Με το χρυσό βατόμουρο αντιπολίτευσης φλερτάρει πλέον με πολύ μεγάλες πιθανότητες ο Αλέξης Τσίπρας, οι χειρισμοί του οποίου κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή στο πολιτικό management.
Η λανθασμένη στρατηγική, η απουσία οράματος και σοβαρού προγραμματικού λόγου, η υψηλή τοξικότητα που αναβλύζουν οι ακραίες φωνές με την ανοχή της ηγεσίας, αλλά και η διαρκής άρνηση για τις αναγκαίες αλλαγές στο προφίλ του κόμματος, συνιστούν μια βραδυφλεγή βόμβα για την μελλοντική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μετρήσεων να προκαλούν ταραχή και αγωνία στα υψηλά κλιμάκια της Κουμουνδούρου που βλέπουν τώρα το τρένο επιστροφής στην εξουσία να απομακρύνεται οριστικά.
Έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο απελπισίας που έχουν ποντάρει όλες τις ελπίδες του για ανάκαμψη στην πόλωση, στο διχασμό και στην απόπειρα μπαχαλοποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου με ενορχηστρωτή τον Παύλο Πολάκη και με βασικό υπεύθυνο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Την ώρα που τα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων δίνουν το ένα μετά το άλλο χαστούκι στους ακραίους του κόμματος και η κοινή γνώμη έχει γυρίσει την πλάτη στους καουμπόιδες της Αριστεράς, ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να στροβιλίζεται σε ένα ανοδικό σπιράλ εσωστρέφειας που τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον πολιτικό αφανισμό, όταν προκηρυχθούν οι εκλογές.
Οι διεργασίες και οι αλλαγές στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστερής πολυκατοικίας προκαλούν επιπρόσθετη πίεση στον ίδιο, βλέποντας το ΚΙΝΑΛ να βρίσκεται ήδη σε τροχιά επιστροφής και να διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση που για δεκαετίες κατείχε ως ένας εκ των δύο βασικών πυλώνων του αστικού πολιτικού συστήματος της χώρας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αυξάνεται ραγδαία η εντροπία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με τον αρχηγό του να εμφανίζεται αδύναμος να αλλάξει τα δεδομένα, με αποτέλεσμα να οδηγεί το καράβι κατευθείαν στα βράχια.