Σε πλήρη απόγνωση και μεγάλη απογοήτευση βρίσκεται ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας εγκλωβίσει με τις πολιτικές του επιλογές το κόμμα του σε ένα βαρομετρικό χαμηλό.
Η αδυναμία της ηγεσίας της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ορθώσει μετά τη βαριά εκλογική ήττα του 2019 έναν σύγχρονο πολιτικό λόγο και να καταθέσει στους πολίτες μια σοβαρή και κοστολογημένη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης την έχουν οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο, ενώ η δημοσκοπική καθίζηση έχει σπείρει τον πανικό στα μεσαία στελέχη και την κομματική βάση.
Η αγωνία στην Κουμουνδούρου έχει φτάσει στο κόκκινο, γι’ αυτό και επιστρατεύουν τις τελευταίες εφεδρείες, φτάνοντας στο σημείο να εργαλειοποιήσουν το θέμα της πανδημίας για να αποκομίσουν μικροκομματικά οφέλη.
Η πρόσφατη επίκαιρη επερώτηση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση στις ΜΕΘ και την πανδημία προκαλεί γέλιο αν όχι θυμηδία για τον τρόπο άσκησης αντιπολίτευσης από μια ομάδα που θέλει μεν να λέγεται προοδευτική, αλλά χρησιμοποιεί τις πιο αναχρονιστικές μεθόδους για να καλύψει την πολιτική της γύμνια.
Σε όλο αυτό το σκηνικό απελπισίας που πλήττει την Κουμουνδούρου συμβάλλουν δύο ακόμη καθοριστικοί παράγοντες.
Ο ένας αφορά στην εσωκομματική διαδικασία στο ΚΙΝΑΛ και στην προοπτική που αυτή ανοίγει για την επόμενη μέρα, ενώ ο δεύτερος με το ενδεχόμενο οι εκλογές να πραγματοποιηθούν νωρίτερα από το συνταγματικό χρόνο, εξέλιξη που θα αποτελούσε αποτρεπτικό παράγοντα για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τον πρώην πρωθυπουργό και η πίεση που δέχεται και από το εσωτερικό του κόμματος του τον οδηγούν σε αλλεπάλληλα λάθη.