Εδώ και περίπου είκοσι χρόνια είναι γνωστό ότι μια πανδημία που δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί η αιτία της εξοντώνει μαζικά τις μέλισσες σε όλο τον κόσμο.
Μεγάλοι πληθυσμοί μελισσών έχουν εξαφανιστεί προκαλώντας συναγερμό στην επιστημονική κοινότητα αφού η απουσία μελισσών σύμφωνα με τους ειδικούς θα προκαλέσει παγκόσμια επισιτιστική κρίση μιας και οι μέλισσες παίζουν κεντρικό ρόλο στη παραγωγή τροφίμων ενώ επίσης θα προκαλέσει πιθανώς και πλήθος άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Κάποιοι φίλοι των μελισσών είχαν ζητήσει μέσω μίας από τις γνωστές διαδικτυακές πλατφόρμες συγκέντρωσης χρηματοδοτήσεων οικονομική στήριξη για να δημιουργήσουν ένα καταφύγιο μελισσών. Συγκεντρώθηκαν αρκετά χρήματα ώστε να δημιουργηθεί σε μια περιοχή του βόρειου Σαν Ντιέγκο στη Καλιφόρνια μια αποικία μελισσών με πληθυσμό περίπου τριών εκατομμυρίων εντόμων.
Οι υπεύθυνοι του καταφυγίου έφυγαν το βράδυ στις 19 Σεπτεμβρίου από εκεί χωρίς τίποτε να προμηνύει τι θα συναντούσαν την επόμενη μέρα. Επιστρέφοντας το επόμενο βράδυ στην αποικία είδαν μεγάλους σωρούς από νεκρές μέλισσες ενώ πολλές ακόμη πετούσαν περιστρεφόμενες σε ένα θανάσιμο σπιράλ. Μέσα σε χρονικό διάστημα περίπου 24 ωρών εξοντώθηκε πάνω από το 95% της αποικίας.
Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ πραγματοποίησε έρευνα για το συμβάν και τέσσερις μήνες μετά ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της οποίας δείχνουν ότι οι μέλισσες εκτέθηκαν σε «διπλή θανατηφόρα» δόση ενός δηλητηρίου που χρησιμοποιείται ως τερμιτοκτόνο που απαγορεύεται για χρήση σε εξωτερικούς χώρους.
Το γεγονός ότι στα αγροκτήματα και τους οπωρώνες της περιοχής δεν χρησιμοποιείται αυτό το δηλητήριο οδηγεί τους μελισσοκόμους στο συμπέρασμα ότι κάποιος για άγνωστο λόγο αποφάσισε να γίνει serial killer μελισσών πηγαίνοντας στη συγκεκριμένη αποικία για να τις δηλητηριάσει και τελικά τα κατάφερε.
Η έρευνα έδειξε ότι οι μέλισσες εκτέθηκαν σε ένα εντομοκτόνο που διαταράσσει το κεντρικό νευρικό σύστημα του εντόμου και στη γεωργία ή άλλη χρήση σε εξωτερικό περιβάλλον. Το δηλητήριο είναι επίσης τοξικό για τον άνθρωπο, προκαλώντας εφίδρωση, ναυτία, έμετο, πονοκέφαλο, κοιλιακό άλγος, ζάλη και επιληπτικές κρίσεις.
Όπως φαίνεται κάποιος ψέκασε τα φυτά της περιοχής γύρω από το καταφύγιο με το δηλητήριο και έτσι ήρθαν σε επαφή με αυτό οι μέλισσες. Οι υπεύθυνοι του καταφυγίου έδιναν στις μέλισσες που είχαν επιζήσει νέκταρ για να τις αποτρέψουν να πάνε να τραφούν στα μολυσμένα φυτά.
Η απόφαση των υπευθύνων του καταφυγίου μην έχοντας πλέον άλλη λύση είναι να φύγουν από την περιοχή και να συνεχίσουν την προσπάθεια τους σε άλλη περιοχή.