Απομένουν λίγες εβδομάδες πριν στηθούν οι κάλπες και στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχουν αποφασίσει να παίξουν δυνατά το χαρτί της διαρκούς σύγκρισης με τον Σύριζα και την περίοδο 2025-2019.
Ο στόχος του γαλάζιου επιτελείου είναι διπλός: αφενός να τονίσουν στην κοινή γνώμη και ειδικά σε όσους βρίσκονται εντός ή κοντά στη δεξαμενή των αναποφάσιστων, ότι το ισοζύγιο μεταξύ των δύο κυβερνητικών περιόδων γέρνει προς την πλευρά του κ. Μητσοτάκη, δίνοντας έμφαση πρωτίστως στη μείωση των φόρων, στην εξωστρεφή εξωτερική πολιτική, στην αμυντική θωράκιση της χώρας, στα άλματα που έγιναν σε επίπεδο ψηφιακής σύγκλισης και κατ’ επέκταση στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Αφετέρου θέλουν να υπενθυμίσουν στιγμές της εποχής Τσίπρα που και στην Κουμουνδούρου θέλουν να ξεχάσουν: δηλαδή τους απίστευτους χειρισμούς του πρώτου εξαμήνου του 2015 που λίγο έλειψε να στοιχίσει την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, το δημοψήφισμα και τις παρενέργειες που είχε, τις υποθέσεις των αδειών των τηλεοπτικών καναλιών της Novartis και άλλα.
Μία ψύχραιμη προσέγγιση της επίμαχης στρατηγικής που αναπτύσσεται με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, όσο πλησιάζουν οι κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις μπορούν να οδηγήσουν στις εξής συμπεράσματα.
Η Νέα Δημοκρατία έχει καταγράψει πέρα από κάθε αμφιβολία επιτυχίες και έχει αναλάβει θετικές πρωτοβουλίες με κοινωνικό πρόσημο που έχουν θετικό αντίκτυπο. Μπορεί έως ένα βαθμό βέβαια να επενδύσει πολιτικά και να αναδείξει πτυχές της δουλειάς που έχει γίνει και που άλλαξε τα δεδομένα προς το καλύτερο σε σχέση με ότι συνέβαινε την εποχή των Σύριζα- Ανέλ.
Η σύγκριση με τον πολιτικό αντίπαλο είναι θεμιτή, αρκεί ωστόσο να αποφεύγονται λογικές συμψηφισμού. Δηλαδή, η απάντηση των γαλάζιων στελεχών στα τηλεοπτικά παράθυρα για τις υποκλοπές δεν μπορεί να είναι «μη μιλάτε εσείς θυμάστε τι κάνατε», γιατί τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος ένα κομμάτι της κοινής γνώμης να διαμορφώσει την καταστροφική για τον εκλογικό στόχο άποψη ότι «όλοι ίδιοι είναι».
Μία άλλη παράμετρος που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι σήμερα ανάμεσα στους πασοκογενείς ψηφοφόρους δεν υπάρχει ο φόβος για τον Σύριζα του 2015. Στην παρούσα φάση δεν καταγράφεται στην κοινωνία κλίμα αλλαγής πολιτικού σκηνικού.
Ωστόσο, ο μεγαλύτερος εχθρός της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι ο Σύριζα, αλλά το ενδεχόμενο της λήψης αποστάσεων από ένα μέρος ακόμα και των μετριοπαθών ψηφοφόρων που βλέπει συνεχώς είτε πολωτικές κοκορομαχίες χωρίς νόημα, είτε την καθημερινότητα του να δυσκολεύει στο super market, στην Υγεία και άλλου.
Θέλει σοβαρότητα και υπευθυνότητα, καθαρό πολιτικό λόγο, λύσεις στα προβλήματα και ελπίδα για το μέλλον.
Όλα τα υπόλοιπα αφορούν τους κομματικούς στρατούς και τους φασαριόζους του διαδικτύου.