Της Τόνιας Τσιρογιάννη*
Αυτό κυρίως συμβαίνει όταν ξεκινάμε μία συζήτηση, υποθέτοντας ότι όλοι σκέφτονται ό,τι και εμείς, ενώ ο άλλος μπορεί εκείνη τη στιγμή να κάνει κάτι άλλο.
Σε άλλες περιπτώσεις ισχύει ότι επηρεαζόμαστε καθαρά από τις δικές μας αξίες και επιλέγουμε να μη λάβουμε υπόψη τη γνώμη του άλλου και τα θέλω του. Παρακάτω μερικά τέτοια παραδείγματα.
Επειδή εμείς ζεσταινόμαστε, ανοίγουμε το air - condition χωρίς να έχουμε ρωτήσει και τους άλλους, υποθέτοντας ότι όλοι ζεσταίνονται, και έτσι τα δικά μας δεδομένα μετατρέπονται σε δεδομένα για όλους.
Ένα συνάδελφο, που εκείνη τη στιγμή εργάζεται στον υπολογιστή του και μπορεί και οι δύο να λάβετε ένα κοινό e-mail - πρόσκληση, τον ρωτάτε ξαφνικά, «εσύ τελικά τι θα κάνεις, θα έρθεις;».
Και ο άλλος για αρκετή ώρα σε κοιτάζει χαμένα για το σε τι αναφέρεσαι, καθώς ο ίδιος εκείνη τη στιγμή μπορεί να έγραφε κάποια αναφορά ή να μελετούσε κάτι άλλο που του έστειλαν.
Μέχρι να συντονιστείτε έχουν περάσει πέντε λεπτά και κάποιος πιθανώς να θυμώσει που δεν συνεννοείστε. Απλή καθημερινότητα, σωστά; Και όλα αυτά επειδή υποθέσαμε!
Επομένως, μία λύση είναι, όταν ξεκινάς να μιλάς να αναφέρεις με μία μικρή φράση το θέμα, παραδείγματος χάρη «σχετικά με το e-mail που λάβαμε για την εκδήλωση.....», ο άλλος επομένως πολύ πιο γρήγορα και εύκολα καταλαβαίνει και θα συντονιστεί με τη συνέχεια, σε αντίθεση με την ασυνεννοησία στο προηγούμενο παράδειγμα.
Η καλή σύνταξη των προτάσεων θα σε βγάλει από το να εξηγείς τι εννοείς, δηλαδή υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο.
Τα τελευταία χρόνια, επειδή χρησιμοποιούμε πολλά εικονίδια - φατσούλες στη γραπτή επικοινωνία, είναι πιθανόν κάποιες λέξεις να έχουν ξεχαστεί ή και να υποθέτεις ότι ένα εικονίδιο το μεταφράζουν όλοι το ίδιο.
Όσες λιγότερες υποθέσεις γίνονται στην επικοινωνία, τόσο πιο αποτελεσματική και αποδοτική γίνεται αυτή. Καλή επιτυχία.
* Σύμβουλος & Business Coach ΜμΕ/Startups
+302114094901
www.stellarlight.gr