Η εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε για τους «αρμούς της εξουσίας» και που ο Παύλος Πολάκης απειλούσε ότι «η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς» φαντάζει τόσο μακρινή, σαν να έχει περάσει ένας αιώνας. Κι αυτό διότι βασικό ρόλο στην στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ παίζουν οι «ασκήσεις κανονικότητας» στις οποίες εδώ και καιρό επιδίδεται το κόμμα -και κυρίως ο αρχηγός- της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εξάλλου, στην Κουμουνδούρου έχουν εγκαίρως διαγνώσει ότι, παρά την πολιτική πόλωση λόγω των υποκλοπών και άλλων ζεόντων θεμάτων, η δημόσια σφαίρα πόρρω απέχει από την τελευταία φορά που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ εκλογές: δηλαδή από τον Σεπτέμβριο του 2015. Σε απλά ελληνικά, στην παρούσα φάση δεν ψηφίζουν «αγανακτισμένοι», οι λεγόμενοι «μετριοπαθείς» ψηφοφόροι έχουν αυξηθεί κατά πολύ και, ως εκ τούτου, η σημασία της «σταθερότητας» ως πολιτικού και εκλογικού κριτηρίου είναι πολύ σοβαρή. Ενδέχεται, μάλιστα, να σφραγίσει και τις πολιτικές εξελίξεις…

Θεσμική ισορροπία

Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει πίσω από τις θέσεις του μεν, αλλά φροντίζει να μην «τρομάζει» τους μετριοπαθείς πολίτες. Ακόμη και σε ζητήματα μεγάλης πόλωσης, που προκαλούν πολιτικές σεισμικές δονήσεις, οι κινήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι θεσμικές. Αρκεί να δει κανείς πώς έχει κινηθεί ο Αλέξης Τσίπρας στο σκάνδαλο των υποκλοπών, όπου όλα όσα έχει κάνει ως τώρα έχουν ένα κοινό μοτίβο, με εξαίρεση, βεβαίως, την κάπως «θεατράλε» προτροπή του προς τον εισαγγελέα Ντογιάκο να ξεκινήσει τις συλλήψεις από τον ίδιο. Το κοινό μοτίβο είναι η εξάντληση των όποιων θεσμικών εργαλείων και δυνατοτήτων έχει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που κινείται σε ένα ασφυκτικά πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα διακυβέρνησης: ο Αλέξης Τσίπρας προσφεύγει διαρκώς στη Βουλή προκαλώντας συζητήσεις και πετώντας συνεχώς το γάντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη στο πλαίσιο της «Ώρας του Πρωθυπουργού» -γάντι που, παρεμπιπτόντως, ως τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμελώς έχει αποφύγει να σηκώσει...

Πρόγραμμα

Παράλληλα, κάθε εβδομάδα το πρόγραμμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης περιλαμβάνει συνάντηση με επιστήμονες και τεχνοκράτες κάθε κλάδου, ενόσω στα σχέδια του ίδιου περιλαμβάνεται να ενταχθούν πολλά νέα πρόσωπα στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ που θα προέρχονται από την «κορυφή» της επιστημονικής κοινότητας. Η υποψηφιότητα του καθηγητή Ενέργειας και προϊσταμένου των μεταπτυχιακών προγραμμάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά, Νικόλα Φαραντούρη στην Κεφαλονιά όπως και η συμπερίληψη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του καθηγητή του Χάρβαρντ, Όθωνα Ηλιόπουλου είναι μερικά μόνο δείγματα από τους τεχνοκράτες που αναμένεται να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια του κόμματος αλλά και να πλαισιώσουν τον επικεφαλής του, μέσω και του περίφημου «think tank» που συνεδριάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα με «συντονιστή» τον διευθυντή του γραφείου του Αλέξη Τσίπρα και πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, Μιχάλη Καλογήρου –ο οποίος σε ό,τι αφορά τη «δεξαμενή σκέψης» αλλά και την κατάρτιση των ψηφοδελτίων του κόμματος εργάζεται αθόρυβα μεν, πυρετωδώς και αποτελεσματικά δε.

Χωρίς... κορόνες

Οι «ασκήσεις κανονικότητας» στις οποίες επιδίδεται για να μην «τρομάξει» κανέναν ψηφοφόρο ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας φαίνονται και κάθε φορά που αναδεικνύεται η χαμηλή επίδοση της κυβέρνησης σε θέματα δημόσιας ασφάλειας. Ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Σπίρτζης, ασκεί ασφυκτική αντιπολίτευση στον εκ της κυβερνήσεως «ομόλογό» του, Τάκη Θεοδωρικάκο.

Πέραν αυτών, η «μετριοπάθεια» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία δύσκολη άσκηση και σε ό,τι αφορά τον θάνατο και την κηδεία του έκπτωτου βασιλιά Κωνσταντίνου: μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ανέβασε τους τόνους

έναντι της κυβέρνησης, αλλά αυτό δεν το έκανε... κυνηγώντας βασιλικά φαντάσματα. Αντιθέτως, αν προσέξει κανείς τις ανακοινώσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το θέμα δεν ήταν το πώς θα οδηγούνταν στην τελευταία του κατοικία ο Κωνσταντίνος, αλλά το πώς η κυβέρνηση παλινωδούσε και το πώς η ΝΔ εμφανιζόταν διχασμένη για το ζήτημα.