«Θα συμφωνήσουμε γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική από το να κάνουμε το σωστό για τη χώρα. Οι ΗΠΑ δεν θα χρεοκοπήσουν». Ο Τζο Μπάιντεν διαβεβαίωσε, λίγες ώρες μετά τη συνάντηση που είχε με τους επικεφαλής Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων της Γερουσίας ότι όπως σχεδόν κάθε φορά, οι 2 πλευρές θα τα βρουν και η χώρα θα αποφύγει το στίγμα της εκούσιας χρεοκοπίας για πρώτη φορά στα 247 χρόνια της ιστορίας της.  

Μπορεί στο μυαλό του Αμερικανού προέδρου να μην υπάρχει εναλλακτική, όσο όμως δεν βρίσκεται λύση τόσο θα πληθαίνουν και οι αναλύσεις για τις επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας στην αμερικανική οικονομία.

Το πρώτο βασικό σενάριο κάνει λόγο για μια τεχνική στάση πληρωμών, μια εκτεταμένη περίοδο δηλαδή στη διάρκεια της οποίας το Αμερικανικό Δημόσιο δεν θα εκπληρώνει κάποιες ή όλες τις οικονομικές του υποχρεώσεις. Σε αυτήν την περίπτωση τα μοντέλα υπολογίζουν :  

-Διπλασιασμό της ανεργίας από το 3,4% κοντά στο 7% με 4 εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργασίας.  

-Βύθιση της οικονομίας στην ύφεση σε διάστημα 6 μηνών

-Παρατεταμένη περίοδο αύξησης του πληθωρισμού – μετά από μια μικρή περίοδο αποπληθωρισμού- με ταυτόχρονη επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών

Το δεύτερο βασικό σενάριο έχει να κάνει με πραγματική χρεοκοπία, οι ΗΠΑ δηλαδή ξεμένουν από λεφτά και σταματούν να πληρώνουν. Τα μοντέλα σε αυτήν την περίπτωση προβλέπουν οικονομική καταστροφή:

-Τετραπλασιασμό σχεδόν της ανεργίας στο 12% μέσα σε μόλις 6 μήνες με 11 εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργασίας.

-Συρρίκνωση της ρυθμού ανάπτυξης κατά 10% που θα αποτελέσει την απαρχή μιας βαθιάς και διαρκούς ύφεσης  

-Πληθωρισμό της τάξης του 11% για την επόμενη χρονιά

Φυσικά, σε οποιοδήποτε από τα δύο σενάρια, θα υποβαθμιζόταν η πιστοληπτικής της ικανότητα, το δολάριο θα αποδυναμωνόταν και θα αυξανόταν το κόστος δανεισμού τόσο για το Δημόσιο όσο και για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Ήδη τα γραμμάτια 2-3 μηνών τιμολογούνται στο 5-5,5% από 3% μερικές εβδομάδες πριν. Ειδικά πολλές ΜμΕ δεν θα μπορούσαν να απορροφήσουν τους κραδασμούς με αποτέλεσμα μαζικά λουκέτα. Ίδια μοίρα και για πολλές τράπεζες που ήδη κλυδωνίζονται (για όλους λόγους βέβαια).

Ακόμη πάντως κι αν βρεθεί λύση και οι 2 πλευρές συμφωνήσουν για την αύξηση του ορίου χρέους, όπως άλλωστε έχει συμβεί 79 φορές από το 1960 , το πρόβλημα της Αμερικανικής οικονομίας είναι σημαντικό.  

Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 100% (129% έναντι μόλις 32% το 1981) και καλείται να πληρώσει σε τόκους την ερχόμενη 10ετία περισσότερα από όσα έκανε τα προηγούμενα 80 χρόνια.  

Με ένα πρωτογενές έλλειμμα κοντά στο 3,27%, καλείται τους επόμενους 7 μήνες να αντλήσει από τις αγορές περίπου 1 τρισ$.