Η κίνηση του ΟΠΕΚ να αυξήσει την τιμή του πετρελαίου, αναμφίβολα, είναι μια εχθρική κίνηση κατά της Δύσης, η οποία μάλιστα καθορίζει και το momentum στις αγορές.
Η μείωση της ημερήσιας παραγωγής "μαύρου χρυσού" κατά 1.000.000 βαρέλια και... κάτι, από τον Μάιο, αποτελεί εμπόδιο για την αντιπληθωριστική πολιτική, συντηρεί τις ανοδικές προσδοκίες για τα επιτόκια και δίνει "τροφή" για τη διαμόρφωση υποτιμητικών προσδοκιών στις αγορές.
Η JP Morgan επισημαίνει ότι τα υψηλά για τις αγορές είναι πίσω και συστήνει στους επενδυτές να είναι πολύ συντηρητικοί. Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι η άνοδος της οικονομικής δραστηριότητας που παρατηρήθηκε στις αρχές του έτους, στηρίχθηκε στην πτώση των τιμών του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και το άνοιγμα της οικονομίας της Κίνας, μετά τα περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας. Αλλά μέχρι εκεί.
Το β΄ εξάμηνο δεν αναμένεται κάτι εντυπωσιακό που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των αγορών, με άξονες την πολιτική των ΗΠΑ, τις σχέσεις τους με τη Κίνα και τη γεωπολιτική κατάσταση με φόντο τον πόλεμο των Ρώσων στην Ουκρανία. Η απειλή για πολλές τράπεζες εξακολουθεί να υπάρχει, εφόσον τα υψηλά επιτόκια "στραγγαλίζουν" τις αποδόσεις των ομολόγων.
Σε κάθε περίπτωση, η πορεία αποκλιμάκωσης τους θα είναι βραδεία, από τη στιγμή που θα υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις "ξεφουσκώματος" του πληθωρισμού. Ίσως να έχουμε μπροστά μας πολλά επεισόδια, γιατί μετά την τραπεζική αναταραχή, οι αγορές δείχνουν να κινούνται στο μοτίβο μιας ανησυχητικής ηρεμίας, που μπορεί να είναι το τελευταίο στάδιο πριν την εκδήλωση μιας νέας... καταιγίδας.
Ζητούμενο για την Ελλάδα η ισχυρή ηγεσία
Η μεγάλη εικόνα στο διεθνές περιβάλλον παραπέμπει σε μια κατάσταση αυξημένου συναγερμού, καθώς, μπορεί να μη φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε ύφεση, ωστόσο, ακόμη και μια παρατεταμένη στασιμότητα, θα είναι το ίδιο επιζήμια.
Η κατάσταση απαιτεί ηγέτες με γνώση και εμπειρία, διαχειριστική ικανότητα και ανοικτά... μυαλά. Ο πρωθυπουργός... άγνωστος Χ, τα σενάρια τερατογένεσης με κόμματα της Αριστεράς και όλες αυτές οι πολιτικές... ανοησίες, αποτελούν συνταγές αποτυχίας. Οι αγορές ψηφίζουν ξεκάθαρα Μητσοτάκη, εκτιμώντας ότι σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας, μπορεί να συγκροτηθεί μια ισχυρή κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Φανταζόμαστε ότι οι μεγάλες δυνάμεις έχουν δώσει... κατευθυντήριες γραμμές στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, σχετικά με το τι (δεν) πρέπει να κάνει...
Ο Μητσοτάκης αποτελεί αυτή τη στιγμή για τον δυτικό κόσμο, όχι απλά τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, αλλά τον ηγέτη στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Οι ηγέτες των ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών "επενδύουν" στην Ελλάδα, η οποία αποτελεί παίκτη-κλειδί στο νέο γεωπολιτικό παίγνιο, με φόντο τις ραγδαίες εξελίξεις που έχει σηματοδοτήσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Πειράματα στην περίπτωση της Ελλάδας δεν χωράνε. Η κυριαρχία Μητσοτάκη είναι δεδομένη, ωστόσο, η συζήτηση για οτιδήποτε ξεκινά από το αποτέλεσμα της κάλπης. Είτε της πρώτης είτε της δεύτερης.
Το διακύβευμα των προσεχών εκλογών δεν είναι άλλο από την ανάδειξη μιας ισχυρής ηγεσίας, που θα συνεχίσει στο μοτίβο της σημερινής κυβέρνησης. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, μιλάμε για συνέχιση του έργου της σημερινής διακυβέρνησης. Το σενάριο διατήρησης της ισχυρής δυναμικής της οικονομίας, δεν μπορεί να περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ κα τον Τσίπρα για τον απλούστατο λόγο ότι όλα όσα υπόσχονται, σε συνδυασμό με τη διαχειριστική ανεπάρκεια τους, απειλούν τα κεκτημένα της οικονομίας.
Όποιος νομίζει ότι εν μέσω πρωτοφανών εξελίξεων την τελευταία τετραετία, ότι θα έρθει κάποιος Τσίπρας για να... σώσει κόσμο, μάλλον πρέπει να κοιμούνται τον... ύπνο του δικαίου! Ο Μητσοτάκης έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχυ της διακυβέρνησης της χώρας. Καλό είναι να σκεφτούν κάποιοι αν έχουν το... ύψος να σταθούν σε συνεδριάσεις των ευρωπαϊκών συμβουλίων ή αν μπορούν να περάσουν έστω και έξω από το Αμερικανικό Κογκρέσο!
Ο μεγάλος εχθρός που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην οπισθοδρόμηση δεν είναι άλλος από τον... εσωτερικό. Η ποιότητα των ψηφοφόρων και η αδυναμία των περισσότερων να ξεχωρίσουν την πραγματική πρόοδο από τη... σίγουρη καθυστέρηση, την αξιοπιστία από την αναξιοπιστία και την περηφάνεια από τη γελοιότητα, αποτελούν σοβαρά εμπόδια για να λάβουν χώρα οι μεγάλες τομές που έχουν απομείνει, ώστε η Ελλάδα να θυμίζει δυτική χώρα και κράτος που θα εμπνέει σεβασμό και όχι οίκτο...
Ο Μητσοτάκης και το όραμα της σπουδαίας Ελλάδας κόντρα στην Ελλάδα της ελεεινότητας του υποκριτή Τσίπρα
Χθες, ο Μητσοτάκης έκανε μια αποτίμηση των πεπραγμένων της οικονομίας στην ειδική εκδήλωση του υπουργείου Οικονομικών για όσα έχουν γίνει στη χώρα την τελευταία τετραετία.
Το 2022 αντί για πρωτογενές έλλειμμα 3 δισ. ευρώ θα κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα κάμποσων εκατομμυρίων. Το 2023 μπορεί να κλείσει με ακόμη μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα, αν δεν... αυτοκτονήσομε μέσα στο παραβάν. Η έκρηξη του τουρισμού παραπέμπει σε ρεκόρ αφίξεων και εισπράξεων. Ο δανεισμός της χώρας σχεδόν έχει εξαντληθεί και 38 δισ. ευρώ είναι στην άκρη για να αποτελέσουν το "μπαζούκας" στην περίπτωση κάποιας διεθνούς κρίσης.
Το ΑΕΠ του πρώτου τριμήνου της φετινής χρονιάς έχει αναθεωρηθεί προς το καλύτερο και το δημόσιο χρέος παρουσιάζει ραγδαία αποκλιμάκωση. Παράλληλα, η κοινωνία στηρίχθηκε μέσα στην πρωτοφανή κρίση της πανδημίας, αλλά και με την ενεργειακή κρίση, η οποία οφείλεται στην επέμβαση του ψυχοπαθούς σφαγέα Πούτιν στην Ουκρανία.
Οι φόροι μειώθηκαν και θα μειωθούν ακόμη περισσότερο, το Κράτος ψηφιοποιήθηκε, οι τομές στην Παιδεία προχωρούν, το συμμάζεμα του Δημοσίου έχει μπει σε σειρά. Απομένουν βέβαια οι δραστικές παρεμβάσεις στα ζητήματα αξιολόγησης στο Δημόσιο, καθώς και η δημιουργία νέου μοντέλου λειτουργίας στον σιδηρόδρομο και γενικά στις υποδομές όπου πάσχουμε.
Η νέα τετραετία είναι εξαιρετικά κρίσιμη, καθώς η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας σε συνδυασμό με τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, προοιωνίζουν άνοδο του ΑΕΠ, συνεχή μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων, περαιτέρω ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, αύξηση της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών και διατήρηση του θετικού momentum στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Με αφορμή όλα τα παραπάνω που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα για τη χώρα, είναι άξιο απορίας ποιοι και γιατί θέλουν να ηγούνται της χώρας... παιδαρέλια, υποκριτές, ψεύτες, τυχοδιώκτες και συστηματικοί απατεώνες!
Ο Τσίπρας απευθύνεται σε αφελείς προσπαθώντας να τους πείσει για την ιδιωτικοποίηση του νερού, η οποία απαγορεύεται και την οποία επί της ουσίας είχε δρομολογήσει με την εκχώρηση των δύο μεγαλύτερων εταιρειών, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, στο Υπερταμείο! Ο συγκεκριμένος πολιτικός υπόσχεται ρυθμίσεις χρεών, οι οποίες "τρέχουν" από τη σημερινή κυβέρνηση και είναι πλήρως υποστηρικτικές για όσους οφείλουν.
Το αποκορύφωμα της υποκρισίας έχει να κάνει με τους πλειστηριασμούς, τους οποίους προκάλεσε μέσα από την καταστροφή της οικονομίας και των τραπεζών το 2015, ενώ στη συνέχεια επέφερε καίριο πλήγμα στη μικρομεσαία τάξη με τους φόρους και καθήλωσε τους πάμφτωχους στο έσχατο επίπεδο. Όσο για την κριτική που ασκεί η αξιωματική αντιπολίτευση στα ζητήματα της ακρίβειας, προφανώς και μιλάμε για πολιτικούς απατεώνες, όταν προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο, ότι σε ολόκληρο τον υπόλοιπο πλανήτη οι τιμές... έπεσαν και εδώ ανέβηκαν με τις... ευλογίες του Μητσοτάκη!
Εκτός των προαναφερόμενων υπάρχουν ζητήματα όπως η λαθρομετανάστευση, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται επανάληψη των αθλιοτήτων του 2015. Η Ελλάδα είναι περήφανη χώρα και δεν μπορεί να ανεχθεί τους εσωτερικούς εχθρούς που υπονομεύουν το μέλλον της. Είναι μια χώρα που πρέπει να στείλει το μήνυμα ότι έχει σύνορα και ξέρει να τα φυλάσσει για να μη δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην κοινωνία. Επιπλέον, η Ελλάδα είναι μια χώρα που εξελίσσεται σε σημαντικό περιφερειακό "παίκτη" στο ζήτημα της εθνικής ασφάλειας με εξοπλισμούς που έχουν κάνει τους πάντες να (μας) συζητούν ή να... παραμιλούν!
Πέρα και πάνω απ΄ όλα τα προαναφερόμενα, το ζήτημα των προσεχών εκλογών έχει ιδιαίτερη σημασία, από τη στιγμή που άπτεται της αισθητικής και της ποιότητας των κομμάτων που ζητούν την ψήφο μας. Πέραν της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, η τοποθέτηση των ψηφοφόρων στα υπόλοιπα κόμματα συνιστά μεν επιλογή στο πλαίσιο της ελευθερίας του πολίτη, πάσχει ωστόσο, στο επίπεδο του ορθολογισμού της και της σύνεσης.
Οι λογικοί άνθρωποι δεν χρειάζεται να σκεφτούν παρά μόνο για λίγα... δευτερόλεπτα, προκειμένου να καταλήξουν στην επιλογή της συνέχισης της διακυβέρνησης της χώρας από έναν πρωθυπουργό που έχει επιδείξει εξόχως ηγετικά χαρακτηριστικά.
Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε την τεράστια διαφορά αισθητικής και ποιότητας των υποψηφίων της Νέας Δημοκρατίας (ή ακόμη και του ΠΑΣΟΚ για να μην το αδικήσουμε...), σε σχέση με αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, του ΜεΡΑ 25 και του... κακού συναπαντήματος.
Αν αξίζει αυτή η χώρα να είναι δέσμια των εσωτερικών εχθρών της που θέλουν ανοικτά σύνορα, υπερ-φορολόγηση, κατάλυση των θεσμών, διάλυση των πανεπιστημίων και τόσα άλλα, τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι κάποια στιγμή η γοητεία της... ψευτοεπαναστατικότητας στον λόγο, μπορεί να φάει τη μεγάλη... σφαλιάρα, όταν θα έρθει η ώρα του ιστορικού απολογισμού του κόστους της.