Ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε μια μεγάλη νίκη στις αμερικανικές εκλογές, χωρίς να χρειαστεί να περιμένουμε μέρες για το τελικό αποτέλεσμα.
Το καθυστερημένο χρίσμα των Δημοκρατικών προς την Αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις σε σχέση με τον αδύναμο Τζο Μπάιντεν αποτελεί κατ΄ αρχάς τη βάση για να μπορέσει ο Τραμπ να κάνει τη διαφορά.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η χαμένη των χθεσινών εκλογών μας αφήνει ως... ανάμνηση το θέμα των αμβλώσεων και τίποτα περισσότερο. Δεν διατύπωσε κάποιες θέσεις για την οικονομία, η οποία, αποτελεί ισχυρό "χαρτί" για τον Τραμπ. Οι Αμερικανοί για δεύτερη φορά στην ιστορία τους είπαν όχι σε γυναίκα Πρόεδρο, καθώς το ίδιο είχε συμβεί και το 2016 με τη Χίλαρι Κλίντον.
Ο Τραμπ, ως εκατομμυριούχος φαίνεται ότι έπεισε περισσότερο τους Αμερικανούς πολίτες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Η ακρίβεια και η πίεση της μικρομεσαίας τάξης ήταν ο δεύτερος λόγος για τον οποίο οι ψηφοφόροι είπαν ναι στον Τραμπ, αλλά ταυτόχρονα, στα ώτα ακόμη και των μεταναστών ήχησε... ευχάριστα η θέση του για θανατική ποινή σε όσους σκοτώνουν Αμερικανούς πολίτες και αστυνομικούς!
Ο Τραμπ έπαιξε επί της ουσίας σε αντισυστημικό επίπεδο, έχοντας απέναντι του το ίδιο σύστημα που είχε στηρίξει τη Χίλαρι Κλίντον στις εκλογές του 2015. Τους πικάρισε, απείλησε και κέρδισε. Πέρασε ο λόγος του για νοικοκύρεμα της οικονομίας, μείωση των στρατιωτικών δαπανών, επιβολή δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα, προώθηση της αμερικανικής επιχειρηματικότητας, κυνήγι στους λαθρομετανάστες και πάει λέγοντας.
Ο Τραμπ κέρδισε κοινά τα οποία ήταν ασύμβατα σε σχέση με τη ρητορική του, τα οποία προφανώς αισθάνθηκαν ότι πρέπει να καταψηφίσουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν. Έτσι, κατάφερε να επικρατήσει σε επίπεδο λαϊκής ψήφου, αλλά και στη Γερουσία. Από δω και πέρα έχουμε μπροστά μας ένα σύνθετο σκηνικό. Έως τις 20 Ιανουαρίου που θα αναλάβει τα καθήκοντα του, μπορεί να συμβούν πολλά σε σχέση με τους δύο πολέμους που έχουμε στη γειτονιά μας ή όλοι οι εμπλεκόμενοι να περιμένουν από τον νέο πρόεδρο να βάλει την προσωπική του σφραγίδα.
Η δεύτερη θητεία Τραμπ και εφόσον φτάσει έως το τέλος της (...), αναμένεται να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων σε πολλά επίπεδα. Κάποιοι λένε ότι στη δεύτερη και τελευταία θητεία του, δεν θα είναι αυτός που γνωρίσαμε την περίοδο 2016-2020 και θα βάλει νερό στο κρασί του, σε σχέση με πολλά ακραία που έχει υποστηρίξει. Ο κόσμος δεν ξέρουμε αν θα αλλάξει και προς ποια κατεύθυνση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επηρεαστεί με βάση τα νέα δεδομένα. Βέβαια, ένα πρόσωπο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να κάνει... τρέλες, καθώς το αμερικανικό σύστημα έχει ασφαλιστικές δικλείδες, τόσο ως προς τη λήψη αποφάσεων, όσο και ως προς την εφαρμογή τους. Όμως, όλα θα φανούν στην πράξη.
Σε επίπεδο αντίδρασης των αγορών είδαμε από νωρίς το πρωί να σημειώνεται ράλι στις μετοχές, ενίσχυση του δολαρίου και πάει λέγοντας. Αυτό σημαίνει ότι προεξοφλείται μια οικονομική πολιτική που θα ευνοήσει την αμερικανική οικονομία, αλλά την ίδια στιγμή, όλα θα πρέπει να μπουν στο ζύγι σε σχέση με τις αποφάσεις που θα λάβει, όταν αναλάβει τα καθήκοντα του. Οι αποφάσεις του μπορεί να είναι αρνητικές για την ευρωπαϊκή οικονομία, οπότε η Ευρώπη θα πρέπει να κάνει από τώρα τα κουμάντα της.
Από την άλλη πλευρά, στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής υπάρχουν ανοικτές και χαίνουσες πληγές. Θα ευνοήσει ο Τραμπ μια ισοπεδωτική πολιτική των Ισραηλινών έναντι του Ιράν, αν μέχρι τότε το Ισραήλ δεν έχει εμπλακεί σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που θα επηρεάσει τον πλανήτη, πριν πάρει τη σκυτάλη της διακυβέρνησης των ΗΠΑ; Θα μπορέσει να σταματήσει τον Πούτιν στην Ουκρανία, αν μέχρι τότε δεν έχει κάνει το ίδιο ο Μπάιντεν, πιέζοντας τον Ζελένσκι να συνθηκολογήσει; Η συνέχεια προσεχώς...