Πέραν των άλλων και κυρίως όσων στερούν μια φωνή από την ενημέρωση και δουλειά σε δεκάδες εργαζομένους, το κλείσιμο της «Αυγής» έχει δυο αξιοπρόσεκτες πλευρές:

Πρώτο: ο ΣΥΡΙΖΑ- εδώ το ΠΣ δεν χρειάζεται- αν μη  τι άλλο, είναι κακός επιχειρηματίας και ακατάλληλος εργοδότης.

Δεύτερο: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας μάλλον δεν έχει επαρκή ενημέρωση για τη λειτουργία του δημοσιογραφικού «κομματικού οργάνου».

Γιατί κλείνει μια -πρωινή- εφημερίδα από την οποία δεν έλειψαν οι πόροι;  Αν μάλιστα ισχύει ότι κόστιζε  δυο εκατομμύρια ευρώ ετησίως – και άλλα τόσα ο ραδιοσταθμός «Στο Κόκκινο», είναι πολλά λεφτά.

Ο -παραιτηθείς –  διευθυντής είπε ότι κλείνει επειδή δεν βρέθηκαν 5.000 συνδρομητές από τα 60.000 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Η είδηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 60.000 μέλη είναι ενδιαφέρουσα, ειδικά αν συγκριθεί με τα εκατομμύριο πολίτων του ψήφισαν τον Τσίπρα- τον οποίο ο άνθρωπος στον οποίο ανάθεσε την έντυπη προπαγάνδα του, τον άδειασε με το ύφος της παρέμβασης του για την αποτυχία.. 

Ούτε το 8% από αυτούς – μόλις 700 συνδρομητές υπάρχουν, λέγεται- δεν συγκινήθηκε να αγοράσει μια συνδρομή δείχνει ένα διπλό λάθος:

Πρώτο: οι εφημερίδες δεν επιβιώνουν με συνδρομητές. Είναι συμπληρωματικό βοήθημα στα έσοδά τους. Επιβιώνουν με αναγνώστες.  Και οι αναγνώστες  προκύπτουν με ένα μόνο δέλεαρ: το καλό προϊόν.

Στον Τύπο προϊόν δεν είναι η αρθρογραφία, αλλά η ειδησεογραφία και το ρεπορτάζ. Οι αρθρογράφοι είναι το αλατοπίπερο.

Δεύτερο: Τα κόμματα δεν μπορούν να συντηρούν εφημερίδες με ξένα κόλλυβα -ήτοι με την κρατική επιδότηση. 

Αν θέλουν να έχουν ιδιαίτερο και ελεγχόμενο εκφραστικό όργανο,  πρέπει να το πληρώνουν οι χρήστες του- εν προκειμένω οι αναγνώστες.

Αν μάλιστα είναι και πανάκριβο, όπως δείχνει εν προκειμένω,  κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Ως προπαγάνδα αυτό που έκανε η «Αυγή» δεν ήταν δημοσιογραφία – γιατί  απευθύνονταν μόνο στα στενό κομματικό κοινό. Αλλά δεν ήταν ούτε και προπαγάνδα- γιατί προσπαθούσε να εμφανιστεί ως δημοσιογραφία.

Η «Αυγή» και ο «Ριζοσπάστης»  – με έντιμο τρόπο αφού το δηλώνουν-  είναι η άλλη όψη ενός κάλπικου νομίσματος στην Ελλάδα.

Στην άλλη όψη έχει κάποιες εφημερίδες της Δεξιάς, με δημοσιογράφους που δηλώνουν ότι κάνουν ενημέρωση αλλά λένε «εμείς» ή «η παράταξή μας», εννοώντας το… κόμμα!

Αυτά δεν είναι δημοσιογραφία, ούτε ενημέρωση. Δεν είναι καν κομματική ενημέρωση, γιατί δεν έχει ως αποδέκτη, ούτε καν τα κομματικά μέλη, όπως λέει ο- κατά τα λοιπά συγκροτημένος -διευθυντής της χρεοκοπημένης εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Με επαρκή χρηματοδότηση και αναγνωρίσιμο λογότυπο, η «Αυγή» έκλεισε για λόγους που δεν είναι κατανοητοί, από εκδοτική και δημοσιογραφική άποψη τουλάχιστον.

Με τόσα λεφτά έπρεπε να είναι  βιώσιμη χωρίς τις κομματικές συνδρομές.  Πώς γίνεται αυτό ας ρωτήσει ο Αλέξης Τσίπρας ως «επενδυτής»-που έχασε τα λεφτά του- έναν επαγγελματία δημοσιογράφο.

Για τα υπόλοιπα, ας ρωτήσει τους σοβαρούς στο περιβάλλον του, γιατί εν προκειμένω είναι ορατή η απεικόνιση της ανακυκλούμενης εσωκομματικής 

κατάστασης. 

Μόνο που εκδηλώνεται σε στιγμή που κάθε άλλο  διευκολύνει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: έχει μπροστά του δυο εκλογικές μάχες και ένα συνέδριο. 

Στην πολιτική ούτε οι πέτρες δεν είναι αθώες, για να παραφραστούμε τον Τσάντλερ. Ας βρει λοιπόν γιατί έμεινε χωρίς εφημερίδα.

ΠΗΓΗ: anoixtoparathyro.gr