Τετάρτη
04 Δεκεμβρίου 2024

Τελικά ποιος φταίει; Η Δύση ή ο Πούτιν

Εδώ και λίγα 24ωρα η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει επικίνδυνα κλιμακωθεί. Οι δυτικές χώρες έδωσαν την δυνατότητα (άδεια) στην Ουκρανία να επιτεθεί με όπλα, δικής τους κατασκευής, μακρύτερου βεληνεκούς στη Ρωσία. 

Αυτό είχε σαν συνέπεια οι ρωσικές δυνάμεις να ανταποδώσουν με την εκτόξευση ενός βαλλιστικού πυραύλου μέσου βεληνεκούς, που αποτελεί καινούργια τεχνολογική εξέλιξη προερχόμενη από τα  σχετικά ρωσικά εργαστήρια. Ο βαλλιστικός πύραυλος έχει την δυνατότητα να βγει από την ατμόσφαιρα και να επιτεθεί κάθετα στον στόχο του, με ελάχιστη απόκλιση. Μπορεί εύκολα να οπλισθεί με συμβατικές αλλά και πυρηνικές κεφαλές. Αποτελεί δηλαδή ένα πολύ σοβαρό βήμα κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο ευρωπαϊκές δυνάμεις. 

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Με την απειλή ενός πολύ μεγαλύτερου ολέθρου να επικρέμαται πάνω από το κεφάλι του κόσμου κανείς δεν φαίνεται έτοιμος να κινηθεί για να συγκρατήσει τους συγκρουόμενους. Κάτι τέτοιο μπορεί τελικά να αρχίσει να σχηματοποιείται μετά την τελική άνοδο του Τράμπ στην εξουσία. 

Αυτό που διαπιστώνουμε τώρα είναι μια προσπάθεια των εμπόλεμων να κερδίσουν πόντους (η εδάφη) στο ενδιάμεσο διάστημα. Όλοι εκείνοι που χαρακτήριζαν μιά πιθανή επικράτηση του Τράμπ σαν επικίνδυνη για την ειρήνη, επικροτούν τώρα για την Ουκρανία κλιμάκωση επικίνδυνων κινήσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Τελικά είναι ο Πούτιν αυτός που αποκλειστικά προκάλεσε την κρίση και οδηγεί σε επικίνδυνη κλιμάκωση; Τελευταία, στα απομνημονεύματά της, η Ανγκελα Μέρκελ τονίζει πως η σύγκρουση στην Ουκρανία θα είχε ξεκινήσει πολυ νωρίτερα αν αυτή δεν είχε κάνει κάποιες συνεννοήσεις με τον Πούτιν. Διότι βέβαια αυτή γνώριζε καλά τις ρωσικές ευαισθησίες για την ασφάλειά τους και την περικύκλωση της χώρας τους από ξένες δυνάμεις. 

Πριν την ενοποίηση της Γερμανίας, το ΝΑΤΟ απείχε απο τα ρωσικά αστικά κέντρα πάνω από 1.200 χλμ. Τώρα, και πριν την ένταξη και της Φινλανδίας, είναι κάτω από 250χλμ η Αγ. Πετρούπολη! Αποτελεί αυτό στοιχείο πανικού για του Ρώσους. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητό αυτό από τη Δύση;

Εξ άλλου, σημαντικές δυτικές προσωπικότητες, όπως ο Ντέιβιντ Όουεν, ο Κίσινγκερ, ο Τζώρτζ Κένναν και οι πρώην Πρόεδροι των ΗΠΑ  Ρήγκαν και Μπους είχαν τονίσει πως το ΝΑΤΟ δεν έπρεπε να πλησιάσει τα ρωσικά σύνορα. 

Ο σημερινός διευθυντής της CIA, Μπιλ Μπέρνς, έχει γράψει πως δύσκολα η Ρωσία θα μπορούσε να ανεχθεί κάτι τέτοιο. Και ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει, σε σχετική συνάντηση για την Ασφάλεια στο Μόναχο, το 2008, πως ένταξη της Ουκρανίας στην δυτική Συμμαχία δεν θα ήταν ανεκτή για την Ρωσία. Κάτι παρόμοιο είχε τονίσει και παλαιότερα ο Γκορμπατσώφ, και τον είχαν καθησυχάσει ο Κολ, η Θάτσερ και ο Μπούς. Γιατί όλα αυτά αγνοήθηκαν και ξεχάσθηκαν; Οι εθνικές ευαισθησίες κάθε λαού δεν μπορούν να πετιούνται στα σκουπίδια...

Η δαιμονοποίηση όμως του Πούτιν συνεχίζεται. Η Δύση στηρίζει με οπλικά συστήματα της Ουκρανία για να αποτραπεί μια επικράτηση της Ρωσίας που στη συνέχεια θα επεκταθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό το επιχείρημα διατυπώθηκε για την συσπείρωση των Δημοκρατιών στην "σωστή πλευρά της ιστορίας". 

Ποιός το πιστεύει πλέον αυτό; Είναι φανερό πως μια κυβέρνηση Τραμπ θα κινηθεί υπέρ της ειρήνης κι' όχι για την οριστική εμπέδωση των σχεδίων των πρώην σοβιετικών αρχών για την μόνιμη ενσωμάτωση Κριμαίας και των ανατολικών επαρχιών Ντονμπάς και Ντονέτσκ στην Ουκρανία!

ΥΓ. Ήλθε στην Αθήνα ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ. Δεν μάθαμε αν του τέθηκαν οι αντισυμμαχικές συμπεριφορές της Άγκυρας στα περισσότερα θέματα. Και γιατί η συμμαχία τα αγνοεί και συνεχίζει να την χαϊδεύει;

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις


Διαβάστε ακόμη

Απεργίες

Ι. Είναι αυτονόητο. Όμως παραβλέπεται. Οι απεργίες αυξάνουν το κόστος της ελληνικής οικονομίας, εν πολλοίς κρατικοδίαιτης. ●● Συμπέρασμα οι απεργοί στρέφ...

Ακατάβλητος καπιταλισμός

Πολλοί αντιπαθούν τον καπιταλισμό. Αλλά και για τους πιό αδυσώπητους εχθρούς του, όπως και για το μέλλον της εποχής μας, φαντάζει ακλόνητος. Σε ένα ξεχωριστά ενδιαφέρον του βιβλίο ...

Αυταρχισμός και το νέο «αλγοριθμικό κράτος»

Στο μέτρο που οι κρατικές επιδοτήσεις και ενισχύσεις αυξάνονται, οι κοινωνίες γίνονται όλο και πιο «προστατευόμενες», με την ανάδυση του νέου «λερναιο-ψηφιακού» κράτους να είναι ...

Φόρτωση άρθρων...