Υπάρχει, όχι άδικα, η αίσθηση ότι η πλειοψηφία των πολιτικών στερείται της έκφρασης του χιούμορ. Από αυτόν τον κανόνα όμως, η τρανή εξαίρεση ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, του οποίου τα σχετικώς λεγόμενα θα χωρούσαν σε ένα πολύτομο έργο.
Σταχυολογούμε ορισμένα από αυτά αρχής γενομένης από το 1929, στη Βουλή, όταν ο «Γέρος» βρισκόταν στο βήμα και μιλούσε και τον διέκοψε ένας αντιπολιτευόμενος βουλευτής, με ειρωνικά σχόλια. «Ποιος το είπε αυτό;», ρώτησε ο ομιλητής για να εισπράξει ένα περήφανο «εγώ» από τη δεξιά πτέρυγα. «Α, σεις, δεν έχει καμία σημασία τότε», ήταν η αποστομωτική απάντηση του ρήτορα! Ο φωνασκών βουλευτής (Ιώαννης Κίνιας) 18 χρόνια μετά, στις 16 Σεπτεμβρίου 1947, προσχώρησε στο Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Παπανδρέου!
Αργότερα (1943) προτάθηκε στον Παπανδρέου η ηγεσία του ΕΑΜ κι εκείνος την αρνήθηκε, λέγοντας προς τους συνομιλητές του «εσείς έχετε πάνω από το κεφάλι σας τον Θεό, εγώ, αν δεχτώ, θα έχω τον… Θέο», αναφερόμενος στο ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Κώστα Θέο!
Στις 7 Μαρτίου 1948 γινόταν στη Ρόδο η τελετή της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Στην εξέδρα των επισήμων χώρεσαν μόνο οι βασιλείς, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ντίνος Τσαλδάρης και εκπρόσωποι των τοπικών αρχών. Συναντώντας τον κάτω από την εξέδρα η σύζυγος του Τσαλδάρη, Ναντίν, του είπε «μπα, εσείς στο πεζοδρόμιο;», για να εισπράξει την εξής πληρωμένη απάντηση: «Κυρία μου ήταν το μόνο μέρος που θα μπορούσα να σας συναντήσω»!
Την ίδια χρονιά, στη Βουλή, έκανε σχόλια εναντίον του ο βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος Κρίτων Δηλαβέρης. Αμέσως μετά ο Παπανδρέου είπε ότι «ο κ. Δηλαβέρης ομίλησε ως γνήσιο προϊόν του εργοστασίου του». Το εργοστάσιο Δηλαβέρη κατασκεύαζε τούβλα!
Κατόπιν, τον συνάντησε σύζυγος ενός στρατηγού και του είπε με ύφος: «Kατηγορείτε διαρκώς τον σύζυγό κύριε Παπανδρέου αλλά να γνωρίζετε ότι αυτός θα είναι διαρκώς από πάνω κι εσείς από κάτω». Ο «Γέρος» της απάντησε: «Κυρία μου συγχέετε από την ιδικήν σας θέση στο κρεβάτι»!
Το 1951 το κόμμα του έμεινε εκτός Βουλής κι όταν συνεργάτης του μονολογούσε «κρίμα, διότι οι συγκεντρώσεις μας έσφυζαν από κόσμο», εκείνος δεν έχασε το κέφι του, λέγοντας για τους ψηφοφόρους: «Μας αρραβωνιάζονται αλλά δεν μας παντρεύονται»!
Επί πρωθυπουργίας Παπάγου ο Σοφοκλής Βενιζέλος προσέφερε τη συναρχηγία του Κόμματος Φιλελευθέρων στον Παπανδρέου. Λίγο μετά όμως ο γιος του ιδρυτή αποχώρησε και ίδρυσε δικό του κόμμα! «Πως συνέβη αυτό;» ρώτησαν τον «Γέρο» κι εκείνος απάντησε: «Αγαπητοί μου, ο άνθρωπος αυτός με εκάλεσε στο σπίτι του για να με δολοφονήσει»!
Το 1959 όταν ήλθε η σειρά του Παπανδρέου να αποχωρήσει από το κόμμα, το οποίο είχε επανενωθεί εκ νέου, του είπε ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Ροδόπουλος «τώρα εσείς ως τι ομιλείτε;». Η απάντησή του: «Ως τέως Φιλελεύθερος, νυν ελεύθερος»!
Εκείνα τα χρόνια, σε ένα νέο διαγκωνισμό μεταξύ Παπανδρέου-Βενιζέλου, ο Αχαιός είπε στον δικό του (ως τότε) εκδότη της «Ελευθερίας» Κόκκα: «Πάνο, ο Σοφοκλής έχει πλέον δική του Αυλή, αλλά όχι Λεβίδη. Βελλίδη!». Λεβίδης ήταν ο ιστορικός αυλάρχης του Παλατιού και ο Γιάννης Βελλίδης, εκδότης της εφημερίδας «Μακεδονία»!
Την περίοδο των «Ανενδότων», μιλούσε τη μια μέρα στη Λάρισα και την επομένη στο Βόλο». Στη Μαγνησία, άφησε «ξερό» το ακροατήριο του, όταν ξεκίνησε λέγοντας «λαέ της Λαρίσης». Έντρομοι συνεργάτες του, του ψιθύρισαν «του Βόλου, κύριε πρόεδρε». Εκείνος, συνέχισε απτόητος «λαέ της Λαρίσης», κάνοντας το επιτελείο του να χλωμιάσει! Είχε καταλάβει το λάθος του κι έκανε ένα τέχνασμα το οποίο κατάλαβαν οι συνεργάτες του, όταν είπε για τρίτη φορά ««λαέ της Λαρίσης, έλα να θαυμάσεις το λαό του Βόλου που σε ξεπέρασε σε όγκο και σε ενθουσιασμό»!
Ούτε ενδεδυμένον, ούτε… γυμνόν»
Στα χρόνια της «Αποστασίας», ο Βελλίδης της «Μακεδονίας» ήλθε στην Αθήνα για να του επιδώσει τα… διαπιστευτήρια του. Όμως, το διάστημα αυτό η εφημερίδα του, παρότι παραδοσιακά Κεντρώα, τηρούσε επαμφοτερίζουσα στάση. Έτσι, όταν ο Παπανδρέου άκουσε τον εκδότη να του πλέκει το εγκώμιο, του είπε: «Γιάννη μου στα προφορικά παίρνεις άριστα αλλά στα γραπτά… μηδέν»!
Το 1965 πάλι, οι έμπιστοι του «Γέρου» αφού διαπίστωναν ότι το μεγαλύτερο μέρος της δόξας των αγώνων εισπράττει ο γιος του Ανδρέας κι όχι ο ίδιος, τον έπεισαν να κάνει μια προσωπική συγκέντρωση-παρουσία στα γραφεία της Ενώσεως Κέντρου στη Χρήστου Λαδά. Ο ίδιος αφού ανέβηκε στον 1ο όροφο, άκουσε ένα σύνθημα κι έστειλε τον Ανδρέα Μοθωνιό (διευθυντή του πολιτικού του γραφείου) να πάει στο παράθυρο να καταλάβει ακριβώς τι έλεγαν. Εκείνος του απάντησε: «Λένε… Γάμα Παπανδρέου». Το πλήθος, φυσικά, εννοούσε Γ(εώργιος) Παπανδρέου αλλά ο «Γέρος» πείραξε τον συνεργάτη του: «Ώστε Γάμα Παπανδρέου! Το υπεσχέθημεν κι αυτό Ανδρέα;»!
Τέλος, μετά τη χούντα των συνταγματαρχών είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν νονός του Γεωργίου Παπαδόπουλου επειδή κατάγονταν και οι δύο από την Αχαΐα κι από σχετικά κοντινά χωριά, ο «Γέρος» από το Καλέντζι ο δικτάτορας από τα Ελαιοχώρι.
Όταν έφτασε στα αυτιά του αυτή η… πληροφορία, ο «Γέρος», είπε επί λέξει: «Ανακριβέστατον, ουδέποτε τον έχω συναντήσει. Ούτε ενδεδυμένον, ούτε… γυμνόν»!
Δημοσιεύθηκε στο "Καρφί"