Για να μην παραμυθιάζεστε: πλειοψηφίες και μειοψηφίες στον ΣΥΡΙΖΑ, νομιμοποιημένες και ευκρινώς καταγεγραμμένες υπάρχουν μόνο στο επίπεδο της Κεντρικής Επιτροπής.
Οι συσχετισμοί τους εκφράστηκαν ποικιλοτρόπως τελευταία και ο αγώνας για τον έλεγχο τους οδήγησε στο παρανοϊκό φαινόμενο «μια Κεντρική Επιτροπή να απαγορεύει σε ένα κομματικό συνέδριο να αποφασίσει ό,τι αυτό κρίνει σημαντικό» (αυτά, ούτε στο ΚΚΣΕ του Μπρέζνιεφ δεν παρουσιάστηκαν) με μοναδικό στόχο να αποκλειστεί με παράνομα και πρωτοφανώς ψυχοπαθολογικά διοικητικά μέτρα, ακόμη και με καθαρά πραξικοπήματα, η συμμετοχή Κασσελάκη στις εκλογές.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Η ιδέα ότι ένας Στέφανος κερδίζει εύκολα οποιονδήποτε αντίπαλο, του Αλέξη Τσίπρα περιλαμβανομένου, δεν αντέχεται ούτε από αυτούς που «έχουν επάγγελμα» (π.χ. στον τομέα της υγείας), ούτε από τους «επαγγελματίες ανεπάγγελτους» της Κεντρικής Επιτροπής, ειδικά οι τελευταίοι θα χάσουν την κότα με τα χρυσά αυγά αν τους πάρει το κόμμα ο παρηκμασμένος «εφοπλιστής», οπότε όλα σε όσα διακρίνονται εσχάτως (των συνομωσιών περιλαμβανομένων) θεωρούνται σχεδόν «υποχρεωτικά», λόγω επιβίωσης.
Κάτω από την Κεντρική Επιτροπή δεν προκύπτουν «πλειοψηφίες και μειοψηφίες» επειδή … δεν υπάρχει τίποτε! Ούτε οργανώσεις μελών, ούτε ενδιάμεσα όργανα, ούτε περιφερειακά γραφεία, ούτε πουλί πετούμενο.
Υπάρχει μόνο ένα απέραντο χάος στο οποίο κυκλοφορούν, άνευ φραγής και φραγμών, διάφορες κλινικές περιπτώσεις, ψεκασμένοι, τεθλιμμένοι, φαρμακωμένοι, τσαμπουκαλεμένοι, παραδοσιακοί της αριστεράς και νεότεροι fake επαναστάτες του κώλου, καταθλιπτικοί και μαραζωμένοι, ψυχεδελικοί και γραβατωμένοι σε ένα ανεπανάληπτο και μοναδικό στην πολιτική ιστορία της χώρας συνονθύλευμα που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος, ένας χυλός που παίρνει κάθε φορά το σχήμα του δοχείου.
Για το λόγο αυτό καλό είναι να περιορίζεται η αναφορά σε «πλειοψηφίες και μειοψηφίες» μόνο στο επίπεδο της Κεντρικής Επιτροπής, όπου τα πράγματα, οι τάσεις και οι συμμαχίες κάθε φορά είναι μετρήσιμα και ερμηνεύονται εύκολα, αρκεί κανείς να παρατηρεί τις φάτσες και τις εκφράσεις των «ηγετίσκων» διαφόρων ομάδων και συμφερόντων που διαμορφώνονται κατά περιόδους καθώς και τις αλλαξοκ@λιές στις ψηφοφορίες «των διάφορων αγωνιστών του κινήματος, που έδωσαν και τη ζωή τους για την αριστερά!!!».
Η περίπτωση της Καλλιθέας και όσα εκεί συνέβησαν (και ήταν όντως «ελκυστικά» δημοσιογραφικά) είναι η εξαίρεση στον κανόνα, άλλωστε η συγκεκριμένη οργάνωση (από τις μεγαλύτερες και πιο μαζικές διαχρονικά) έχει παρελθόν στις μεγάλες και σκληρές κόντρες από την περίοδο του ΚΚΕ Εσωτερικού ακόμη, από τους «Κυρκικούς και τους Μπανιάδες» και από την αλήστου μνήμης ψηφοφορία στην οποία η ομάδα Τσίπρα απέκλεισε από την εκλογή ως συνέδρου τον Φώτη Κουβέλη, στην πρώιμη περίοδο των προγραφών της παρέας Φίλη, Βούτση, Σκουρλέτη.
Σε πανελλαδικό επίπεδο δύσκολα καταγράφεται άλλη τέτοια περίπτωση και δυσκολότερα προκύπτουν δεδομένα και μετρήσιμα μεγέθη, ώστε να μπορεί κάποιος να εκτιμήσει τάσεις ή να προβλέψει αποτελέσματα σε κομματικές διαδικασίες ελάχιστης, έτσι ή αλλιώς, σοβαρότητας και υπευθυνότητας.
Τι υπάρχει και είναι «ανεκτίμητο» κομματικά; Το πλήθος των ψηφοφόρων που πήρε μέρος στις εκλογές του 2023 και έδωσε στον τότε εκλεκτό του κ. Τσίπρα, τον κ. Κασσελάκη, την καρέκλα του προέδρου με εξαιρετικά διακριτή διαφορά από την κυρία Αχτσιόγλου, αποτέλεσμα που τότε κανείς δεν αμφισβήτησε και κανείς δεν διανοήθηκε να προσβάλλει.
Τι «συνέδριο» μπορεί να προκύψει από μια τέτοια κατάσταση; Ένα μπαχαλοποιημένο κομματικό παρατράγουδο που θα διεκδικήσει την νομιμοποίηση του ανάλογα με το ποιος το ελέγχει και μπορεί να το οδηγήσει σε συγκεκριμένες αποφάσεις.
Η πλευρά των «87+» πολύ θα ήθελε να νομιμοποιήσει τις παρανοϊκές αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής σχετικά με την υποψηφιότητα Κασσελάκη σε ένα συνεδριακό σώμα, αλλά κωλύεται να το πράξει, επειδή δεν είναι καθόλου σίγουρη πως μπορεί ακόμη και να διορίσει συνέδρους. Για κανονική διαδικασία εκλογής ούτε λόγος, εκεί κερδίζει εύκολα ο Στέφανος και στέλνει την Όλγα για «περιποίηση προσώπου» και άλλα τινά, παρέα με Σπίρτζηδες, Ζαχαριάδηδες και Θεοχαρόπουλους, άντε και τον γίγαντα της οικονομικής διαχείρισης Θύμιο, τον «ευαισθητούλη οικογενειάρχη».
Η προβλεφθείσα από πολύ νωρίς ακύρωση ή μετάθεση (στην καλύτερη περίπτωση) του δήθεν συνεδρίου που εξαγγέλθηκε είναι μονόδρομος, η κυρά Όλγα το είπε μέσες-άκρες, σε λίγο θα είναι κοινός τόπος και άντε πάλι από την αρχή!!!
Στην κατάσταση αυτή ούτε εκλογές (κανονικές εννοείται με όλους τους υποψήφιους) μπορούν αν διεξαχθούν, ούτε διακινδυνεύει κανείς από τους καρεκλοκένταυρους της Κουμουνδούρου το μεροκάματο για να παραστήσει τον «δημοκράτη και τον πούρο αριστερό». Αυτά είναι για το πόπολο που χλαπακιάζει ακόμη «επαναστάσεις και πράσινα άλογα» κι τρέφεται με τις κόντρες και τις αντιπαραθέσεις που γεννούν η αμάθεια, η ιδεοληψία κι η εμμονικότητα.
Θα διοριστεί, με κάποια «παραδοσιακή» για την αριστερά μέθοδο ή ακόμη κι ενός είδους «εκλογή», ένας «μεταβατικός πρόεδρος» και βλέπουμε για το μέλλον.
Παρακμή και σαπίλα σε ένα χώρο που κάποτε οδηγούσε το πολιτικό και προσωπικό ήθος στην αριστερά και σήμερα τον κατάντησαν οι καρεκλοκράτορες πεδίο εκδήλωσης των χειρότερων πολιτικών και ιδεολογικών ενστίκτων.
Κι όλα αυτά για τα 12 εκατομμύρια ευρώ της κρατικής επιχορήγησης.
Όλοι βρίζουν όλους στο κόμμα που λεγόταν ΣΥΡΙΖΑ
Γιατί ο Ανδρουλάκης πρέπει να διαβάσει την έκθεση του οίκου Fitch για την ελληνική οικονομία και τον... Μητσοτάκη
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
