Το Ευρωκοινοβούλιο δικαιώνει τον Λ. Αντωνακόπουλο

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Όταν μερικούς μήνες πριν τις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 οι υπηρεσίες του Ευρωκοινοβουλίου έθεταν σε διαθεσιμότητα τον εδώ διευθυντή του Γραφείου τους κ. Λεωνίδα Αντωνακόπουλο και δύο συνεργάτες του, από τις στήλες αυτές, ευθύς εξ αρχής, τονίζαμε ότι η ιστορία αυτή ήταν περίεργη. Είχε δε, έντονο χρώμα κακοστημενης μεθόδευσης.

Σήμερα, 23 μήνες μετά, το γεγονός αυτό το αναγνωρίζουν και οι διοικητικές υπηρεσίες του ΕΚ, οι οποίες με επιστολή του γενικού διευθυντή του προσωπικού τους, απολογούνται στον κ. Λεωνίδα Αντωνακόπουλο, τονίζοντας ότι θα αποκαταστήσουν και τις ζημιές που υπέστη, σε εφ΄ άπαξ βάση.

Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Λεωνίδας Αντωνακόπουλος είχε κατηγορηθεί για οικονομικές ατασθαλίες, τις οποίες είχαν δήθεν εντοπίσει οι αρμόδιες υπηρεσίες OLAF της Ένωσης.

Η δε αναγγελία της παύσης του κ. Λ. Αντωνακόπουλου από τα καθήκοντα του, είχε γίνει και με πρωτόγνωρη επισημότητα, προφανώς στόχος της οποίας ήταν να κηλιδωθεί η φήμη του «κατηγορουμένου». Όμως, λίγες μέρες μετά την παύση του κυρίου Αντωνακόπουλου και μετά από έρευνα μας, μαθαίναμε ότι η υπηρεσία OLAF, ποτέ δεν είχε κάνει κάποιον έλεγχο στο Γραφείο των Αθηνών για κακοδιαχείριση πόρων του.

Εξάλλου, κάτι τέτοιο θα ήταν και κωμικό, καθ’ οσον το Γραφείο, τότε, διαχειριζόταν με το ζόρι 20.000 ευρώ το χρόνο. Ποσό αισθητά πιο χαμηλό δηλαδή από τη μηνιαία δαπάνη ενός εκ των ευρωβουλευτών.

Επισημαίνουμε δε ότι έρευνα της OLAF για παρόμοιο ποσό στην Αθήνα, θα κόστιζε σε μεταφορικά και έξοδα διαμονής τρεις ή τέσσερις φορές περισσότερο, από το υποτιθέμενο ύψος της ατασθαλίας !!Προφανώς λοιπόν άλλοι λόγοι συνέτρεχαν πίσω από την όλη υπόθεση

Το ερώτημα όμως σήμερα είναι αυτό του κόστους της παύσης και της μετέπειτα δικαίωσης του κ. Λεωνίδα Αντωνακόπουλου; Με άλλα λόγια, οι υπεύθυνοι της όλης ιστορίας σε ποιους θα λογοδοτήσουν; Η αποζημίωση του δικαιωθέντος στελέχους ποιόν θα επιβαρύνει; Επίσης, το κύρος του ΕΚ στην Ελλάδα μετά την υπόθεση αυτή ανέβηκε η κατέβηκε;

Εντύπωση από την άποψη αυτή μας προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η διαθεσιμότητα του πρώην επικεφαλής του Γραφείου του ΕΚ έγινε με κάθε επισημότητα και επικοινωνιακή θέρμη, η αποκατάσταση της φήμης και αξιοπρέπειας του τελεί υπό θλιβερή ένοχη σιωπή. Γιατί αυτό;

Εντυπωσιάζει τέλος και η σιωπή για το θέμα των περισσότερων Ελλήνων ευρωβουλευτών που ήσαν εν ενεργεία το 2018 και οι οποίοι μάλλον έδειξαν να αδιαφορούν για τα τεκταινόμενα στο εδώ Γραφείο του ΕΚ.

Μήπως τους ενοχλούσε η πολύ θετική δράση και απήχησή του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Μηπως τελικά αυτός ήταν και ο λόγος της παύσης του Λ. Αντωνακόπουλου και των συνεργατών του; Η εν τέλει είναι άβυσσος η ψυχή κάποιων γραφειοκρατών;