Πυκνώνουν όλο και περισσότερο οι αναλύσεις, οι προβλέψεις και βέβαια οι έρευνες της κοινής γνώμης σχετικά με τις επερχόμενες, αργότερα μέσα στο χρόνο, προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Εκεί εντοπίζονται κάποια στοιχεία που προκαλούν προβληματισμό και ενισχύουν κάποιες σκέψεις. Και υπάρχουν κάποια θέματα που εύλογα ανοίγουν πολλές κουβέντες για το μέλλον.
Αυτό που δείχνουν οι έρευνες είναι μια αναμφισβήτητη ισχυρή παρουσία του Τράμπ στις περισσότερες αμερικανικές πολιτείες. Αν και τυπικά τα χρίσματα για τις εκλογές δεν έχουν δοθεί ακόμη, εν τούτοις ελάχιστοι αμφιβάλλουν για το ποιοι τελικά θα διεκδικήσουν το προεδρικό αξίωμα. Οι υποψήφιοι δεν θα είναι άλλοι από τον σημερινό Πρόεδρο Μπάιντεν και τον πρ. Πρόεδρο Τραμπ.
Με βάση τις έρευνες και τις σχετικές αναλύσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να προηγείται ελαφρά στις προτιμήσεις της κοινής γνώμης. Είναι φανερό πως ο Μπάιντεν θα κερδίσει σχεδόν άνετα τα μεγάλα αμερικανικά αστικά κέντρα και τις Πολιτείες στα οποία υπάγονται, όπως η Νέα Υόρκη, η Καλιφόρνια (Λος Άντζελες, Σαν Φραντσίσκο) και το Ιλινόις (Σικάγο). Η μεγάλη όμως μάζα των κεντρικών Πολιτειών θα πάει στους Ρεπουμπλικάνους. Αυτό κυρίως οφείλεται στην αποστασιοποίηση των πληθυσμών της ηπειρωτικής Αμερικής, με τις παραδοσιακές αντιλήψεις και αξίες, με την εμμονή του Δημοκρατικού Κόμματος με τα ζητήματα των δικαιωμάτων - φυλετικών, σεξουαλικών - και με θέματα μειονοτήτων, φύλλου και περιβάλλοντος.
Στο πλέγμα αυτών των ενδιαφερόντων οι Δημοκρατικοί έχουν αποστασιοποιηθεί από παραδοσιακά ζητήματα που ιστορικά τους είχαν καθορίσει. Ασχολούνται πολύ λιγότερο σήμερα με θέματα οικονομικών ανισοτήτων, κοινωνικών αδικιών και με τα προβλήματα των μισθωτών εργαζομένων. Εχουν έτσι αποδυναμωθεί τα εργατικά συνδικάτα και υπάρχει μια σχετική στροφή των οικονομικά ασθενών στρωμάτων που νοιώθουν εγκατάλειψη από το Δημοκρατικό Κόμμα.
Παρατηρείται έτσι στις έρευνες μια εντυπωσιακή ισχύς του Προέδρου Μπάιντεν στις Ανατολικές και τις Δυτικές παρόχθιες Πολιτείες. Ενώ ο Τραμπ προηγείται άνετα σε όλες σχεδόν τις κεντρικές Πολιτείες (με την εξαίρεση της Αριζόνα) αλλά και στην Φλόριντα, από αυτές που βρέχονται από θάλασσα (Ατλαντικό) - όπως και στις άλλες Πολιτείες του Νότου (Τέξας, Λουιζιάνα, Μισισίπι, Τζόρτζια, Καρολίνες). Παρατηρείται έτσι το φαινόμενο οι Δημοκρατικοί να κυριαρχούν "όπου υπάρχει νερό" (Ειρηνικός, Ατλαντικός, Μεγάλες Λίμνες στο Βορρά) και να χάνουν σχεδόν παντού αλλού. Αυτό ίσως να μπορεί να εξηγηθεί πως η θάλασσα ανοίγει ορίζοντες και φέρνει σε στενότερη επαφή τον τοπικό πληθυσμό με τον κοσμοπολιτισμό. Ενώ η Φλόριντα δείχνει διαφορετική συμπεριφορά λόγω γειτνίασης με Κούβα και λόγω χιλιάδων από εκεί μεταναστών.
Το ζήτημα είναι πόσες εμπλοκές ενδεχόμενα θα παρουσιασθούν από μία εκλογή του Τραμπ σε διεθνές επίπεδο (στις συμφωνίες για το περιβάλλον λ.χ.) αλλά και πόσα θα αλλάξουν στις σχέσεις με Ρωσία. Αξίζει κάποιος να διερευνήσει τις αντιφάσεις η υποκρισίες της Δύσης (και κυρίως των ΗΠΑ) στα μέτρα εναντίον κάθε εξαγωγής ενέργειας από Ρωσία (πετρέλαιο, αέριο), εξαιρώντας όμως από όλα αυτά την ατομική ενέργεια (Rosatom), όπως και το γεγονός ότι η Τουρκία συνεχίζει κανονικές ενεργειακές συναλλαγές με την Μόσχα... Αλλά γι' αυτά θα υπάρξει ειδική ανάλυση.
Η 21 Απριλίου 1967
Ηρεμία στις αγορές, ύφεση στα γεωπολιτικά και υψηλές προσδοκίες
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
