Την εκτροφή ψαριών στη Σελήνη προσπαθούν να επιτύχουν οι επιστήμονες, σε μία προσπάθεια να τροφοδοτούνται με φρέσκα τρόφιμα οι μελλοντικές ανθρώπινες αποικίες στο Διάστημα.

Μετά τα επιτυχή πειράματα καλλιέργειας τομάτας, μπιζελιού, πράσου, κάρδαμου σε προσομοιωτές σεληνιακού εδάφους, οι ειδικοί φιλοδοξούν να καταφέρουν να δημιουργήσουν ιχθυοκαλλιέργειες στο Διάστημα.

Αποστολή του προγράμματος Lunar Hatch του Γαλλικού Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας (IFREMER) είναι η γονιμοποίηση και η εκκόλαψη ψαριών που θα αποτελούν μέρος της διατροφής των κατοίκων της μελλοντικής μόνιμης σεληνιακής βάσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).

Η έρευνα, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Λωρραίνης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Space Technology αναφέρει ότι τα αυγά από λαβράκι δείχνουν εξαιρετική αντοχή στην έλλειψη βαρύτητας, ιδιότητα που είναι απαραίτητη για τα μελλοντικά διαστημικά ταξίδια τους.

Από την έναρξή του το 2019, το πρόγραμμα Lunar Hatch έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο. Αρκετές εκατοντάδες αυγά λαβρακιού υδατοκαλλιέργειας υποβλήθηκαν σε μια σειρά δοκιμών και απέδειξαν την ικανότητά τους να αντέχουν στις ιδιαίτερες συνθήκες απογείωσης πυραύλων και διαστημικών ταξιδιών.

«Λάβαμε υπόψη μας πολλούς παράγοντες που ενδέχεται να διαταράξουν την ανάπτυξη ή τη βιωσιμότητα των αυγών λαβρακιού. Το λαβράκι είναι πρότυπο ψάρι στην υδατοκαλλιέργεια που έχει κατασκευαστεί στο IFREMER και αποτελεί ένα από τα υποψήφια ψάρια για να ταξιδέψουν στη Σελήνη», εξήγησε ο Σιρίλ Πρζιμπιλά, ερευνητής θαλάσσιας βιολογίας του Γαλλικού Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας.

«Γνωρίζουμε πώς να προγραμματίζουμε την ημερομηνία εκκόλαψης των αυγών τους βασιζόμενοι στη θερμοκρασία του νερού: Τα αυγά χρειάζονται περίπου 100 ώρες για να αναπτυχθούν στους 14 βαθμούς Κελσίου και το διπλάσιο χρόνο στους 10 βαθμούς Κελσίου. Αυτό το χρονικό πλαίσιο συμπίπτει με τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Σελήνη, δηλαδή τέσσερις με πέντε ημέρες», πρόσθεσε.

Αφού τα αυγά υποβλήθηκαν στους κραδασμούς που δημιουργούνται από την εκτόξευση πυραύλου Σογιούζ και στο σχετικό ηχητικό περιβάλλον, υποβλήθηκαν και σε επιτάχυνση του πυραύλου από 1 g σε 5 g. Οι επιστήμονες, λοιπόν, παρατήρησαν ότι οι ρυθμοί επιβίωσης και εκκόλαψης ήταν πανομοιότυποι με εκείνους των αυγών που παραμένουν στη Γη.

Ακολούθησε η έρευνα για τις επιπτώσεις της προσομοιωμένης μικροβαρύτητας, την περιορισμένη βαρύτητα δηλαδή ή έλλειψη αυτής για 39 ώρες, διάρκεια που ισοδυναμεί με 26 περιστροφές σε χαμηλή τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) γύρω από τη Γη.

Και σε αυτή την περίπτωση τα αυγά που εκκολάφθηκαν ήταν τα ίδια με τα αυγά που παρέμειναν σε συνθήκες βαρύτητας, δήλωσε ο Πρζιμπιλά συμπληρώνοντας, μάλιστα, ότι εκκολάφθηκαν έξι ώρες πριν από τα γήινα.

«Ακόμα δε γνωρίζουμε το λόγο, αλλά το φαινόμενο της πρόωρης εκκόλαψης έχει ήδη παρατηρηθεί στα ψάρια κατά τη διάρκεια μιας αλλαγής στο περιβάλλον όπως η οξίνιση, καθώς και κατά τη διάρκεια ενός προηγούμενου πειράματος σε διαστημικό σταθμό».

Πέρα από την ποιότητα των αυγών, οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως οι προνύμφες των ψαριών ηλικίας τεσσάρων ωρών έχουν την ίδια συμπεριφορά με τις αντίστοιχες που αναπτύσσονται στη Γη.

Αυτό που ερευνά τώρα η ομάδα είναι η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας στα αυγά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, καθώς βγαίνοντας από τη μαγνητόσφαιρα και την ατμόσφαιρα της Γης πρόκειται να εκτεθούν σε μία σειρά φορτισμένων σωματιδίων. Οι επιστήμονες σε συνεργασία με το γαλλικό Ινστιτούτο Πυρηνικών και Ραδιολογικών Επιστημών (IRSN), εξέθεσαν εκατοντάδες γονιμοποιημένων αυγών λαβρακιού σε ροές πρωτονίων και νετρονίων στις εγκαταστάσεις ακτινοβόλησης. Τα αποτελέσματα πρόκειται να δημοσιευτούν το 2024.

Το επόμενο βήμα είναι η αποστολή δοχείων με αυγά σε χαμηλή τροχιά για να μελετηθεί η συμπεριφορά τους σε πραγματικές συνθήκες. Τότε οι επιστήμονες θα μπορούν να καταλήξουν στο συμπέρασμα αν είναι εφικτή η αποστολή τους στη Σελήνη για να τραφούν επτά σεληνιακοί κάτοικοι του μέλλοντος. Στόχος είναι να συμπεριληφθεί το ψάρι στη διατροφή των ανθρώπων δύο φορές την εβδομάδα και η αποστολή αυγών ψαριού περίπου κάθε έξι μήνες. Όσο για το νερό που θα χρησιμοποιείται για την εκτροφή των ψαριών, αυτό θα ανακυκλώνεται σε κλειστά κυκλώματα συστήματος υδατοκαλλιέργειας εμπνευσμένα από αυτά που αναπτύχθηκαν στο IFREMER, για να μην χαθεί ούτε μια σταγόνα!