Ο Μητσοτάκης θα επιδιώξει να έχει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον προσεχή Μάρτιο, όπου, κατά τα φαινόμενα, θα έχουμε αλλαγή φρουράς.
Ο Μητσοτάκης, παρά τη σχετική πίεση που υπάρχει στο εσωτερικό του κόμματος του, εντούτοις, εξακολουθεί να έχει την πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεων με τάσεις συνεχούς ανάκαμψης. Επιπλέον, εξακολουθεί να αποδεικνύει ότι μπορεί να παίξει... μπάλα σε πολλά... ταμπλό, μέχρι να καταλήξει στο κατάλληλο πρόσωπο για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Αναμφίβολα, μέχρι την εκλογική διαδικασία θα επιδιώξει να έχει ανοικτή γραμμή με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος εκ των πραγμάτων, αναδεικνύεται στον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστω και αν αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη σε αριθμητικό επίπεδο μέσα στη Βουλή.
Εύκολα ή δύσκολα αναμένεται να υπάρξει συναίνεση στο πρόσωπο του ΠτΔ, αλλά από κει και πέρα, τα δεδομένα αναμένεται να αλλάξουν. Ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, αλλά όχι με τους όρους που γνωρίζαμε μέχρι και πριν από μερικούς μήνες. Αυτό, εκλαμβάνεται ως μειονέκτημα από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, μετά την ολοκλήρωση της εσωκομματικής μάχης και ενώ υπολείπεται περίπου 10 μονάδες της Νέας Δημοκρατίας στις δημοσκοπήσεις, μιλάει για δική του... νίκη το 2027! Ευτυχώς που δεν έχει μιλήσει για αυτοδυναμία με δεκακομματική Βουλή!
Αναμφίβολα, οι πολιτικές εξελίξεις της επόμενης τριετίας βρίσκονται στα χέρια του Μητσοτάκη και περνούν μέσα από το λύσιμο του "Γόρδιου Δεσμού" του εκλογικού νόμου.
Ο Μητσοτάκης μπορεί να δεσμεύτηκε στην τελευταία Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι δεν θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο, ωστόσο, με το σημερινό κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα, θα βρεθεί στον αέρα η πολιτική σταθερότητα στη χώρα το 2027 και ως εκ τούτου, την ίδια στιγμή που η οικονομία θα πρέπει να στηρίζεται σε στέρεες βάσεις, εμείς θα έχουμε ακυβερνησία. Άρα, ο Μητσοτάκης μπορεί να επικαλεστεί την ακυβερνησία και να περάσει πιο εύκολα στην κοινή γνώμη την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Ωστόσο, το περιεχόμενο αυτή της αλλαγής, πρέπει να συνίσταται στην επαναφορά του "μπόνους" των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα (παλαιότερος νόμος Παυλόπουλου) και στον καθορισμό ορίου εισόδου 5% στη Βουλή.
Το σημερινό εκλογικό σύστημα είναι σχεδόν αδύνατον να δώσει την αυτοδυναμία στη Νέα Δημοκρατία. Μάλιστα, αν στην επόμενη Βουλή μπουν 9-10 κόμματα και η ΝΔ πετύχει ποσοστό 33%-35%, τότε δεν θα εκλέξει περισσότερους από 130 βουλευτές. Αυτό σημαίνει ότι ο Μητσοτάκης θα πρέπει να στραφεί αναγκαστικά στο ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας. Το ΠΑΣΟΚ αρνείται προφανώς μια τέτοια συζήτηση και πολύ περισσότερο συνεργασία. Όμως, υπό κάποιες πολύ ιδιαίτερες και πιεστικές συνθήκες, δεν γίνεται να μην εξετάσει το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία.
Μπορεί ο Ανδρουλάκης να μη θέλει τον Μητσοτάκη, αλλά οι συνθήκες και ο διεθνής παράγοντας μπορεί να αναγκάσουν το ΠΑΣΟΚ να βάλει πολύ νερό στο κρασί του. Θεωρητικό το σενάριο, αλλά σε κάθε περίπτωση, "οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις", όπως είχε δηλώσει το 2009 ο Κώστας Καραμανλής. Σε κάθε περίπτωση το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι και τόσο εύκολο να ακολουθήσει τη γραμμή "όχι σε όλα" και όλα τα... σφάζω και τα... μαχαιρώνω, όπως θέλω εγώ!