Τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η καταλυτική σχέση της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, ο ηγετικός γεωπολιτικός ρόλος στη Μεσόγειο, η βελτίωση των δημοσιονομικών προοπτικών, η συνεχής μείωση του δημοσίου χρέους και η διάθεση ενός... πλούσιου περισσεύματος παροχών προς την κοινωνία, συνθέτουν τον καμβά στον οποίο βαδίζει η κυβέρνηση, προκειμένου να ενισχύσει την εκλογική της βάση και ταυτόχρονα να αυξήσει τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο Μητσοτάκης, έχοντας ανεβάσει ψηλά τις προσωπικές "μετοχές" του, καθώς και της Ελλάδας, θα αναδεικνύει ολοένα και περισσότερο τον παρεμβατικό ρόλο της χώρας, με άξονα τις σχέσεις με την Ευρώπη και τις γειτονικές χώρες. Η προσέγγιση με την Τουρκία είναι προσεκτική, χωρίς να υπάρχουν προσδοκίες για... θαύματα, αλλά για τη διασφάλιση συνθηκών "μη πολέμου".
Ο Μητσοτάκης παρουσιάστηκε στη συνάντηση με τον Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ, έχοντας το πάνω χέρι. Άλλωστε, η Τουρκία είναι στριμωγμένη, λόγω της επιθετικής πολιτικής κατά της Ελλάδας, αλλά και της συνεργασίας του Ερντογάν με τον Πούτιν και αυτό είναι αρκετό για να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας μέσα στους κόλπους των εταίρων και συμμάχων της.
Από την άλλη πλευρά, η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία, μπορεί ακόμη να ζουν στον... δικό τους κόσμο, αλλά πολύ σύντομα θα αντιληφθούν ότι η πρόοδος τους περνάει απευθείας μέσα από τις σχέσεις τους με την Ελλάδα. Η φυλάκιση του εκλεγμένου ευρωβουλευτή και δημοκρατικά εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντι Μπελέρη, δημιουργεί πρόβλημα στον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα, ασχέτως, αν ο τύπος αυτός έχει επιλέξει να κάνει... μαγκιές!
Το ίδιο ισχύει και για τη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, η οποία μάλλον, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι οι εθνικιστικές κορώνες και οι... μαγκιές, οδηγούν αναγκαστικά σε κίνηση της... ουράς μέσα στα... σκέλια! Χθες, το βράδυ, σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ, ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός πρεσβευτής, Τζορτζ Τσούνης, ξεκαθάρισε ότι οι Σκοπιανοί παραβιάζουν του όρους της Συμφωνίας των Πρεσπών και εν ολίγοις τους προειδοποίησε ότι έχουν πάρει... στραβό δρόμο, αναδεικνύοντας παράλληλα την ισχυρότατη σχέση που έχουν χτίσει οι ΗΠΑ με την Ελλάδα.
Ο Μητσοτάκης όπου σταθεί και όπου βρεθεί αναδεικνύει τη θετική διάθεση της Ελλάδας για συνεργασία με τις δύο γειτονικές χώρες, αλλά, εφόσον οι ίδιες έχουν επιλέξει διαφορετικό δρόμο, τότε, δεν έχει άλλη επιλογή από αυτήν της... ημιίσκληρης γραμμής. Μια τέτοια γραμμή μπορεί να δώσει πρόσθετους πόντους στον ίδιο και να κάνει πιο συμπαγή την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας με φόντο την προοπτική της αναμέτρησης του 2027. Άλλωστε, ο Μητσοτάκης ξέρει ότι μπορεί να πάρει πάλι πίσω εκλογική πελατεία από τα κόμματα που βρίσκονται πιο δεξιά από τη Νέα Δημοκρατία, ανεβάζοντας... προσεκτικά τους τόνους με τους... ενοχλητικούς γείτονες!
Σε ένα άλλο επίπεδο, η Ελλάδα μπορεί να εμφανίζεται προβληματισμένη από τις εξελίξεις στη Γαλλία, αλλά η παρουσία του Μακρόν στην προεδρία έως το 2027, αποτελεί μια καλή βάση τόσο για τις διμερείς σχέσεις, όσο και για την ισχυρή παρουσία των δύο χωρών εντός της Ευρώπης. Το αποτέλεσμα των εκλογών του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, αποτελεί αναμφίβολα σημείο προβληματισμού για την ελληνική κυβέρνηση, αλλά σε κάθε περίπτωση, η εξωτερική πολιτική είναι ένα από τα πλέον ισχυρά "χαρτιά" για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στο μέτωπο της οικονομίας, αν δεν μας βρει κανένα άλλο... κακό από το εξωτερικό, είναι λογικό να αναμένεται μια σταδιακή τιθάσευση της ακρίβειας μέσα στην επόμενη τριετία, με παράλληλη αύξηση των εισοδημάτων, δημιουργώντας πιο θετικές προσδοκίες για τους πολίτες. Σημειώνεται ότι πριν από ενάμιση χρόνο, η ακρίβεια απασχολούσε τους 8 στους 10 πολίτες και τώρα 6 στους 10, με πτωτικές τάσεις.
Εφόσον αποδώσουν οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για τη συγκράτηση των τιμών, τότε θα έχει αφαιρεθεί και ένα "όπλο" από τη φαρέτρα της αντιπολίτευσης, η οποία κατηγορεί την κυβέρνηση και υπόσχεται πράγματα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν. Ενδεικτικό του ανέξοδου λαϊκισμού τους είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται καν πως τα μέτρα που προτείνουν, θα τα είχε εφαρμόσει, αν ήταν εύκολο, η σημερινή κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Φυσικά, σε μια τέτοια περίπτωση, τα ποσοστά των κομμάτων της αντιπολίτευσης θα πήγαιναν ακόμη χαμηλότερα βάζοντας ταφόπλακα στις... κουτοφαντασμένες επιθυμίες τους!
Ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει στην πράξη ότι δεν ρισκάρει τους δημοσιονομικούς στόχους, κάνει το κουμάντο του σαν καλός νοικοκύρης για να αποπληρώσουμε τα χρέη μας προς τους δανειστές νωρίτερα, θέτει κανόνες για να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή (έστω και αν προκαλεί αντιδράσεις αυτή η διαδικασία), αλλά ο τελικός στόχος είναι η διατήρηση του θετικού momentum για τα φορολογικά έσοδα και το πρωτογενές πλεόνασμα.
Η Ελλάδα δίνει κάθε μέρα εξετάσεις στις αγορές και ο Μητσοτάκης έχει θέσει ως στόχο την αναβάθμιση του αξιόχρεου τουλάχιστον στην κατηγορία Α έως τις εκλογές του 2027. Η επίτευξη ενός τέτοιου κορυφαίου στόχου μπορεί να γίνει αντικείμενο... απαξίωσης από την αντιπολίτευση, αλλά θα ενισχύσει την εικόνα του Μητσοτάκη στο εκλογικό σώμα. Και ο Έλληνας όταν έρχεται η ώρα να ψηφίσει, θέλει σιγουριά και ασφάλεια. Δεν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει, στηρίζοντας κόμματα και κομματίδια με... βεβαρημένο παρελθόν, τα οποία μόνο υπόσχονται ή υιοθετούν αναχρονιστικές ιδεολογικές "συνταγές" που έχουν αποτύχει στην πράξη.
Τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν δείχνουν σημάδια σοβαρότητας και ρεαλισμού, ενώ καθημερινά εμφανίζονται ως... αρένες όπου ανεβαίνουν πάνω τους διάφοροι και αρχίζουν τα... κλωτσομπουνίδια! Δεν διαθέτουν υπευθυνότητα και σιγουριά δεν εμπνέουν. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι με την εικόνα που παρουσιάζουν, θα ξεκολλήσουν από τα χαμηλά ποσοστά που έχουν, τότε είναι εκτός πραγματικότητας. Με κινήσεις... μικρομεγαλισμού που όμως παραπέμπουν σε... νάνους, δεν μπορούν να εμπνεύσουν σιγουριά στους πολίτες, παρά μόνο σε ένα περιορισμένο ακροατήριο, το οποίο, τους ψηφίζει από... συνήθεια.
Να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Ο Κασσελάκης με τις κινήσεις του στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρο ότι στο Συνέδριο του Οκτωβρίου θέλει να επισημοποιήσει ένα κόμμα... ιδιωτικής χρήσεως. Θα έχει διαγράψει μέχρι τότε κάμποσους και ακολούθως τους υπολοίπους. Βέβαια, βλέπει ότι αν παίξει φουλ επίθεση σε σχέση με κάποιους... ενοχλητικούς που έχει το κόμμα στην κοινοβουλευτική ομάδα, τότε κινδυνεύει να βρεθεί στην τρίτη θέση και να δώσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ! Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα αποτελεί μια οδυνηρή ήττα για τον αρχηγό... αλά Σπετσιώτα, ο οποίος παρά το ύψος του, πολιτικά είναι και θα είναι ένας... νάνος! Συνεπώς, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορεί να παίξει κάποιον ηγετικό ρόλο στις ζυμώσεις για την... προοδευτική Κεντροαριστερά, καθώς του αρκεί να διοικεί ένα κόμμα ακόμη και του 10%, όπου κανείς δεν θα τον αμφισβητεί. Αν διαγράψει εν ενεργεία βουλευτές, τότε θα τον πάρει η κατηφόρα και η πολιτική του επιβίωση θα τεθεί εν αμφιβόλω. Άρα, ο συγκεκριμένος πολιτικός τύπος, δεν έχει ούτε τις προϋποθέσεις, αλλά ούτε και τον... ούριο άνεμο για να νομίζει ότι ξαφνικά θα ξεπεράσει το... μπόι του Μητσοτάκη!
Από την άλλη πλευρά, αν νομίζει κάποιος ότι η διαίρεση του ΠΑΣΟΚ σε ομάδες και ομαδούλες, θα ξεχαστεί αμέσως μετά την εκλογή προέδρου τον Οκτώβριο, βρίσκεται εκτός τόπου και πραγματικότητας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία "στρατόπεδα" και από κοντά κάποιοι μικροί... λόχοι! Ο Ανδρουλάκης, ο Δούκας και ο Γερουλάνος, θα αναμετρηθούν για τις δύο θέσεις του... τελικού που θα βγάλουν τον νικητή, ενώ η κάθοδος της Άννας Διαμαντοπούλου (από τις πιο σοβαρές προσωπικότητες στον χώρο της Κεντροαριστεράς), θα δημιουργήσει νέα δεδομένα, αλλά πιθανότατα, όχι ανατροπές.
Όλοι θα προσπαθήσουν με θεμιτά και... αθέμιτα μέσα να "κλέψουν" οπαδούς από τις άλλες "δεξαμενές". Η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να είναι... αναίμακτη, καθώς οι τόνοι από τον Σεπτέμβριο θα ανέβουν δραματικά. Όσο θα "τρώγονται" στο ΠΑΣΟΚ, τόσο θα δίνεται η εντύπωση ότι το κόμμα δεν έχει τις προϋποθέσεις για να κυβερνήσει την περίοδο 2027-2031. Με απλά λόγια, αποκλείεται να υπάρξει πρόσωπο το οποίο θα πάρει ξαφνικά το κόμμα από το 13% και θα το οδηγήσει στο... 37% για να κυβερνήσει! Αν νομίζουν ότι η συγκυριακή έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ κατά τα χρόνια των μνημονίων από το 4% στο 36%, μπορεί να επαναληφθεί, μάλλον είναι σε άλλη διάσταση.
Η εκλογή νέου προσώπου στο ΠΑΣΟΚ, όποιο και αν είναι αυτό, απλά θα κινητοποιήσει ένα πολύ περιορισμένο αριθμό στελεχών για τη συγκρότηση ενός... ισχυρού κεντροαριστερού κόμματος. Ενόψει 2027, ο μόνος σχηματισμός που... καίγεται για να συνεχίσει να έχει... καρέκλες είναι η Νέα Αριστερά. Αν βγει ο Δούκας θα πάρει τη Νέα Αριστερά για να τη σώσει,, καθώς και μερικούς Συριζαίους που τον στήριξαν στη μετωπική σύγκρουση με τον Κώστα Μπακογιάννη και θα αρχίσουν να γίνονται πολύ... ενοχλητικοί, διεκδικώντας τα ανάλογα ανταλλάγματα. Τέτοιου είδους πρακτικές όμως, θα διώξουν κόσμο από το ΠΑΣΟΚ που δεν θέλει να δει μπροστά του... αποκρουστικές φυσιογνωμίες και... παλιόφατσες με τοξικότητα, προερχόμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ανδρουλάκης έχει τον πρώτο λόγο για να επανεκλεγεί, αλλά πολλά θα παιχτούν σε σχέση με τις συμμαχίες που θα δημιουργηθούν γύρω από το πρόσωπο του αντιπάλου του στον δεύτερο γύρο. Ακόμη και ο Δούκας να εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, είναι σίγουρο ότι θα φάει τα... μούτρα του, πιστεύοντας ότι ο Μητσοτάκης είναι... Κώστας Μπακογιάννης! Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να μπερδεύει κάποιος τη διακυβέρνηση ενός τόπου από έναν ηγέτη με μια εκλογική νίκη σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.
Στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι με φανφάρες και ιδεολογικές... παπάτζες, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη. Ο... συνωστισμός πολλών... νάνων που πιστεύουν ότι θα... ξεσκίσουν τον Μητσοτάκη, θα εξελιχθεί σε υπαρξιακό πρόβλημα για τους ίδιους και συνολικά για την κεντροαριστερά. Με έναν αμετανόητο νάρκισσο που ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ και έναν μέτριο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να υπάρξει αφήγημα αμφισβήτησης κατά του Μητσοτάκη. Η εκλογή του Παύλου Γερουλάνου ή της Άννας Διαμαντοπούλου στην αρχηγία, θα προσέδιδε άλλο κύρος στο ΠΑΣΟΚ, αλλά, σε ένα κόμμα με λιγότερους ψηφοφόρους.
Το ΠΑΣΟΚ μόνο προβλήματα θα έχει την επόμενη μέρα, όποιος και αν εκλεγεί. Ανδρουλάκης, Δούκας, Γερουλάνος, Γιαννακοπούλου, Αποστολάκη και Διαμαντοπούλου, δύσκολα θα αθροίσουν δυνάμεις. Η εκλογή του νέου προέδρου (ή η διατήρηση του σημερινού), θα σηματοδοτήσει την αντίστροφη μέτρηση για αφαιρέσεις και διαιρέσεις. Όσο για τον έβδομο υποψήφιο, Δημήτρη Κανελλάκη, αποτελεί μια ευχάριστη... νότα στη διαδικασία των εσωκομματικών εκλογών, η επόμενη μέρα των οποίων, θα έχει εντάσεις, συγκρούσεις, διαγραφές και πολύ... κλάμα!
Είναι πολλά τα λεφτά: Πόλεμο Τσίπρα – Κασσελάκη αποκαλύπτει το «ΣΥΡΙΖΑbank»
ΣΥΡΙΖΑ: Άγρια κόντρα Μωραΐτη - Σπίρτζη για το σχόλιο για τα τρολ
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
