Τα «πυρά» του κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Στέφανου Κασσελάκη, της πολιτικής τακτικής που αυτός έχει υιοθετήσει, καθώς στελεχών του κόμματος εξαπολύει για άλλη μια φορά ο Θανάσης Καρτερός, με άρθρο του στην εφημερίδα «Αυγή».

Όπως αναφέρει «Αντιπολιτευτικές αφέλειες απέναντι σε τέτοια στάση δεν συγχωρούνται. «Δεν ντρέπεστε;» αναφώνησε μαινόμενος σε κάποια στροφή της ομιλίας του, απευθυνόμενος στη δημοκρατική αντιπολίτευση. Δεν έχουν, βέβαια, κανένα λόγο να ντρέπονται, το αντίθετο μάλιστα. Έχουν, όμως, εκατό λόγους να είναι σοβαροί, μετρημένοι, σεμνοί στη σκιά μιας τραγωδίας. Οι του ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα, που ξέρουν από πικρή πείρα ότι υπερβολές, φραστικές ρήξεις, ανέξοδες προκλήσεις και προτάσεις ποτέ δεν ωφέλησαν. Ότι χρειάζονται σήμερα περισσότερο από ποτέ επίγνωση και περίσκεψη. Γείωση, στην οποία ορκίζονται».

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει για δεύτερο κόμμα, αλλά για τη μεγάλη ανατροπή. Ως τότε σιωπή…», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Θανάσης Καρτερός, κάνοντας λόγο για την ύπαρξη «καθεστώτος προεδρικής πολυπραγμοσύνης και συλλογικής σιωπής ή εκ των υστέρων συναίνεσης» εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αφήνει, δηλαδή, αιχμές τόσο κατά του Στέφανου Κασσελάκη, όσο και κατά επώνυμων στελεχών του κόμματος που «που ή σπεύδουν να υιοθετήσουν ως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ τις θέσεις του προέδρου, τις οποίες μαθαίνουν από τα ΜΜΕ, ή σιωπούν υπό το καθεστώς αιφνιδιασμού, επιβεβαιώνοντας έτσι όσα ο Στέφανος Κασσελάκης δηλώνει, ότι το κόμμα διακατέχεται πλέον από ομοψυχία και πολιτική ενότητα».

Τα βέλη που «εκτοξεύει» εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη

Ο Θανάσης Καρτερός «σφάζει με το γάντι» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, λέγοντας με σκωπτικό τρόπο ότι ο Στέφανος Κασσελάκης συνηθίζει να παρακάμπτει τα συλλογικά όργανα του κόμματος, όπως είναι η Κ.Ε., η Γραμματεία, το Πολιτικό Κέντρο ή το Εκτελεστικό Γραφείο, με τις ευλογίες των επώνυμων στελεχών που επιλέγουν να σιωπήσουν.

«Δεν έχει πρόβλημα ο Στέφανος Κασσελάκης να δημοσιοποιεί ως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ρηξικέλευθες προσωπικές του θέσεις. Το κάνει συστηματικά. Κι ενώ ορκίζεται στη συλλογικότητα, το κάνει χωρίς να υποκύπτει στην ανάγκη και τη βάσανο των συλλογικών οργάνων», επισημαίνει ο Θανάσης Καρτερός στο άρθρο του στην «Αυγή».