Μέσω σεισμικών κυμάτων ερευνητική ομάδα ανακάλυψε μια άγνωστη δακτυλιοειδή δομή μέσα στην στροβιλιζόμενη λίμνη λιωμένου μετάλλου που είναι γνωστή ως «εξωτερικός πυρήνας» της Γης.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science Advances» οι ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν την περιοχή που είναι παράλληλη με τον ισημερινό και όπως λένε έχει ένα σχήμα που παραπέμπει σε ντόνατ.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι δεν μπορούσαν να φτάσουν στον πυρήνα με την τρέχουσα τεχνολογία και έτσι ανέλυσαν όλες τις μορφές σεισμικών κυμάτων που δημιουργούνται από μεγάλους σεισμούς καθώς ταξίδευαν μέσα από αυτόν. Βρήκαν ότι τα κύματα επιβραδύνθηκαν καθώς περνούσαν από ένα τμήμα του εσωτερικού του Γης λίγο πριν από τον μανδύα.
«Κατανοώντας τη γεωμετρία των μονοπατιών των κυμάτων και τον τρόπο με τον οποίο διασχίζουν τον όγκο του εξωτερικού πυρήνα, ανακατασκευάσαμε τους χρόνους ταξιδιού τους στη Γη».
Συνειδητοποιήσαμε ότι τα σεισμικά κύματα επιβραδύνονται σε μια σπειροειδή ζώνη που μοιάζει με ντόνατ. Η κατανόηση του εξωτερικού πυρήνα είναι πολύ σημαντική καθώς έπαιξε κρίσιμο ρόλο για την επιβίωση της ζωής στην επιφάνεια. Είναι υπεύθυνος για το μαγνητικό πεδίο, το οποίο προστατεύει τη Γη από τον συνεχή βομβαρδισμό φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο», αναφέρει ο Χρόβχε Τκάλτσιτς γεωφυσικός του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Οι μηχανισμοί
Ταξιδεύοντας στο κέντρο της Γης μέσω σεισμικών κυμάτων ερευνητική ομάδα ανακάλυψε μια άγνωστη δακτυλιοειδή δομή μέσα στην στροβιλιζόμενη λίμνη λιωμένου μετάλλου που είναι γνωστή ως «εξωτερικός πυρήνας» του πλανήτη μας. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science Advances»οι ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν την περιοχή που είναι παράλληλη με τον ισημερινό και όπως λένε έχει ένα σχήμα που παραπέμπει σε ντόνατ.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι δεν μπορούσαν να φτάσουν στον πυρήνα με την τρέχουσα τεχνολογία και έτσι ανέλυσαν όλες τις μορφές σεισμικών κυμάτων που δημιουργούνται από μεγάλους σεισμούς καθώς ταξίδευαν μέσα από αυτόν. Βρήκαν ότι τα κύματα επιβραδύνθηκαν καθώς περνούσαν από ένα τμήμα του εσωτερικού του Γης λίγο πριν από τον μανδύα.
«Κατανοώντας τη γεωμετρία των μονοπατιών των κυμάτων και τον τρόπο με τον οποίο διασχίζουν τον όγκο του εξωτερικού πυρήνα, ανακατασκευάσαμε τους χρόνους ταξιδιού τους στη Γη»,
Συνειδητοποιήσαμε ότι τα σεισμικά κύματα επιβραδύνονται σε μια σπειροειδή ζώνη που μοιάζει με ντόνατ. Η κατανόηση του εξωτερικού πυρήνα είναι πολύ σημαντική καθώς έπαιξε κρίσιμο ρόλο για την επιβίωση της ζωής στην επιφάνεια. Είναι υπεύθυνος για το μαγνητικό πεδίο, το οποίο προστατεύει τη Γη από τον συνεχή βομβαρδισμό φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο», ανέφερε ο Χρόβχε Τκάλτσιτς γεωφυσικός του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Τα ρεύματα που κινούνταν μέσα στο λιωμένο σίδηρο και το νικέλιο λειτουργούσαν σαν ένα «γιγάντιο δυναμό» που παρήγαγε και συντηρούσε το μαγνητικό πεδίο της Γης.
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη γιατί η Γη εξακολουθεί να έχει ενεργό αυτό το δυναμό ενώ πολλοί άλλοι πλανήτες δεν το έχουν: «Μπορούμε να πούμε ότι κατανοούμε τις επιφάνειες άλλων πλανητών με περισσότερες λεπτομέρειες από το εσωτερικό του πλανήτη μας. Το εσωτερικό της Γης είναι ένα συμπαγές κέντρο που περιέχει τον εσωτερικό πυρήνα, που περικλείεται από έναν υγρό εξωτερικό πυρήνα και μετά τον μανδύα που εξίσου απέραντος. Συνολικά ο πυρήνας είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τον Άρη. Μπορούμε να το σκεφτούμε ως πλανήτη μέσα στον δικό μας πλανήτη.
Δεν γνωρίζουμε το ακριβές πάχος του ντόνατ, αλλά συμπεράνουμε ότι φτάνει μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα κάτω από το όριο πυρήνα-μανδύα. Η άνωση της δομής υποδηλώνει την παρουσία ελαφρύτερων χημικών στοιχείων όπως πυρίτιο, θείο, οξυγόνο, υδρογόνο ή άνθρακα. Αυτό που κάνει αυτό το πεδίο πραγματικά συναρπαστικό είναι ότι σχεδόν όλα όσα γνωρίζουμε είναι ένα συμπέρασμα που βασίζεται στα δεδομένα που έχουμε στην επιφάνεια» λέει ο Τκάλτσιτς.
Η ερευνητική ομάδα λέει ότι η ανακάλυψη «ανοίγει μια κουρτίνα» που έκρυβε στοιχεία για τη δυναμική του μαγνητικού πεδίου της Γης, ωστόσο υπάρχουν όπως λένε ακόμη πολλά μυστήρια για τον εξωτερικό πυρήνα της Γης που επιζητούν επίλυση. Τα ρεύματα που κινούνταν μέσα στο λιωμένο σίδηρο και το νικέλιο λειτουργούσαν σαν ένα «γιγάντιο δυναμό» που παρήγαγε και συντηρούσε το μαγνητικό πεδίο της Γης.