Τα κόμματα εξουσίας, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να παίξει ένα συγκεκριμένο ρόλο την επόμενη μέρα για το σχηματισμό Κυβέρνησης, πορεύονται με βάση μια συγκεκριμένη στρατηγική, προκειμένου να αυξήσουν την εκλογική τους επιρροή.
Τα τζαρτζαρίσματα και οι κόντρες αυξάνονται διαρκώς, όσο και οι τρεις βασικές δυνάμεις προσδοκούν να κερδίσουν τη μερίδα του λέοντος από τη δεξαμενή του Κέντρου και να μπορέσουν κατά την πρώτη μάχη της απλής αναλογικής να λάβουν την κατάλληλη θέση ενόψει της κρίσιμης δεύτερης Κυριακής.
Στη σκιά του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη, η Νέα Δημοκρατία επαναφέρει δυναμικά το στόχο της αυτοδυναμίας, ανεβάζοντας ψηλά τον πήχη από το ξεκίνημα της μακράς προεκλογικής περιόδου. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι ο στόχος είναι εφικτός και με τις κατάλληλες κινήσεις κοινή γνώμη θα δώσει εκ νέου ισχυρή εντολή για μια νέα αυτοδύναμη τετραετία.
Το εγχείρημα αυτό πάντως καταγράφει μεγάλο βαθμό δυσκολίας, αφού ο νόμος Θεοδωρικάκου προϋποθέτει ποσοστό περίπου 38% για το πρώτο κόμμα, για να γίνει πραγματικότητα. Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να εκθέσει τον Νίκο Ανδρουλάκη στα μάτια των μετριοπαθών ψηφοφόρων, αναδεικνύοντας τη στάση του απέναντι στον Πρωθυπουργό και την άρνηση του να ανταποκριθεί στο αίτημα για κατ’ ιδίαν συνάντηση.
Στην αντίπερα όχθη, το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να προφυλάξει το δικό του ακροατήριο, παίρνοντας αποστάσεις από τη Νέα Δημοκρατία και την Κουμουνδούρου, με στόχο να εμφανιστεί στην κοινή γνώμη ως η τρίτη αξιόπιστη λύση, μια σοβαρή εναλλακτική για τους «νοικοκυραίους» και τους πολίτες που περιφέρονται στη δεξαμενή των αναποφάσιστων.
Ανεξάρτητα από τους σημερινούς χειρισμούς του, το ΠΑΣΟΚ ενδέχεται να κληθεί την επομένη των εκλογών να λάβει σοβαρές αποφάσεις που αγγίζουν τη σταθερότητα της χώρας. Πίσω στον ανταγωνισμό για το ζωτικό χώρο του κέντρου φαίνεται να μένει ο Σύριζα, αφού αδυνατεί να δει υπό ένα διαφορετικό πρίσμα την πολιτική του κατεύθυνση και παραμένει εγκλωβισμένος σε ιδεοληψίες και δογματισμούς της Αριστεράς παλαιότερων δεκαετιών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του χειρισμού του θέματος του κ. Πολάκη, ενώ στη διάρκεια της τρέχουσας τετραετίας ο κ. Τσίπρας δεν έδειξε διατεθειμένος να κάνει μια αποφασιστική στροφή προς το ρεαλισμό και την μετριοπάθεια. Το κέντρο είναι αδιαμφισβήτητα ένα κλειδί για το αποτέλεσμα της κάλπης, αν και η κυβερνητική παράταξη πρέπει να καλύψει και τα νώτα στα δεξιά της.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
