Είναι πολλά τα χρόνια που έχουν κυριαρχήσει η λογική και οι πολιτικές «λιτότητας». Όποτε εμφανιζόταν μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα με αιτήματα η απάντηση ήταν η ίδια, «θα ήθελα να σας βοηθήσω αλλά δεν υπάρχουν χρήματα».
Του Δημήτρη Οικονόμου*
Τόσα χρόνια μετά μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών. Οι ανισότητες έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, οι νέοι δεν βλέπουν μέλλον και δρόμο εξέλιξης, οι μεγαλύτεροι τρέμουν μπροστά στη πιθανότητα ανεργίας που θα τους αφήσει για τα καλά εκτός αγοράς εργασίας, η αποταμίευση είναι όρος ξεχασμένος που συναντάται σε ιστορικά και όχι οικονομικά εγχειρίδια.
Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ζει εξαιρετικά πιο δύσκολα με μεγαλύτερη αγωνία για το μέλλον και χωρίς δίχτυ ασφαλείας για οποιαδήποτε αναποδιά. Πίσω από την προφανή και μόνιμη ανάγκη για χρηστή διαχείριση κρύφτηκε η πολιτική επιλογή να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Και ξαφνικά εμφανίστηκε στη ζωή μας ο κορωνοϊός. Πόσα από αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα άλλαξαν σε μια μέρα. Έγινε ξανά κοινός τόπος ότι η υγεία καθενός μας εξαρτάται άμεσα από την υγεία του συνόλου.
Ότι η ευδαιμονία του καθενός μας περνάει από την ευδαιμονία του συνόλου. Μέσα σε αυτό το κλίμα η Ε.Ε. βρήκε ξαφνικά χρήματα για να αντιστρέψει την οικονομική καταστροφή που έφερε η πανδημία.
Θα μπορούσα να κάνω πολύ κριτική για το πακέτο, για τους τομείς που θα κατευθυνθούν τα κεφάλαια αυτά, για τους όρους που έβαλαν οι λίγοι θιασώτες της λιτότητας, για την αύξηση της αναλογίας των δανείων σε σχέση με τις υποχωρήσεις και άλλα.
Ανεξάρτητα όμως από το σημείο που έχουμε καταλήξει η πραγματικότητα είναι ότι την επόμενη περίοδο θα εισέλθουν στην πατρίδα μας χρήματα για ανάπτυξη. Εύλογα η συζήτηση πηγαίνει στο που θα πάνε αυτά τα χρήματα.
Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες επιλογές σε τεχνικό επίπεδο αλλά το κύριο ερώτημα είναι αν τα χρήματα αυτά θα πάνε απλά για να κλείσουν τρύπες ή αν θα χρησιμοποιηθούν για να χτίσουμε πιο στέρεες βάσεις για την ελληνική οικονομία.
Σε ένα γερασμένο δέντρο που χάνει τα φύλλα του θα αντικαταστήσουμε τα φύλλα ή θα φυτέψουμε δίπλα ένα νέο; Θα εξελιχθούμε σε μόνιμους ζητιάνους επιδομάτων ή θα βάλουμε τις προϋποθέσεις να παράγουμε τον πλούτο που μπορούμε ώστε να ζούμε εμείς και τα παιδιά μας όσο καλύτερα μπορούμε;
Τα πρώτο σημάδια από την κυβέρνηση δεν είναι δυστυχώς σε θετική κατεύθυνση. Για παράδειγμα η εξαγγελία για την στήριξη της ηλεκτροκίνησης αφορά επιδότηση κατανάλωσης, όχι παραγωγής ή καινοτομίας. Να στηρίξουν δηλαδή οι Έλληνες την παραγωγή και την καινοτομία άλλων κρατών.
Και όταν τελειώσουν τα χρήματα πώς θα αγοράσουμε την επόμενη γενία ηλεκτροκίνητων οχημάτων; Η κυβέρνηση έχει ακόμα χρόνο να αλλάξει ρότα αλλά για να το κάνει αυτό χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας.
Ας το κάνει πριν περάσει ακόμα μια χαμένη ευκαιρία από μπροστά μας. Ήρθε η ώρα να φυτέψουμε τα δικά μας λεφτόδεντρα, όχι να ποτίζουμε τα λεφτόδεντρα των άλλων.
* Ο Δημήτρης Οικονόμου είναι αναπληρωτής Γραμματέας Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής