Η ώρα της κρίσης πλησιάζει στη Γαλλία, με την κυβέρνηση Μπαρνιέ να βρίσκεται αντιμέτωπη με τις προτάσεις μομφής της αριστεράς και της ακροδεξιάς.
Οι νομοθέτες ψηφίζουν σήμερα Τετάρτη (4/12) για τις προτάσεις δυσπιστίας που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ρίξουν τον εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό, βαθαίνοντας την πολιτική κρίση στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης.
Και η Γαλλία θα μείνει χωρίς κυβέρνηση για άλλη μια φορά, όπως η γειτονική Γερμανία.
Με άλλα λόγια η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει χωρίς τον καθοριστικής οικονομικο/πολιτικής σημασίας «γαλλογερμανικό άξονα», με πρόεδρο εξαμήνου στην Ε.Ε. τον Όρμπαν της Ουγγαρίας και με την πλέον αδύναμη από πλευράς πολιτικής υποστήριξης στο Ευρωκοινοβούλιο, Κομισιόν, υπό την ηγεσία της «υπόδικης» (για τα εμβόλια) κας Φον Ντερ Λάιεν…
Όλα αυτά σε ένα περιβάλλον όπου μαίνονται δύο πολεμικά μέτωπα σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, τα οποία επεκτείνονται με νέα ανοίγματα (Συρία, κ.λ.π.), μόλις ένα περίπου μήνα πριν αναλάβει ο Τραμπ στην Ουάσιγκτον και αρχίσει να εξαπολύει τον «δασμολογικό» του Αρμαγεδδώνα…
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η Γαλλική Βουλή με την σημερινή της σύνθεση είναι αδύνατο να δημιουργήσει οποιοδήποτε είδους βιώσιμη πολιτική διέξοδο, καθώς το διακύβευμα που ρίχνει σήμερα την Κυβέρνηση Μπαρνιέ είναι αύξηση φόρων και περικοπή δημοσίων δαπανών.
Και προσοχή ακόμα και αν με κάποιο τρόπο επιβιώσει η κυβέρνηση Μπαρνιέ σήμερα, αυτό το πρόγραμμα περικοπών, που απορρέει από ένα δημόσιο έλλειμμα πάνω από 6,2 % του ΑΕΠ, θα ήταν το ίδιο περίπου και του χρόνου (5,3 %) και το 2026 (5,4 % του ΑΕΠ).
Με άλλα λόγια το πρόγραμμα που κρίνεται και κατά πάσα πιθανότητα καταψηφίζεται σήμερα στο Παρίσι, αν περάσει θα πρέπει να συνεχισθεί και το 2025 και το 2026… Και εκλογές δεν μπορούν να γίνουν στην καλύτερη περίπτωση πριν από το καλοκαίρι του 2025, χωρίς βέβαια αυτό να δίνει καμία λύση στο οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα της Γαλλίας.
Που σημαίνει ότι ακόμα και αν στην Γερμανία τον Φεβρουάριο συγκροτηθεί μέσω των εκλογών κάποιου είδους σταθερή (;) κυβέρνηση, ο δομικός σταθεροποιητικός παράγοντας της Ε.Ε., δηλαδή ο γαλλογερμανικός άξονας, δεν θα υπάρχει στο τραπέζι για το κρίσιμο χρονικό διάστημα (2025). Αυτό δηλαδή στο οποίο η Ευρωζώνη θα πρέπει να κινητοποιηθεί με αποφάσεις που θα κρίνουν την επιβίωσή της, απέναντι σε ένα εντελώς νέο και «εχθρικό» διεθνές περιβάλλον, που απειλεί να την συνθλίψει οικονομικο-πολιτικά και γεωπολιτικά στην σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ – Κίνας.
Χαστούκι και για την Ευρώπη
Η διαφαινόμενη κατάρρευση της κυβέρνησης δεν αποτελεί πλήγμα μόνο για τη Γαλλία αλλά αφήνει ένα κενό στην καρδιά της Ευρώπης, με τη Γερμανία να βρίσκεται επίσης σε προεκλογική περίοδο, εβδομάδες πριν από την επανεμφάνιση του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Δεδομένου ότι οι δύο αυτές χώρες είναι η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί κανείς να αντιληφθεί ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για το σύνολο των Ευρωπαίων.
Σε τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε το βράδυ της Τρίτης σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ο Μπαρνιέ δήλωσε ότι παραμένει ανοιχτός σε συνομιλίες για τον προϋπολογισμό με το ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό (RN) της Μαρίν Λεπέν και άλλα κόμματα και εξέφρασε την ελπίδα ότι θα μπορέσει να επιβιώσει από την ψήφο δυσπιστίας.
«Εξαρτάται από τους βουλευτές που ο καθένας έχει μερίδιο ευθύνης ενώπιον των Γάλλων, ενώπιον των ψηφοφόρων και ενώπιον και της Γαλλίας, η οποία βρίσκεται σε μια μάλλον σοβαρή στιγμή», είπε.
Ο Μπαρνιέ προειδοποίησε ότι υπάρχει «μεγάλη ένταση... πολλά συναισθήματα αδικίας, πολλά συναισθήματα θυμού» στον αέρα. «Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί».
Ο ίδιος απέρριψε την ιδέα, που εκφράστηκε από ορισμένα μέλη του δικού του κεντροδεξιού κόμματος, ότι ο Μακρόν θα πρέπει να παραιτηθεί για να ξεμπλοκάρει η κρίση, αποκαλώντας τον πρόεδρο «έναν από τους εγγυητές της σταθερότητας της χώρας μας».
Ο Μακρόν με τη σειρά του ξεκαθάρισε ότι η θητεία του διαρκεί μέχρι τα μέσα του 2027 και δεν μπορεί να εξαναγκαστεί από το κοινοβούλιο να αποχωρήσει.
Απειλείται με νέα κρίση το ευρώ;
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία προκάλεσε μία πρωτοφανή εξέλιξη, «κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε», όπως παρατηρεί η Tagesspiegel. «Το γαλλικό Ελεγκτικό Συνέδριο βλέπει τη χώρα να βρίσκεται σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση εξαιτίας της σύγκρουσης για τον προϋπολογισμό, με τον επικεφαλής του Ελεγκτικού Συνεδρίου Πιερ Μοσκοβισί να δηλώνει πως "η τρέχουσα οικονομική κατάσταση είναι επικίνδυνη”. Προηγουμένως, ο επικεφαλής της κυβέρνησης Μισέλ Μπαρνιέ είχε προειδοποιήσει πως "προμηνύεται μεγάλη καταιγίδα και σοβαρές αναταράξεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές”.
Παρ’ όλα αυτά «πολλοί ειδικοί εκτιμούν πως μία σύγκριση της Γαλλίας με την Ελλάδα είναι λανθασμένη. Τα ελληνικά χρέη κατέχονται κατά κύριο λόγο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και από άλλα κράτη του ευρώ – και αυτό σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα». Έτσι, μονάχα ένα μικρό μέρος του χρέους έχει απορροφηθεί απευθείας στις κεφαλαιαγορές.
Ως αποτέλεσμα και δεδομένης της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών του ευρώ «μοιάζει απίθανο το ενδεχόμενο μίας κρίσης εμπιστοσύνης, όπως αυτή που συνέβη στις αρχές της περασμένης δεκαετίας», όπως εξηγεί η tagesschau – «χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως η παρούσα χρονική συγκυρία είναι κατάλληλη για να περάσει αυτή η αλληλεγγύη από μία νέα δοκιμασία».
Το 2025 κατά πως φαίνεται, έχει όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει η «μήτρα» μεγάλων και ανατρεπτικών αλλαγών στην ιστορία της Ε.Ε. και του Ευρώ…