για το πώς θα χρησιμοποιήσει η Τουρκία την επίσκεψη αυτή και τι επιδιώκει, να κερδίσει απ’ αυτή, έστω και στην συμβολική της μορφή της εικόνας. Και σε αυτό το επιδιωκόμενο να επικεντρωθεί και να αντιστρέψει το όποιο κέρδος.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία είναι, η επιθυμία διάνοιξης νέας διώρυγας στην Κωνσταντινούπολη, κάτι που θα έχει τρομερές συνέπειες σε τοπικό αλλά και διεθνές επίπεδο τόσο στρατιωτικά όσο και εμπορικά.

Η Συνθήκη του Μοντρέ που προβλέπει τα ισχύοντα για την ελεύθερη διέλευση εμπορικών αλλά και στρατιωτικών πλοίων, θα καταργηθεί στην πράξη και αυτό σίγουρα, πλην της ηγεσίας της Τουρκίας, ουδείς το επιθυμεί ή καν το είχε σκεφτεί.

Μεταβάλλονται τα πάντα και κυρίως, για την Ρωσία, η οποία εν μία νυκτί δύναται να βρεθεί ή αποκλεισμένη από πολεμικά πλοία άλλων χωρών ή ως μή έχουσα την δυνατότητα για πλου των δικών της πλοίων ή ως όμηρος σε εμπορικό επίπεδο.

Όχι ότι και οι υπόλοιπες χώρες θα νιώθουν πιο σίγουρες ή ασφαλείς, αφού οποιαδήποτε στιγμή το καθεστώς στη νέα διώρυγα μπορεί να μεταβληθεί κατά το δοκούν της Τουρκίας.

Αν σε αυτό συμπεριλάβουμε, την «Γαλάζια Πατρίδα» και τις αμεσότατες απειλές εις βάρος μας, την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στο πλευρό της Ουκρανίας και εναντίον της Ρωσίας, την συνεχιζόμενη κατάσταση με τους Ρωσικούς πυραύλους S-400 και την ενάντια θέση των ΗΠΑ, την επιθυμία της Τουρκίας για συμπαραγωγή του Ρωσικού εμβολίου για τον κορωνοϊό, τον εμπορικό και οικονομικό αποκλεισμό της Τουρκίας από την Σαουδική Αραβία και λοιπά Εμιράτα και την δεινή εσωτερική οικονομική κατάσταση, έχουμε την εικόνα που έχει καταφέρει ο Τούρκος Πρόεδρος.

Όλα είναι ρευστά και όλα κρέμονται από μία κλωστή.

Σε αυτή την ώρα και σε αυτή την κατάσταση επισκέπτεται ο Έλληνας ΥπΕξ την Τουρκία. Τι νομίζει, ότι μπορεί να περιμένει;