Την τελευταία αυτή προεκλογική εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε τα ρέστα του. Όχι για να παρουσιάσει το πρόγραμμά του για την επομένη των Εκλογών, αλλά για να εκτοξεύσει τόνους λάσπης στους πολιτικούς του αντιπάλους.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Έφτασε στο έσχατο σημείο της παρακμής. Στην Πάτρα υπέβαλε το ρητορικό ερώτημα στο ακροατήριο του λέγοντας αν θα ψήφιζαν τον γιό του εφιάλτη.
Ανάλογη συμπεριφορά επεφύλαξε και στη Φώφη Γεννηματά στην απέλπιδα προσπάθειά του να εξαϋλώσει το Κίνημα Αλλαγής, λέγοντας ότι έχει ταυτισθεί με την ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά.
Ταυτόχρονα επιχείρησε να προσεταιρισθεί τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν την μετενσάρκωση του Ανδρέα Παπανδρέου. Βεβαίως έχει ήδη λεηλατήσει τα συνθήματα του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, με τελευταίο αυτό «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες».
Προεκλογικά είδαμε τον Αλέξη Τσίπρα να τσαλαβουτάει παντού. Από τον Άρη Βελουχιώτη, μέχρι τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι λίγο απ’ όλα. Και κομμουνιστής και σοσιαλιστής και κεντρώος.
Απ’ όλα έχει ο μπαξές που λένε. Διαλέγετε και παίρνετε από το πανέρι.
Δεν μένει τώρα που λήγει η προεκλογική περίοδος, να φορέσει την περικεφαλαία του Περικλή και να καβαλήσει τον Βουκεφάλα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να ολοκληρώσει την λεηλασία της ιστορίας.
Όμως ήρθε ο καιρός της ωμής πραγματικότητας και ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να βγει από το όνειρο και να δει τα πράγματα στις ρεαλιστικές τους διαστάσεις. Τα παραμύθια που ξεφούρνισε μας τελείωσαν. Εξαντλήθηκαν, όπως και ο χρόνος του παραμονής, στα μεγαλεία της εξουσίας.
Οι υπουργοί του βλέπουν ότι δεν υπάρχει η ανατροπή, που ευαγγελίζεται ο Αλέξης Τσίπρας.
Γι’ αυτό και αγόρασαν μηχανήματα καταστροφής εγγράφων και επιδίδονται αυτές τις ημέρες στη μαζική εξαφάνιση κειμένων και ντοκουμέντων.
Στέλνουν και φορτηγά για να μαζέψουν ότι μπορούν να μεταφέρουν από τα υπουργικά γραφεία τους.
Αντίθετα ο Αλέξης Τσίπρας, που είναι κολλημένος στην καρέκλα του, κάλεσε στο γραφείο του έναν δημοσιογράφο για να μας ξεναγήσει τηλεοπτικά σε αυτό. Τον είδαμε να χασκογελάει όταν μιλούσε για το πρώτο τηλεφώνημα από το τριψήφιο που ήταν του ΑΓΕΘΑ που τον πληροφορούσε για την απώλεια δύο πιλότων σε άσκηση στην Ισπανία και να μας λέει επίσης ότι έστειλε τα παιδιά του σε ιδιωτικό σχολείο για τους προσφέρει καλύτερη μόρφωση.
Ο δήθεν αριστερός, που επιλέγει ιδιωτικό σχολείο για τα παιδιά του, κάνει διακοπές σε πολυτελή κότερα, λίγες μέρες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, την ιδιοκτήτρια του οποίου επιχείρησε να διορίσει στους «αθανάτους» της Ολυμπιακής Επιτροπής και βάζει τους ελίτ στα ευρωψηφοδέλτια του, την ώρα που για τέτοιες πρακτικές, κατηγορεί γενικώς και αορίστως τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Όλα αυτά την ώρα που αρνήθηκε να δεχθεί στην τροποποίηση του Συντάγματος για την ίδρυση ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, κατά το πρότυπο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στο νέο του αφήγημα ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να μας πείσει ότι οι προηγούμενοι, είχαν δεχθεί δυσμενέστερη συμφωνία για το Σκοπιανό. Λένε επίσης ότι ενημέρωσαν την αντιπολίτευση για την πορεία των συνομιλιών.
Στα όσα λένε υπάρχει το δεδομένο του Βουκουρεστίου και της αρνητικής στάσης της Αθήνας, που εμπόδισε την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και σε ότι αφορά την ενημέρωση, αυτή δεν υπήρξε και όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό το θέμα για την αντιπολίτευση στο σύνολο της ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο.
Κι όλα αυτά για μια συμφωνία που επαίρεται ο Αλέξης Τσίπρας, την ώρα που σε αυτήν ήταν αντίθετο το 67% του ελληνικού λαού. Χαρακτήρισε συνολικά ανόητους και ακραίους όσους αντιτάχθηκαν στη συμφωνία, ο υπό αποχώρηση ένοικος του Μαξίμου.
Με δεδομένη πλέον την αλλαγή σκυτάλης στην διακυβέρνηση της χώρας, είναι καιρός να αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θα συμπορευθεί με τους Ρουβίκωνες και τους συν αυτώ, ή αν κάνει μια υπεύθυνη κριτική στα κακώς κείμενα, κι αν θα συμβάλει στην ομαλή δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος.
Καιρός να χωνέψουν το νέο τους ρόλο και να συμβιβασθούν σε αυτόν, αφήνοντας πίσω την αλαζονεία με την οποία πορεύθηκαν όλο αυτό τον καιρό, που ήταν γεμάτος με διχαστικά και εμπρηστικά συνθήματα και μπόλικη λάσπη, για κάθε άνθρωπο φορέα ή κόμμα που δεν χειροκροτούσε τα έργα και τις ημέρες τους…