Αν αυτό που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις τούτων των ημερών αποδειχθεί δυναμική τάση διαρκείας και όχι μία «φωτογραφία της στιγμής», στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν. Αν, μάλιστα, σήμερα γεμίσουν εκ νέου οι δρόμοι, τότε θα έχουν όλους τους λόγους του κόσμου να ποντάρουν βασίμως στην προοπτική πολιτικής ανατροπής.
Βεβαίως, βρισκόμαστε σε μία τόσο δυναμική στιγμή που όποιος βιαστεί να προεξοφλήσει το οτιδήποτε, θα διαψευσθεί και θα αντιληφθεί συν τω χρόνω ότι είχε απλώς «ιδεολογικοποιήσει» την επιθυμία του.
Με άλλα λόγια, όπως προειδοποιούν εκλογολόγοι, πολιτικοί αναλυτές και οι ίδιοι οι δημοσκόποι, προσώρας τα ευρήματα των μετρήσεων είναι εξαιρετικά ρευστά, αφού αποτυπώνουν και ενσωματώνουν το σοκ, το πένθος, την συσσωρευμένη οργή και την αγανάκτηση που έχει γεννήσει η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών.
Κατά συνέπεια, το κατά πόσον αυτή η αγανάκτηση θα μετατραπεί σε πολιτική δύναμη αλλαγής των συσχετισμών ή σε τάση για αποχή ή σε απογοήτευση του τύπου «δεν αλλάζει αυτή χώρα», είναι ένα ερώτημα στο οποίο η απάντηση εκκρεμεί.
Όπως και να έχει, όμως, η παρούσα πολιτική και κοινωνική συγκυρία είναι τόσο δυναμική, που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να ποντάρει στην ανατροπή και να επιχειρεί να μετατρέψει την οργή πρώτα σε συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες και δεύτερον σε ψήφο πολιτικής ανατροπής.
Όλα από την αρχή
Η κοινωνική κινητικότητα, άλλωστε, αναμένεται να αξιολογηθεί και σήμερα, ημέρα της δεύτερης κατά σειρά πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας με κεντρικό αίτημα τη διαμαρτυρία για την εθνική μας τραγωδία στα Τέμπη και την απόδοση Δικαιοσύνης για τις 57 ψυχές που χάθηκαν. Στην Κουμουνδούρου συνεχίζουν να βλέπουν ότι αυτή η εθνική τραγωδία μπορεί να αναδειχθεί σε καταλύτη για να εκφραστεί συσσωρευμένη η οργή και η διαμαρτυρία για όλα όσα έχουν πληγώσει τα τελευταία χρόνια.
Με άλλα λόγια, ειδικά με αιχμή τους νέους, που μπορεί να αποδειχθούν «γενιά των Τεμπών», είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο η διαρκής κοινωνική και «κινηματική» κινητικότητα να αποδειχθεί εμβρυουλκός πολιτικών εξελίξεων και να μην αποτελεί απλώς μερικές πορείες και συγκεντρώσεις που θα ατονήσουν όσο θα απομακρύνομαστε χρονικό από το σοκ της μετωπικής σύγκρουσης των δύο τρένων πριν 17 ημέρες.
Με άλλα λόγια, στο μέτρο που τα ευρήματα των σφυγμομετρήσεων αποδειχθεί ότι «συμβαδίζουν» με την εικόνα των δρόμων και των πλατειών, τούτο τον καιρό μπορεί όλα να ξαναγράφονται από την αρχή: οι πολιτικοί συσχετισμοί, το «πρόσωπο» του Κυριάκου Μητσοτάκη στη κοινωνία, το πώς εννοούν οι πολίτες την «ασφάλεια» και την «σταθερότητα», αλλά και το πώς εννοούν τα κόμματα τις συνεργασίες.
Αν σ’ όλα αυτά προστεθεί η διαχρονική υποεκτίμηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ από τις μετρήσεις, αλλά και η αξιοθαύμαστη συσπείρωση που έχει πετύχει στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε ασφαλώς η πρόβλεψη ότι δε θα πλήξουμε τους επόμενους μήνες προβάλλει ως πιο σίγουρη και πιθανή από την πρόβλεψη σχετικά με τον πρώτο των Εκλογών.