Η χρήσιμη εμπειρία των 50 ετών ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ που διέλυσε το αριστερό-σοσιαλιστικό αφήγημα

Χθες το ΠΑΣΟΚ συμπλήρωσε 50 χρόνια πολιτικού βίου και οι απόψεις για την παρουσία και την προσφορά του, κυρίως υπό την καθοδήγηση του ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου, δίνουν και παίρνουν.

Το ΠΑΣΟΚ ήρθε σε μια περίοδο, όπου η Ελλάδα είχε ενταχθεί στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), την οποία το κόμμα και ο Ανδρέας πολέμησαν ως αντιπολίτευση. Οι θεσμικές αλλαγές που στόχευαν στην παροχή περισσότερων ελευθεριών ήταν δρομολογημένες από τη στιγμή που αποτελούσαμε μέλος της Ένωσης.

Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

Επιπλέον, επί της οκταετίας ΠΑΣΟΚ, "φάνηκαν" τα έργα στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας, καθώς ήρθαν τα πρώτα πακέτα κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, τα οποία στόχευαν στη βελτίωση των εκπαιδευτικών και υγειονομικών υποδομών. Αν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία θα έπραττε ακριβώς τα ίδια, αλλά τις αλλαγές πιστώθηκε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε το 1981 μια οικονομία με δημόσιο χρέος κοντά στο 1/3 του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος, αλλά με τις επεκτατικές πολιτικές με πρόσκαιρο όφελος αλλά χωρίς θετικό μακροπρόθεσμο αντίκρισμα ("έφαγε ο κοσμάκης ψωμάκι") εκτόξευσε τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Δύο αποτυχημένες υποτιμήσεις επί υπουργίας Αρσένη και Σημίτη, το 1983 και το 1985 αντίστοιχα, απέδειξαν το αδιέξοδο της οικονομικής πολιτικής. Ο πληθωρισμός κάλπαζε, αλλά όλοι νιώθαμε... πλούσιοι, καθώς οι τσέπες ήταν γεμάτες! Μόνο που αυτά τα λεφτά δεν προέρχονταν από την παραγωγή, την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αλλά από δανεικά και κάργα τυπωμένο χρήμα από την Τράπεζα Ελλάδος.

Τα μακροοικονομικά μεγέθη ξέφυγαν και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όταν ανέλαβε το 1990, βλέποντας να έρχεται το τσουνάμι των ελλειμμάτων από την εποχή ΠΑΣΟΚ πήγε να βάλει τάξη στα δημοσιονομικά, αλλά το δημόσιο χρέος κάλπαζε, ξεπερνώντας το 100% του ΑΕΠ! Ο διορατικός πολιτικός είχε πει στη Βουλή τρία χρόνια νωρίτερα απευθυνόμενος προς τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι με την πολιτική του θα καταντήσουμε ικέτες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κανείς δεν τον άκουσε.

Από την άλλη πλευρά, η περίοδος ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκε με την ενδυνάμωση της παρασιτικής κομματικής νομενκλατούρας. Αγράμματοι και αμόρφωτοι κατέβηκαν από... κατσικοχώρια απέκτησαν εξουσία δια του διορισμού τους στο δημόσιο, έγιναν σημαίνοντας συνδικαλιστές και συνδιοικούσαν δημόσιες επιχειρήσεις, οι οποίες πήγαν στα βράχια. Δεν ξεχνάμε την Ολυμπιακή, την ΕΤΒΑ, τις Αστικές Συγκοινωνίες, τον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων και τόσες άλλες που "φόρτωσαν" στο δημόσιο χρέος τρισεκατομμύρια δραχμές.

"Φούσκωσε" το δημόσιο χρέος, ήρθαν στο προσκήνιο τα λαμόγια και οι νοοτροπίες της λαμογιάς, αλλά ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρά το γεγονός ότι ήταν οικονομολόγος, ξέχασε την επιστήμη του και επιδόθηκε στο "σπορ" της απόλαυσης της εξουσίας, εξασφαλίζοντας την ησυχία του δια τον αλόγιστων παροχών.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν μια ιστορική φυσιογνωμία του προηγούμενου αιώνα, με τα θετικά και τα αρνητικά. Το 1993 όταν επανήλθε στην εξουσία, ανέθεσε στον αείμνηστο Γεώργιο Γεννηματά να συντάξει το πρόγραμμα σύγκλισης με στόχο την ένταξη της χώρας στο ευρώ περνώντας το μήνυμα προς τους πολίτες ότι αυτά που ήξεραν κατά την περίοδο 1981-1989 δεν θα τα ξαναδούν. Μάλιστα, είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι "ή θα αφανίσουμε το δημόσιο χρέος ή θα μας αφανίσει"! Οποία υποκρισία και περιττές παρόλες, καθώς είχε γίνει η ζημιά!

Ο Σημίτης, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ανδρέα τον Ιανουάριο του 1996 έκανε κάποια ανοίγματα και μεταρρυθμίσεις, αλλά το δημόσιο χρέος παρέμενε καρφωμένο στο 100%.

Ακολούθως, ήρθε η Νέα Δημοκρατία υπό τον Κώστα Καραμανλή, η οποία δεν προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις, αξιοποιώντας το μετα-ολυμπιακό momentum του 2004. Φοβήθηκε μην κατηγορηθεί για "δεξιές πολιτικές" και υπαναχώρησε. Στο τέλος της ημέρας όλοι κατηγορούσαν τον Καραμανλή για την είσοδο της χώρας στα μνημόνια, Λες και το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε το 2004 με μηδενικό χρέος και το 2009 χρεοκόπησε! Για την ακρίβεια, οι αγορές δεν μας δάνειζαν όταν επανήλθε στα πράγματα το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου το 2009, με το σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν"!

Τι έχουμε ζήσει σ΄ αυτόν τον τόπο...

Το υψηλό δημόσιο χρέος έχει τις ρίζες του στην οκταετία του ΠΑΣΟΚ. Υποθηκεύτηκε το μέλλον της χώρας και πολλών γενεών και αυτό θα έπρεπε να κάνει πιο συγκρατημένους τους... συντρόφους στο ΠΑΣΟΚ, ασχέτως αν οι ίδιοι δεν θέλουν να χαλάσουν το... όνειρο της πλασματικής ευημερίας. Της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη ήταν αυτά τα χρήματα. Είναι σαν να δίνεις σε ένα άτομο 20 πιστωτικές κάρτες με όριο 6.000 ευρώ η καθεμία και να νομίζει ότι με 120.000 ευρώ έγινε πλούσιος. Όταν όμως έρχεται η ώρα της πληρωμής των δόσεων, αν δεν υπάρχει εισόδημα, τότε πάει... άπατος και τα περιουσιακά του στοιχεία... ντουγρού για τον πλειστηριασμό! Αυτό έπαθε η Ελλάδα.

Ελπίζουμε ότι οι περισσότεροι έχουν λάβει τα χρήσιμα διδάγματα από τη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Ήταν καλά τότε με τα δανεικά και ψεύτικα χρήματα που είχαμε στις τσέπες μας! Κανείς δεν δαγκώνει το χέρι αυτού που δίνει χρήματα. Το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που πρέπει να επιστρέψεις τα χρήματα πίσω έχοντας απέναντι σου απλωμένα χέρια. Αν είχαμε στοιχειώδη οικονομική παιδεία και δεν ήμασταν αγράμματοι, αμόρφωτοι και αναλφάβητοι, θα ψηφίζαμε πιο συνετά και δεν θα είχαμε φτάσει εκεί που φτάσαμε με τα μνημόνια.

Η μνημονιακή περιπέτεια ήταν η τιμωρία του ΠΑΣΟΚ για τα εγκλήματα του παρελθόντος, καθώς ένα κόμμα του 47% βρέθηκε ακόμη και στο 4%. Ήταν τότε, που ο... πανέξυπνος ελληνικός λαός είχε ανακαλύψει την πολιτική... σκάντζα του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ!

Τον ρόλο του Ανδρέα Παπανδρέου της πιο σύγχρονης εποχής επιχείρησε να αναλάβει ο Αλέξης Τσίπρας, χωρίς να διαθέτει ούτε καν τα στοιχειώδη προσόντα που διέθετε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Αυτοί που απογοητεύτηκαν από το ΠΑΣΟΚ της υπερχρέωσης και του εκμαυλισμού όταν ήρθε η "λυπητερή" των μνημονίων, στράφηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι θα ξαναζήσουμε τις "χρυσές" εποχές του Ανδρέα!

Ο Τσίπρας έταξε "λαγούς με πετραχήλια", αλλά όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη. Η απαξίωση του ΠΑΣΟΚ και η συνεχής απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, δηλαδή του λαϊκισμού. Το αριστερό-σοσιαλιστικό πολιτικό "σχολείο" του τυχοδιωκτισμού, του παρασιτισμού, του εκμαυλισμού, της αδιαφάνειας και της υπερχρέωσης έχει πέσει θύμα των ονειρώξεων του. Η προσκόλληση στις εποχές του Παπανδρεϊσμού για να συγκινηθούν τα πλήθη έχει οδηγήσει στο απόλυτο κενό αυτά τα δύο κόμματα. Θαύματα δεν ξαναγίνονται και όσο δεν σοβαρεύονται δεν πρόκειται να δουν εξουσία.

Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ως δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, καθώς υποχωρεί συνεχώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Θεία Δίκη κατά του λαϊκισμού φαίνεται ότι λειτουργεί και τα δύο προαναφερόμενα κόμματα έχουν πατήσει την "μπανανόφλουδα". Κλείνουν το μάτι σε εποχές Ανδρέα, λες και οι πολίτες τρώνε... κουτόχορτο! Ο Ανδρέας έφυγε από την εξουσία και μέχρι την τελευταία ημέρα μοίραζε λεφτά, για τα οποία ήταν μαθηματικώς βέβαιο ότι θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να επιστραφούν.

Μετά και την οδυνηρή εμπειρία επί ΣΥΡΙΖΑ, ας μην απορούν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων της Κεντρο-Αριστεράς, γιατί είναι τόσο απαξιωμένα. Γιατί πολύ απλά, είναι η οικονομία ηλίθιε!

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις