Οι πρωτοβουλίες του Μητσοτάκη σε σχέση με το κυβερνητικό έργο, αλλά και την πολιτική σκακιέρα, θα κινούνται πλέον σε ένα διαφορετικό μοτίβο, από αυτό που ξέραμε μέχρι σήμερα.
Παρά τη δική του φθορά, αλλά και της κυβέρνησης, θέλει να στείλει το μήνυμα προς το εκλογικό σώμα ότι αυτός μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή διακυβέρνηση, μέσα από την αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία, γιατί πολύ απλά ό,τι έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια, οφείλεται ακριβώς σε αυτό. Επιπλέον, με βάση το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί ουσιαστικά τη νέα αξιωματική αντιπολίτευση, ο Μητσοτάκης θα ανεβάσει το μέτρο σύγκρισης φέρνοντας σε πρώτο πλάνο τον Ανδρουλάκη, ώστε να φανεί η διαφορά.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Το μειονέκτημα του... αναβαπτισμένου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ είναι ότι λόγω της μεγάλης πίεσης και της αμφισβήτησης που υπέστη κατά το προηγούμενο διάστημα, θα επιχειρήσει να... ξεμπουκώσει, ανεβάζοντας ψηλά τον πήχυ. Το έκανε κατά τη συζήτηση στη Βουλή λέγοντας στον Μητσοτάκη ότι θα του... δείξει την πόρτα της εξόδου στις εκλογές, λαμβάνοντας την απάντηση "ελάτε με φόρα" και παραπέμποντας σε εκλογές το 2027. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αν κυριευθεί από το "σύνδρομο" Δούκα, θα ξεφουσκώσει πολύ γρήγορα, ενώ αν ανοίξουν νέα εσωκομματική μέτωπα, τότε θα πρέπει να αλλάξει την τακτική διαχείρισης του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε επίπεδο σύγκρισης υστερεί θεαματικά έναντι του πρωθυπουργού και μάλλον δεν θα πρέπει να παίρνει θάρρος επειδή η δημοσκόπηση της πολύ... φιλικής προς το ΠΑΣΟΚ Metron Analysis τον φέρνει στην πρώτη θέση από πλευράς δημοφιλίας, αλλά σε επίπεδο καταλληλότητας για την πρωθυπουργία του δίνει 6%, όταν ο Μητσοτάκης έχει 27%!
Το σχέδιο Μητσοτάκη για να παραμείνει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού
Ο πρωθυπουργός παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, αφήνει τον... κουρνιαχτό να κατακαθίσει και μεθοδεύει τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης, ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω η Νέα Δημοκρατία και να επιστρέψει στα... κυβικά του το ΠΑΣΟΚ, το οποίο για ψυχολογικούς και αντανακλαστικούς λόγους έχει ενισχυθεί την τελευταία περίοδο, μετά το πέρας της εσωκομματικής διαδικασίας.
Ο Μητσοτάκης, με αφορμή και την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον προσεχή Μάρτιο, εκ των πραγμάτων πρέπει να αναζητήσει ευρύτερες συναινέσεις. Αν όμως ο Ανδρουλάκης συνεχίσει αυτόν τον... αλαζονικό τσαμπουκά που επιδεικνύει, τότε ο Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος να αλλάξει... τακτική. Για την ακρίβεια, όπως έχει λειτουργήσει πολλές φορές με μηδενική ανοχή οδηγώντας στελέχη του στην έξοδο, έτσι δεν πρόκειται να διστάσει να... πετσοκόψει και τον βασικό του αντίπαλο. Και είναι πάρα πολύ εύκολο να το κάνει, αν προκληθεί...
Η περίπτωση της αποκάλυψης των προστατευόμενων μαρτύρων της Novartis, "της μεγαλύτερης σκευωρίας από συστάσεως του ελληνικού κράτους", βάζει στο κάδρο ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, έχει μπλέξει σε έναν άνευ προηγουμένου εσωκομματικό πόλεμο, με τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα να έχουν ξεφύγει από το αποδεκτό πολιτικό πλαίσιο αντιπαράθεσης. Η υπόθεση της Novartis αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για περαιτέρω απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε ο νέος αρχηγός του να παραλάβει ένα κόμμα, του οποίου τα ποσοστά δεν θα είναι... επικίνδυνα για τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του 2027, αν αθροιστούν με αυτά του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη στιγμή, σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις, η ΝΔ αθροίζει ποσοστό ίσο ή ελαφρώς μεγαλύτερο από το άθροισμα των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς.
Από την άλλη πλευρά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προσπαθήσει να μαζέψει τις απώλειες και από τα δεξιά του, κάτι που φαίνεται σε πρώτη φάση να επιτυγχάνεται, έστω και σε μικρό βαθμό, μετά τις εξάρσεις των Βελουπολονατσιών περί... ξεπουλήματος της Ελλάδας στην Τουρκία! Το κατά πόσο συνιστά "ξεπούλημα" η παραπομπή της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ενώ την ίδια ώρα, η εθνική άμυνα της χώρας ενισχύεται με όπλα-"φονιάδες", όπως τα μαχητικά Ραφάλ, οι φρεγάτες "Μπελαρά" και άλλα, αυτό μόνο στο μυαλό... ανόητων μπορεί να υπάρχει! Όταν έχουμε να κάνουμε με "ψεκασμένους" και εύκολα "θύματα" των ανόητων "Πουτινόφιλων" της δεξιάς, εκεί η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια! Όπως, το ίδιο συμβαίνει και με τους αντίστοιχους της Αριστεράς...
Πώς θα αντιμετωπίσει πολιτικά ο Κυριάκος την Αριστερά και την Ακροδεξιά
Η στρατηγική του Μητσοτάκη τα επόμενα χρόνια θα στηριχθεί στο αμφίπλευρο... σφυροκόπημα.
Το ΠΑΣΟΚ, κάθε φορά που θα υπόσχεται κάτι δια του Ανδρουλάκη, θα παίρνει απαντήσεις από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπό το νέο αρχηγό (;) θα στριμώχνεται συνεχώς για το... αμαρτωλό παρελθόν του. Επιπλέον, η κυβέρνηση μάλλον θα σταματήσει να δείχνει τη σημερινή ανοχή στο ΚΚΕ των απεργιών και του μπάχαλου, η Ελληνική Λύση θα αντιμετωπιστεί με όρους "σκληρού ροκ", η Κωνσταντοπούλου της Πλεύσης Ελευθερίας θα λαμβάνει... πληρωμένες απαντήσεις, η "Νίκη" θα είναι αδιάφορη για την κυβέρνηση καθώς τείνει να φθαρεί, η "Φωνή Λογικής" δεν θα μείνει στο απυρόβλητο και η Νέα Αριστερά, ως πολιτικό "τέκνο" του τυχοδιώκτη Τσίπρα, θα αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει σύμμαχος του ΠΑΣΟΚ, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Οι πολύ αρνητικές γεωπολιτικές εξελίξεις και κυρίως το μέτωπο της Μέσης Ανατολής αποτελούν τους καταλύτες για τη διαμόρφωση των πολιτικο-οικονομικών συνθηκών της επόμενης τριετίας. Αν το Ισραήλ καθαρίσει με το Ιράν και επανέλθει η ηρεμία στην περιοχή, αυτό θα είναι ένα θετικό νέο, υπό την έννοια ότι δεν θα ανοίξουν νέες πληγές στον πληθωρισμό και κυρίως στο μέτωπο των τιμών της ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ρεύμα).
Χαμηλός πληθωρισμός σημαίνει άμβλυνση του προβλήματος της ακρίβειας σε βάθος τριετίας, Σε αυτό θα έχουν συμβάλλει οι αυξήσεις εισοδημάτων (ο κατώτατος θα φτάσει τα 950 ευρώ τις... παραμονές των εκλογών του 2027), οι μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις, τα έργα υποδομής, η μονοψήφια ανεργία κλπ. Επιπλέον, η ενίσχυση της οικονομίας και η βελτίωση των οικονομικών των νοικοκυριών θα αποτελέσουν τη βάση για τον καθορισμό της ψήφου, αμβλύνοντας αναλόγως και την επίδραση προβλημάτων της καθημερινότητας, όπως αυτά της υγείας, του μεταναστευτικού και της εγκληματικότητας, τα οποία συμβάλλουν στη διόγκωση της δυσαρέσκειας με άξονα την ακρίβεια.
Ο Μητσοτάκης θα παραμείνει σταθερός στη στρατηγική του μεσαίου χώρου, θα επιχειρήσει να αναδείξει τη διαφορά που έχει σε σχέση με την Κεντροαριστερά και τους αρχηγούς των κομμάτων της, ενώ θα ρίξει το βάρος στην αποδυνάμωση των επιχειρημάτων της ακροδεξιάς ατζέντα. Σε κάθε περίπτωση, θέλει να φτάσει στις εκλογές πρώτος και με διαφορά, έστω και αν δεν κερδίσει την αυτοδυναμία. Σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ επιμείνει στη γραμμή "δεν θέλω πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη", τότε οι αγορές θα αντιδράσουν. Αν είναι πρώτο το ΠΑΣΟΚ και χρειάζεται τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, τότε οι αγορές δεν θα είναι τόσο... φιλικές προς την Ελλάδα, γιατί θα έχει διαταραχθεί ο κύκλος της πολιτικής σταθερότητας που εξασφαλίζει σήμερα ο Μητσοτάκης.
Εν τέλει, ο πρωθυπουργός, κοιτώντας προς το μέλλον, θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν τον βαθμό συναίνεσης του ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας το 2027 ή να προχωρήσει εγκαίρως στην αλλαγή του εκλογικού νόμου. Η επιστροφή στο απευθείας μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα και η "αποστείρωση" της επόμενης Βουλής από διάφορα τυχοδιωκτικά και λαϊκίστικα κομματίδια με την αύξηση του ορίου εισόδου, αποτελεί εν τέλει εθνικό ζήτημα.
Μια Βουλή με 9-10 κόμματα θα είναι ό,τι χειρότερο για την ομαλή πορεία της οικονομίας και της χώρας. Ιδίως, αν λάβουμε υπόψιν μας ότι σχεδόν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι αντι-ευρωπαϊκά και φιλοπουτινικά! Εφόσον οι αγορές διαπιστώσουν πολιτικά "πειράματα" στην Ελλάδα, δεν θα αργήσουν να μας... επιστρέψουν ομόλογα, μετοχές και άλλα περιουσιακά στοιχεία, ρίχνοντας το ανάλογο "ξύλο" προς... συμμόρφωση. Οι σημερινοί αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, ο οποίος θέτει σε πρώτο πλάνο τον αντι-μητσοτακισμό και την ανατροπή της σημερινής κατάστασης, κάτι που αναμφίβολα θα πλήξει τα εθνικά συμφέροντα.
Το 2027 μπορεί να πέφτει κάπως μακριά, αλλά πρέπει να γνωρίζουν όλοι από τώρα, ποιο θα είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε αν κάνουμε λάθος επιλογές και χάσουμε το πρώτο και σημαντικότερο πλεονέκτημα που διαθέτουμε σήμερα: την πολιτική σταθερότητα.