Ο Χρήστος Σπίρτζης, παρότι εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ με το μεγάλο κύμα των «ΠΑΣΟΚογενών» μετά το 2012, είχε φροντίσει με τρόπο πολύ επιδέξιο να ενσωματωθεί στο «προεδρικό» περιβάλλον και να φαντάζει... πιο ΣΥΡΙΖΑ από τους ΣΥΡΙΖΑίους.
Η στενή πολιτική και φιλική του σχέση με τον Νίκο Παππά, όπως και τα «κολλητηλίκια» με τον Αλέκο Φλαμπουράρη και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα προφανώς και βοήθησαν σ’ αυτό.
Όμως, τώρα, ο Σπίρτζης είδε το... φως το αληθινό και θυμήθηκε τα νιάτα του: έχοντας έρθει σε πολιτική διάσταση με τον Νίκο Παππά και τη Ρένα Δούρου, δηλαδή την μισή «προεδρική» τάση, ο Σπίρτζης επιχειρεί όχι απλώς να ομαδοποιήσει μεταξύ των «προεδρικών» τους «ΠΑΣΟΚογενείς», αλλά και να εμφανιστεί ως ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός τους, προκειμένου να έχει διαπραγματευτική δύναμη στο εσωτερικό του κόμματος ως «τασάρχης».
Δεν πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο, αν ο Σπίρτζης καταφέρει να γίνει «αρχιΠΑΣΟΚος», να τινάξει στον αέρα και όλες τις αποφάσεις που αφορούν στον οδικό χάρτη για εκλογή ηγεσίας και έκτακτο συνέδριο.