Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι έχουν γίνει "σαν τα πουλιά της κλώσας" και είναι μάταιη κάθε προσπάθεια για να δείξουν τα στελέχη του ότι μπορούν να συνεννοηθούν και να μονοιάσουν.
Η αγωνία του παλιού συστήματος ΣΥΡΙΖΑ είναι να εκλέξει νέο πρόεδρο με ρίζες στους "Προεδρικούς", δηλαδή στον στενό πυρήνα του Τσίπρα. Ένα τέτοιο πρόσωπο θεωρείται ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος όσο ήταν επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας, ως διορισμένος από τον Κασσελάκη, σφύριζε αδιάφορα για όσα συνέβαιναν στο κόμμα του. Μόλις αντικαταστάθηκε από τον Νίκο Παππά, τότε... θυμήθηκε να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει καλά. Πάντως, αν βρεθεί απέναντι στον Κασσελάκη ο Φάμελλος, έχει λίγες πιθανότητες εκλογής. Δεν συζητάμε για Πολάκηδες, Γκλέτσους και λοιπούς.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Το κόμμα της Κουμουνδούρου ή θα μείνει στοιχειωδώς όρθιο με αρχηγό τον Κασσελάκη ή θα καταβαραθρωθεί αν έχει άλλον. Παίζει βέβαια και το σενάριο του... εξοστρακισμού του Στέφανου, οπότε σε αυτήν την περίπτωση θα έχουμε δικαστικές διαμάχες και... μαλλιοτραβήγματα. Με άλλον αρχηγό, πλην Κασσελάκη, θα έχει την ίδια τύχη που έχει και η Νέα Αριστερά. Επιπλέον, με αρχηγό τον Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι σχεδόν αδύνατον να συνεννοηθεί με το ΠΑΣΟΚ, ιδίως αν εκλεγούν στη θέση του αρχηγού ο Ανδρουλάκης ή η Διαμαντοπούλου ή ο Γερουλάνος. Με τον Δούκα, ναι, παίζει πιο εύκολα το story της συνεργασίας, στο πλαίσιο του... ανένδοτου κατά του Μητσοτάκη!
Ο καταδικασμένος με μία από τις πιο ατιμωτικές κατηγορίες για πολιτικό (παράβαση καθήκοντος), Νίκος Παππάς, πήγε στη ΔΕΘ, όχι για να το παίξει αρχηγός, καθώς δεν έχει πιθανότητες, αλλά για να δείξει ότι θα είναι αυτός που την επόμενη μέρα θα είναι η... σκιά του νέου αρχηγού. Κινείται στο παρασκήνιο και έχει ως διακαή πόθο τη σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ με προτίμηση στον Δούκα ως αρχηγό του. Είναι η μόνη διέξοδος που έχουν πολλοί Συριζαίοι προκειμένου να μείνουν "ζωντανοί" στο πολιτικό προσκήνιο και να κατοχυρώσουν μία θέση στη Βουλή και την τετραετία 2027-2031.
Μέσα σε όλα αυτά, έχει μείνει στα... μετόπισθεν η Τζάκρη και μερικοί ακόμη, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι αν τα πράγματα πάρουν πολύ άσχημη τροπή, τότε ο Κασσελάκης, ως "νόμιμος αρχηγός" και εκλεγμένος από τη βάση, θα προσφύγει στα δικαστήρια. Μιλάμε για... τσίρκο χωρίς προηγούμενο. Ο Κασσελάκης επί της ουσίας παλεύει για να ανακτήσει τον έλεγχο σε ένα κόμμα, το οποίο θα κινείται πέριξ του 10% και όλοι οι υπόλοιποι προσπαθούν να συγκροτήσουν ένα κόμμα, το οποίο στη συνέχεια θα απορροφηθεί από το ΠΑΣΟΚ κατά το μεγαλύτερο μέρος του, προκειμένου κάποιοι να έχουν ελπίδες και να κάνουν όνειρα για τη νομή της εξουσίας.
Στο ΠΑΣΟΚ, μια πιθανή επανεκλογή Ανδρουλάκη θα οδηγήσει σε γκρίνιες, καθώς δεν φαίνεται να αποτελεί το πρόσωπο που μπορεί να δώσει ώθηση στο κίνημα. Από την άλλη πλευρά, ο Δούκας κινείται σε ένα παράλληλο σύμπαν και πιστεύει ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συν κάτι άλλα "γκρουπούσκουλα" θα αποτελέσει τον... Μιτεράν της Ελλάδος! Δεν αμφισβητούμε την επιστημοσύνη του, αλλά ούτε και τον ευσεβή πόθο του να είναι ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών. Απλά, με τα χαρακτηριστικά που έχει, το μόνο που θα καταφέρει είναι να γίνει... γραφικός και να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την κυριαρχία Μητσοτάκη. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Δούκας, εφόσον εκλεγεί αρχηγός, θα είναι σαν τον Κασσελάκη, κινδυνεύοντας αργότερα να έχει την τύχη του...
Εντελώς διαφορετικά θα είναι τα πράγματα για το ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που εκλεγεί αρχηγός η Άννα Διαμαντοπούλου. Η έμπειρη πολιτικός έχει το μειονέκτημα της απουσίας από τα πολιτικά και κομματικά δρώμενα για αρκετά χρόνια. Ωστόσο, μπορεί να αποτελέσει έναν καταλύτη για τη διαμόρφωση υπεύθυνης πολιτικής από το ΠΑΣΟΚ, παγιώνοντας το στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αν μη τι άλλο, θα μπορεί να συνεννοηθεί με τον Μητσοτάκη για να υπάρξει μια υγιής, γόνιμη και ανταγωνιστική σχέση προς όφελος των συμφερόντων της χώρας. Επιπλέον, η Διαμαντοπούλου, μπορεί να φέρει πίσω αρκετούς κεντροαριστερούς που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ, αλλά ενδεχομένως να στρέψει και πολλούς αριστερούς και σοσιαλιστές πιο αριστερά. Στον ίδιο παρονομαστή κινείται και η υποψηφιότητα του Παύλου Γερουλάνου, ο οποίος έχει χαρακτηριστικά σοβαρού πολιτικού, που δεν πατάει τις... μπανανόφλουδες ενός στείρου ιδεολογικού αφηγήματος. Αξιόλογες και οι υποψηφιότητες του Μιχάλη Κατρίνη και της Νάντιας Γιαννακοπούλου.
Το πολιτικό σκηνικό μετά τις Ευρωεκλογές έχει εισέλθει σε μια διαδικασία μετασχηματισμού. Η ροπή προς τα δεξιά και ακόμη... δεξιότερα είναι δεδομένη, με άξονα το πρόβλημα του μεταναστευτικού που αποτελεί αυτή τη στιγμή αιτία... πολέμου σε ολόκληρη την Ευρώπη, υπό το πρίσμα της ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης. Γερμανία και Ολλανδία ξεκινούν ελέγχους από σήμερα στα σύνορα και εντός της επικράτειας τους για τη διαδικασία ασύλου, στέλνοντας μήνυμα ότι θα κατεβάσουν... ρολά. Επιπλέον, οι υπόλοιπες χώρες βρίσκονται στα κάγκελα, καθώς οι Γερμανοί κάνουν... ζαβολιές, υπό τον φόβο της συνεχούς ενίσχυσης του ακροδεξιού AfD. Υπό αυτό το πρίσμα, η οπτική της κεντροαριστεράς όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, βρίσκεται σε λανθάνουσα πορεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η αδυναμία πολιτικής διείσδυσης και επιρροής του ΠΑΣΟΚ στο εκλογικό σώμα, φανερώνουν το βαθύ ιδεολογικό πρόβλημα του χώρου. Επιπλέον, υπάρχει και πρόβλημα αντίληψης και προσέγγισης σχετικά με τη φόρμουλα αντιμετώπισης των κορυφαίων ζητημάτων μιας "καυτής" ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Κασσελάκης, Ανδρουλάκης, Δούκας, Φάμελλος, Πολάκης, Παππάς αποτελούν ξεπερασμένα πρόσωπα που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, λόγω εμμονών.
Συνεπώς, κάθε προσπάθεια συνεννόησης μέσα από τα κόμματα τους θα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Δεν μπορούν να διαμορφώσουν πλατφόρμα εξουσίας από κοινού. Ο κόσμος βλέπει τα χάλια στον ΣΥΡΙΖΑ και το πόσο επικίνδυνος είναι ο εν εξελίξει "εμφύλιος", αν κάνουμε τις προβολές σε επίπεδο διακυβέρνησης της χώρας. Από την άλλη, πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση εξουσίας έχοντας επικεφαλής τον Ανδρουλάκη ή τον Δούκα. Εφόσον τα κόμματα της Κεντροαριστεράς έχουν επιλέξει να βαδίσουν σε ένα συγκεκριμένο και αδιέξοδο δρόμο, αυτό είναι πολύ καλό για τη χώρα!
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ θα δείχνουν σημάδια ιδεολογικής αγκύλωσης και ροπής προς τον λαϊκισμό, ο σκεπτόμενος ψηφοφόρος θα έχει ως μοναδική επιλογή τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της κυβέρνησης σε σχέση με το σχέδιο της για άμβλυνση των συνεπειών της ακρίβειας και την ενίσχυση των εισοδημάτων. Από την άλλη πλευρά, ο χρόνος θα λειτουργεί πολύ... αγχωτικά και εις βάρος των κομμάτων της μείζονος αντιπολίτευσης, τα οποία θα πασχίζουν περισσότερο για να παραμείνουν... ζωντανά, παρά για να πείσουν το εκλογικό σώμα ότι μπορούν να κυβερνήσουν.
Σπίρτζης κατά Κασσελάκη: Όσο αποκαλύπτεται ο ευτελισμός των 11 μηνών, τόσο περισσότεροι θα στοχοποιούνται
ΠΑΣΟΚ: Στις 24 Σεπτεμβρίου το ντιμπέιτ των υποψήφιων αρχηγών
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
