Της Κεντροαριστεράς το «σιδηρούν κιγκλίδωμα»

«Των Ινστιτούτων και της κεντροαριστεράς το σιδηρούν κιγκλίδωμα» εξελίσσεται στον «αριστερότερα» (λέμε τώρα!) του κλασσικού κέντρου (και της κυβέρνησης) πολιτικό χώρο στον απόηχο μιας εκλογικής διαδικασίας στην οποία (υποτίθεται) οι πολίτες «αποδοκίμασαν τον Μητσοτάκη για τις πολιτικές του»…

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται σε μια (κοινή;) δίνη πρωτοβουλιών και προτάσεων στο τέλος των οποίων ο μέσος πολίτης διαβάζει ότι προκύπτει «η νέα Μεγάλη Κεντροαριστερά», προς χάριν της οποίας απαιτείται να σφαχτούν μερικά «παλληκάρια, από εκείνα που έγιναν μαλλιά κουβάρια» στην πορεία για να κατακτηθεί αυτό το «ιερό δισκοπότηρο», η νέα Μεγάλη Ιδέα των απανταχού ανησυχούντων για την πορεία της χώρας και της τσέπης τους επιχειρηματικών κύκλων.

Του Χρήστου Υφαντή

Το έργο είναι τόσο κακότροπα στημένο και τόσο πρόχειρα ανεβασμένο που κραυγάζει από χιλιόμετρα για την παρωδιακή του συγκρότηση και την κωμική του κατάληξη.
Τι συνέβη; Στον απόηχο της απώλειας (χωρίς όμως να προστεθεί σε άλλο πολιτικό λογαριασμό) ενός 13% από την κυβέρνηση σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 2023 και με το 28,6% του Κυριάκου Μητσοτάκη να δημιουργεί εκτός από ανησυχίες και μεγάλες προσδοκίες σειρά επιχειρηματικών παραγόντων που διακρίνονται το τελευταίο διάστημα «για τις εθνικές ανησυχίες τους» αποφάσισαν πως «ήρθε η ώρα να αλλάξει η κατάσταση, με τα σημερινά νούμερα (αριθμητικά και πολιτικά) προκοπή δεν υπάρχει».

Στην αλλαγή αυτή, στο τέλος της οποίας αναμένουν τους επιχειρηματικούς προύχοντες τα δισεκατομμύρια των Ταμείων Ανάκαμψης και των ΕΣΠΑ, δεν μπορεί το πολιτικό σκηνικό να οδηγηθεί εάν δεν αναδιαταχθεί ο αριστερότερα της κυβέρνησης χώρος, που σήμερα περιγράφεται ιδιωτικώς ως «πολιτική κωμωδία» και «εαρινή σύναξη γραφικών».

Οι αλλαγές δεν μπορούν παρά να περιλάβουν (στην ουσία να ξεκινήσουν) από την αντικατάσταση, με νομιμοφανείς διαδικασίες, των επικεφαλής των βασικών κομματικών σχηματισμών σε μια συντεταγμένη απόπειρα να προκύψει μια τεχνητή συγκόλληση εντελώς διαφορετικής ποιότητας πολιτικών, ώστε «να γεννηθεί η Μεγάλη Κεντροαριστερά», ως αντίπαλο δέος στον Μητσοτακισμό.

Το πρώτο σενάριο προβλέπει την αντικατάσταση, έως το φθινόπωρο, Ανδρουλάκη και Κασσελάκη, καθώς εκτιμάται πως « τα παλληκάρια δεν μπορούν ούτε στα μάτια να κοιτάξουν τον Κυριάκο, πόσο μάλλον να βρεθούν απέναντι του διεκδικώντας την πολιτική ηγεμονία». Μια νέα προσωπικότητα θα βρεθεί να τους αντικαταστήσει.

Το δεύτερο σενάριο προκρίνει τη νέα Μεγάλη Κεντροαριστερά με τον Κασσελάκη επικεφαλής, για να δικαιωθεί η επιλογή του γνωστού Ιδρύματος που τον ανακάλυψε και τον επέβαλε στην ελληνική κοινωνία, καθώς, εκτός των άλλων, «μιλάει αγγλικά καλύτερα από τον Μητσοτάκη». Τι λέει δεν ενδιαφέρει κανένα…

Η τρίτη εκδοχή οδηγεί σε μια πολιτική νεκρανάσταση, αυτή του Αλέξη Τσίπρα, αλλά με σύγχρονους όρους κι ένα Ινστιτούτο στο ενεργητικό του, μέσω του οποίου μπορεί να καθαγιαστεί η επιχειρούμενη παλινόρθωση του «άχαστου ηγέτη», στην προοπτική των εκλογών του 2027, των οποίων συντόμευση διεξαγωγής δεν προβλέπεται.

Σε πρώτη φάση ευκολότερος στην αποδόμηση του φαντάζει ο Νίκος Ανδρουλάκης, για την απομάκρυνση του οποίου από τον θρόνο της Χαριλάου Τρικούπη εξεδήλωσε ενδιαφέρον ακόμη και ολόκληρη Μιλένα Αποστολάκη, σκεφθείτε σε τι επίπεδο έχει φτάσει η αποδόμηση του.

Ο Κωνσταντινόπουλος είναι το μακρύ χέρι των ανησυχούντων του επιχειρείν, η πρόταση του για άμεση εκκίνηση διαδικασιών αντικατάστασης του κ. Ανδρουλάκη είναι τόσο «στημένη» που καταλήγει να ενισχύει στο τέλος «τον μονίμως θυμωμένο Νίκο», συνδυάζεται με την δήλωση του πως ο ίδιος δεν επιθυμεί τίποτε, το ενδιαφέρον του για την παράταξη τον κινεί και καταλήγει να γίνει «μύλος» το τρίτο στη σειρά κατάταξης κόμμα, με όραμα αυτή η αναταραχή να μεταφερθεί άμεσα και στο δεύτερο, μέσω άλλων σφόδρα ανησυχούντων επίσης, όπως η τεράστια πολιτική μορφή που ακούει στο όνομα Ραγκούσης.

Φαντάζουν τόσο γραφικά όλα αυτά και τόσο μάταια, που αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν να δημιουργούν συνθήκες πολιτικών εξελίξεων αυτές οι κωμικές ασκήσεις πολιτικής αυτοκτονίας που φαντασιώνονται διάφοροι επιχειρηματικοί πάτρωνες στην προσπάθεια τους να αποκτήσουν επιρροή στην κοινωνία των πολιτών και να διαχειριστούν τις εκλογές του 2027.

Τι λέει για όλα αυτά ο Μητσοτάκης; Προς το παρόν υπομειδιά με τις φανταστικές ιστορίες για την Μεγάλη Κεντροαριστερά που πλασάρεται ως η νέα Μεγάλη Ιδέα του Γένους και σε δεύτερο επίπεδο ετοιμάζει τις απαντήσεις του.

Μαθημένος στην κόντρα ξέρει καλύτερα από τον καθένα πως τώρα είναι η ώρα, με δυο-τρεις κινήσεις ουσίας, να τελειώσει αυτό το παραμύθι «για την νέα κεντροαριστερή Κόκκινη Μηλιά» πριν καν ξεκινήσει.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις