Μία ιδιαίτερη ιστορία βρίσκεται πίσω από την ανακάλυψη ενός αρχαίου θησαυρού. Το 1952, ένας μαθητής έσκαβε για να βγάλει πατάτες, βοηθώντας έναν κηπουρό στους χώρους του σχολείου του, στο Fife στη Σκωτία.
Ο μαθητής έσκαβε γιατί του τον είχαν επιβάλει ως τιμωρία. Εκεί που έσκαβε, έπεσε πάνω σε ένα βολβώδες αντικείμενο, που αρχικά το πέρασε για πατάτα, αλλά αργότερα ανακάλυψε ότι ήταν θησαυρός. Είχε βρει ένα αριστούργημα που είχε κατασκευαστεί πριν από περίπου 4.000 χρόνια, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που βρέθηκε.
Αυτό θα ήταν το πρώτο από τα 18 αιγυπτιακά αρχαία που έφεραν στο φως σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις μαθητές, σε διάστημα περίπου 30 ετών, στο πιο απροσδόκητο μέρος – το Melville House, ένα ιστορικό κτίριο κοντά στη μικρή ενορία Monimail στο Fife.
Οι περισσότερες από τις αρχαιότητες βρίσκονται τώρα στα Εθνικά Μουσεία της Σκωτίας (NMS), τα οποία για πρώτη φορά αφηγούνται την αξιοσημείωτη ιστορία πίσω από τις ανακαλύψεις. Το 1952, στο Melville House στεγάστηκε η Σχολή Dalhousie. Ένας δάσκαλος έφερε την ανακάλυψη του παιδιού στο τότε Βασιλικό Μουσείο της Σκωτίας, το σημερινό NMS. Εκεί, ο διακεκριμένος αιγυπτιολόγος του, Cyril Aldred, συνειδητοποίησε τη σημασία του ευρήματος.
Ήταν μια σημαντική κεφαλή αγάλματος από κόκκινο ψαμμίτη, των μέσων της 12ης δυναστείας (περίπου 1922-1855 π.Χ.), η ποιότητα της οποίας υποδηλώνει βασιλικό εργαστήριο.
Το 1966, ένα αιγυπτιακό χάλκινο αναθηματικό αγαλματίδιο ενός ταύρου Apis βρέθηκε στον ίδιο σχολικό χώρο από μαθητές που έκαναν μάθημα γυμναστικής στην ύπαιθρο. Κατά τη διάρκεια μιας άσκησης άλματος, ένα από τα αγόρια προσγειώθηκε πάνω σε ένα καρφί που προεξείχε από το έδαφος. Το καρφί, αποδείχθηκε ότι χρονολογείται από την Ύστερη ή την Πτολεμαϊκή περίοδο (περίπου 664-332 π.Χ.).
Ο επιβλέπων δάσκαλος, ένας «κύριος McNie», έφερε το αντικείμενο στο μουσείο για αναγνώριση. Κατά την πιο παράξενη σύμπτωση, ο καθηγητής, ήταν το ίδιο αγόρι που είχε βρει το κεφάλι, το 1952. Ο Aldred προσφέρθηκε να καθαρίσει το προσωπικό του μουσείου, το εύρημα, αλλά ο «McNie» το πήρε μαζί του και εξαφανίστηκε χωρίς ίχνη.
Έπειτα από το κλείσιμο της Σχολής Dalhousie, το Melville House αγοράστηκε, το 1975 από το τότε περιφερειακό συμβούλιο του Fife, το οποίο το χρησιμοποίησε μέχρι το 1998 ως σχολείο εσωτερικής εκπαίδευσης, για νεαρούς παραβάτες και παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς.
Το 1984, η Δρ Ελίζαμπεθ Γκόρινγκ ήταν επιμελήτρια Μεσογειακής Αρχαιολογίας του μουσείου, όταν την επισκέφθηκε μια ομάδα εφήβων με ένα αντικείμενο που της ζήτησαν να αναγνωρίσει. Διαισθάνθηκαν ότι θα μπορούσε να είναι παλιό, και αποδείχθηκε ότι ήταν ένα αρχαίο αιγυπτιακό χάλκινο ειδώλιο ενός άνδρα.
Η Γκόρινγκ θυμήθηκε τον προκάτοχό της, τον Όλντρεντ, που της είχε πει για προηγούμενα αιγυπτιακά ευρήματα στους χώρους του Μέλβιλ, και συνειδητοποίησε ότι το ειδώλιο που βρέθηκε εκεί έπρεπε να συνδέεται με τα προηγούμενα.